Co utworzenie nowego rządu palestyńskiego na Zachodnim Brzegu oznacza dla wojny w Gazie?

Premier Autonomii Palestyńskiej ogłosił w poniedziałek dymisję swojego rządu, co przez wielu jest postrzegane jako pierwszy krok w procesie reform żądanych przez Stany Zjednoczone w ramach ich najnowszych ambitnych planów rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego.

Niewiele jednak pomoże rozwiązać problem braku legitymacji Autonomii Palestyńskiej wśród jej członków i poprawić jej napięte stosunki z Izraelem. Obydwa punkty stanowią główną przeszkodę w planach Waszyngtonu, zgodnie z którymi Władza, która administruje częściami okupowanego przez Izrael Zachodniego Brzegu, ma rządzić Gazą po wojnie przed ogłoszeniem stanu, jeśli w ogóle do tego dojdzie.

Przy założeniu, że wojna w Gazie zakończy się klęską uzbrojonego ruchu Hamasu, co jest celem izraelskim i amerykańskim, który wydaje się nieosiągalny niemal pięć miesięcy po rozpoczęciu wyczerpującej wojny, która pochłonęła życie prawie 30 000 Palestyńczyków i postawiła Strip na skraju upadku. głód

Oto spojrzenie na restrukturyzację rządu i jej znaczenie dla wojny między Izraelem a Hamasem.

Czym jest Autonomia Palestyńska?
Autonomia Palestyńska powstała w latach 90. XX wieku na mocy tymczasowych porozumień pokojowych podpisanych między Izraelem a Organizacją Wyzwolenia Palestyny, na czele której stał wówczas Jaser Arafat.

Uzyskała ograniczoną samostanowienie w częściach Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, zanim Palestyńczycy mają nadzieję, że będzie ustanowieniem pełnego państwa na obu obszarach oraz we Wschodniej Jerozolimie, terytoriach okupowanych przez Izrael podczas wojny sześciodniowej w 1967 roku.

Jednak stronom nie udało się osiągnąć ostatecznego porozumienia podczas kilku rund rozmów pokojowych. Mahmoud Abbas został wybrany na przewodniczącego Urzędu w 2005 r., kilka miesięcy po śmierci Arafata. W następnym roku Hamas odniósł miażdżące zwycięstwo w wyborach parlamentarnych, co doprowadziło do międzynarodowego bojkotu władzy.

Walka o władzę między świeckim ruchem Fatah Abbasa a Hamasem stała się brutalna latem 2007 r., kiedy Hamas przejął władzę w Gazie po tygodniu walk ulicznych. Ograniczyło to władzę Abbasa w częściach Zachodniego Brzegu okupowanych przez Izrael.

Abbas uznaje istnienie Izraela, sprzeciwia się walce zbrojnej i jest zaangażowany w osiągnięcie rozwiązania w postaci dwóch państw. Jej siły bezpieczeństwa współpracowały z izraelskim wojskiem w walce z Hamasem i innymi grupami zbrojnymi, a jego rząd współpracował z Izraelem, aby ułatwić wydawanie pozwoleń na pracę, podróże medyczne i inne sprawy cywilne.

Co oznacza rezygnacja?
Ogłaszając swoją rezygnację, premier Muhammad Shtayyeh powiedział, że potrzebne są nowe przepisy, aby stawić czoła „nowej rzeczywistości w Strefie Gazy”.

Abbas przyjął rezygnację Shtayyeha i oczekuje się, że zostanie zastąpiony przez Muhammada Mustafę, ekonomistę, który kształcił się w Stanach Zjednoczonych i zajmował wysokie stanowiska w Banku Światowym, a obecnie stoi na czele Palestyńskiego Funduszu Inwestycyjnego. W latach 2013-2015 był wicepremierem i ministrem gospodarki.

Mianowanie Mustafy, niezależnego polityka, a nie lojalisty Fatahu jak Sztajja, prawdopodobnie zostanie przyjęte z radością przez Stany Zjednoczone, Izrael i inne kraje.

Mustafa nie ma własnego zaplecza politycznego, a 88-letni Abbas nadal będzie miał ostatnie słowo w sprawie wszelkich ważniejszych działań. Nominacja ta przedstawi jednak obraz zreformowanej, profesjonalnej Autonomii Palestyńskiej, która potrafi zarządzać Gazą, co jest ważne dla Stanów Zjednoczonych.

Rzecznik Departamentu Stanu Matthew Miller powiedział, że wybór swoich przywódców należy do Palestyńczyków, ale Stany Zjednoczone z radością przyjęły wszelkie kroki mające na celu „zreformowanie i ożywienie” Autonomii Palestyńskiej.

Wierzymy, że te kroki są pozytywne. Dodał: „Uważamy, że jest to ważny krok w kierunku osiągnięcia jedności Gazy i Zachodniego Brzegu pod przywództwem Autonomii Palestyńskiej”.

Co Palestyńczycy myślą o Autonomii?
Popularność Abbasa spadła w ostatnich latach, a sondaże stale pokazują, że zdecydowana większość Palestyńczyków chce jego rezygnacji. Współpraca w zakresie bezpieczeństwa między Władzą a Izraelem nie jest zbyt popularna, co sprawiło, że wielu Palestyńczyków postrzega tę instytucję jako wykonawcę okupacji.

Zarówno Autonomia Palestyńska, jak i Hamas prześladowały opozycję na kontrolowanych przez siebie terytoriach, brutalnie tłumiły protesty oraz więziły i torturowały krytyków. Kadencja Abbasa zakończyła się w 2009 roku, ale odmówił zorganizowania wyborów, za część z nich obwiniając izraelskie ograniczenia.

Hamas, którego popularność wzrosła podczas tej i poprzednich rund przemocy, prawdopodobnie poradzi sobie dobrze w jakichkolwiek wolnych wyborach.

Jednak zdecydowanie najpopularniejszym przywódcą palestyńskim jest Marwan Barghouti, przywódca Fatahu, który odsiaduje pięć wyroków dożywocia w izraelskim więzieniu po skazaniu go za terroryzm w 2004 roku.

Hamas zażądał jego uwolnienia w zamian za uwolnienie części zakładników wziętych do niewoli w ataku z 7 października, który wywołał wojnę, ale Izrael odmówił.

Hamas wezwał wszystkie frakcje palestyńskie do utworzenia rządu tymczasowego w celu przygotowania wyborów. Jednak Izrael, Stany Zjednoczone i inne kraje zachodnie prawdopodobnie zbojkotują każde ciało palestyńskie, w skład którego wchodzi ta grupa zbrojna, którą uważają za organizację terrorystyczną.

Czy Izrael wspiera Autonomię Palestyńską?
Izrael woli Autonomię Palestyńską od Hamasu. Jednak pomimo współpracy w kwestiach bezpieczeństwa Izrael oskarża tę instytucję o podżeganie do terroryzmu, a organizacja z kolei oskarża Izrael o apartheid i ludobójstwo.

Izraelska krytyka koncentruje się na udzielaniu przez Władzę pomocy finansowej rodzinom więźniów palestyńskich i Palestyńczykom zabitym przez siły izraelskie, w tym bojownikom, którzy zabili Izraelczyków. Izrael twierdzi, że te płatności zachęcają do terroryzmu. Autonomia Palestyńska opisuje to jako świadczenia socjalne dla ofiar okupacji.

Premier Izraela Benjamin Netanjahu powiedział, że Autonomia Palestyńska nie powinna odgrywać żadnej roli w powojennej Strefie Gazy. Mówi, że Izrael utrzyma bezterminową kontrolę bezpieczeństwa nad tym obszarem, podczas gdy lokalni przywódcy palestyńscy przejmą sprawy cywilne. Rząd Netanjahu sprzeciwia się utworzeniu państwa palestyńskiego.

Stany Zjednoczone zaproponowały przejście w kierunku szerszego powojennego porozumienia, na mocy którego Arabia Saudyjska uzna Izrael, będzie współpracować z innymi krajami arabskimi i ożywić Autonomię Palestyńską w celu odbudowy Gazy i administrowania nią, a wszystko to w zamian za wiarygodną drogę do utworzenia państwo palestyńskie.

Reforma instytucji to niewielka część tego projektu, który nie ma jeszcze wsparcia izraelskiego rządu.

___

Współautor prasy Matthew Lee w Waszyngtonie przyczynił się do powstania tego raportu.