Madryt, 29 listopada (EFE). Bez Złotej Piłki w 2020 roku z powodu wirusa Corona, Robert Lewandowski również stracił swoją nagrodę w 2021 roku. Odebrał ją Argentyńczyk Lionel Messi, który zdobył swój siódmy puchar i wyjechał z Polski bez nagrody, która wymknęła mu się z rąk aż do cztery razy.
Lewandowski nie otrzymał 41 goli w 2463 minutach. Messi nie wygrywa więcej niż dziesięcioma punktami. Nie został wybrany Piłkarzem Roku Niemiec i Piłkarzem Sezonu Bayernu Monachium. Ani zdobycie Superpucharu Niemiec i Ligi Niemieckiej. A w 2021 strzelił 34 gole w 15 meczach.
Piłka nożna mogła nie być sprawiedliwa dla Lewandowskiego, który był zdecydowanym zwycięzcą poprzedniej edycji z jeszcze bardziej imponującymi liczbami i tytułami. Nagroda była jednak nieważna, a Polska po raz kolejny została bez Złotej Piłki.
Na przestrzeni dziejów Polska miała do czynienia z wielkimi osobistościami. Niektóre legendy, takie jak Grzegorz Lato, nie znalazły się w pierwszej trójce finalistów, ale inne dotknęły tytułu.
Pierwszy z nich, Kazimierz Dina, zajął trzecie miejsce w 1974 roku, w którym wygrał Johan Cruyff, a drugi był Franz Beckenbauer. W obliczu dwóch gwiazd, takich jak Holender i Niemka, Dina nie miała innego wyjścia, jak trzymać się blisko siebie pomimo niezwykłego mundialu w Polsce, a trzeciej w Niemczech 1974.
Dina była pierwszą legendą polskiej piłki nożnej. Legenda, która rozświetliła piłkę nożną Legią Faruvia elegancją. Elegancki pomocnik, doprowadził swoją drużynę do dwóch tytułów mistrzowskich i jednego pucharu, ale przede wszystkim obok Laty był architektem wspaniałej polskiej drużyny w 1974 roku.
Jego następca, Zbigniew Boniek, również zajął trzecie miejsce osiem lat później, w 1982 roku. Zajął drugie miejsce za Włochem Paolo Rossim, królem strzelców mundialu w Hiszpanii tego roku i mistrzem. Francuz Alain Giresse zajął drugie miejsce, a Bonnec, podobnie jak Dina, była trzecia w polu karnym.
Boniek był jednym z najpełniejszych piłkarzy swojego pokolenia. Wszechstronny i elegancki, oprócz tego, że był najlepszym strzelcem, stworzył jedną z najniebezpieczniejszych par na kontynencie w Juventusie obok Michela Platiniego. Podobnie jak Dina, poprowadził Polskę na historyczne trzecie miejsce na mundialu w Hiszpanii, gdzie strzelił cztery gole.
Te atuty nie wystarczyły, by Bunek przyznał Polsce Złotą Piłkę. A po Bońku i do przybycia Lewandowskiego opcje dla Polaka nigdy nie były realne. Jednak przewaga polskiego napastnika jest imponująca, bo jego kraj ma na koncie 39 lat, a żaden z jego zawodników nie znalazł się na podium Złotej Piłki.
Bez koronawirusa Lewandowski dałby Polsce zwycięstwo. Rok później musiał zdobyć trofeum dla najlepszego napastnika. Pokonaj go na ulicy. A potem cieszył się, że zdobył ten tytuł.
– To dla mnie duma. Mieliśmy ciężki czas z pandemią. Wspaniale jest wygrać ten puchar. Zawsze jestem gotowy do strzelania goli, ponieważ reprezentują one wyniki w piłce nożnej. Oczywiście muszę podziękować moim kolegom z drużyny , mój trener już to osiągnął, bo bez nich nie byłoby możliwe osiągnięcie tego, co ja osiągnąłem. Jeśli między wszystkimi panuje harmonia, łatwiej jest strzelać gole.”
Ale Lewandowski, jedna z bestii regionu, zawsze łaknąca bramek i tytułów, z pewnością chciałby zająć pierwsze miejsce za Messim. Jego twarz, kiedy zabrzmiało nazwisko argentyńskiego gracza, brzmiała małym rozczarowaniem. Chwila mogła minąć, niepowtarzalna okazja, by zakończyć klątwę, której Polska kilkakrotnie doświadczała na szczytach tytułu, których dotykali Dina, Boniek, a teraz Lewandowski.
Przynajmniej przypomniał Messi Lewandowski w swoich pierwszych słowach po zdobyciu nagrody: „Francja Football może dać ci Złotą Piłkę, ponieważ byłeś jedynym zwycięzcą w zeszłym roku. Nie można tego zrobić z powodu pandemii, ale musisz miej to na uwadze. W domu, bo byłeś zwycięzcą”. Jeśli organizacja zignoruje gracza Paris Saint-Germain, Polska będzie kontynuować grę bez nagrody. kolejny rok.
Juan Jose Lahuerta
(c) EFE .Agencja
„Pionier w mediach społecznościowych. Miłośnik muzyki. Zły student. Introwertyk. Typowy fan piwa. Ekstremalny webinnik. Fanatyk telewizji. Totalny ewangelista podróży. Guru zombie.”
