Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Kobiet: „Prawda jest taka, że ​​Hiszpania nie należy do faworytów” | Sporty

Dwa lata temu na Dalekim Wschodzie kobieca drużyna piłki ręcznej stworzyła jedną z tych niespodziewanie krótkich, ale bardzo intensywnych fal, które na kilka dni przykleiły do ​​telewizora dalekich krewnych tego sportu. Drużyna pojechała na finały Pucharu Świata w Japonii ze skromnym celem, by zająć pierwszą siódemkę, wpadła po srebrny medal do pudła i przeklęła śmiertelną akcję finałową pięć sekund przed tym, co nie pozostawiło ich bez możliwości zdobycia tytułu. Wszystko zbliżało się do perfekcji i budziło duże nadzieje na przyciągnięcie kolejnej passy zamożności (pierwsze cztery medale w jej historii zdobyto w latach 2008-2014); Jednak od tego czasu wiadomości nie dorosły do ​​tego adrenaliny: dziewiąte miejsce w Europie rok temu i jego eliminacja w fazie grupowej rozgrywek, ofiary ich zębów. Coś poszło nie tak i federacja, zaledwie trzy miesiące przed finałami mistrzostw świata, zdecydowała, że ​​to organizator (od 1 do 19 grudnia) zastąpi swojego trenera, Carlosa Fevera, jego asystentem, Jose Ignacio Pradesem (Peterer, Alicante; 46). lat).

„Trzeba być odważnym, żeby się z tym pogodzić. Zawsze trzeba podejmować ryzyko” – przyznaje oczywiście nowy trener, który zgadzał się na kierunek do czasu mistrzostw świata i, w zależności od wyniku, rozmawiał później z szefowie. Asystent przez cztery lata Vivera, zna szatnię, tajniki tych turniejów, ostatnie trudności i jasno mówi o tym, co ma nadejść. „Prawda jest taka, że ​​nie należymy do faworytów, w ostatnich turniejach nie byliśmy na pierwszych miejscach. Trudno będzie powtórzyć Japonię, bo wiele okoliczności musi się wydarzyć, ale Hiszpania jest zawsze szanowana przez tradycję, z tą pasją my granie w domu jest również motywacją” – dodaje Brades, sfrustrowany zawodnik – „niezbyt dobry”, przyznaje – który opuścił boisko w wieku 16 lat po kontuzji i pracował jako trener w Liga Kobiet (obecnie reżyseruje dla Gwardii Galicyjskiej). Jego spokojna, dydaktyczna mowa i duże, cienkie okulary z czarnymi końcówkami ostatecznie przypomniały mu jednego z jego niecierpliwych nauczycieli matematyki. Trudno sobie wyobrazić go walczącego w wielkiej walce. „Jak nie wyglądam? Zapytaj graczy. Dużo oszukuję” – ostrzega z półuśmiechem.

Dwóch weteranów (Nerea Pena i Mireia Gonzalez) oraz długoletnia ofiara Marty Lopez zniknęły z listy dusz. „Szukaliśmy różnorodności i równowagi, co zdarza się również graczom, którzy nie mają problemów fizycznych. Nie oznacza to, że nie będą pojawiać się częściej. [en referencia a las dos primeras]. Teraz nie są w najlepszym momencie. „Nerea od dłuższego czasu stoi w miejscu” — mówi Prades. Zostały one zastąpione przez Irene Espinola (która rośnie), Mitani Etsiberia (była już w 2019 roku) i Laurę Hernandez, która wróciła po prawie pięciu latach. Zarządzanie nieobecnością to test stresu, przed którym nikt nie może uciec. W srebrze dla Japonii zabrakło kapitan Carmen Martin, a reakcja była doskonała.

Trener jedzie na Mistrzostwa Świata z zaledwie pięcioma meczami nastawionymi (pełne zwycięstw ze Słowacją – dwa mecze – oraz Portugalią, Polską i Niemcami) i jest przekonany, że łagodny start z Argentyną (pierwszy występ w środę 20:30 Tdp), Chiny i Austria (trzy asysty) pracuje nad śrubami regulacyjnymi. W drugiej rundzie stok będzie stromy podczas przechodzenia z grupowymi eliminacjami z Chorwacji (ostatni brąz w Europie), Japonii, Brazylii i Paragwaju. Ciernista, ale nie niemożliwa ścieżka, która otwiera drzwi do pokojów Granollerów bez konieczności ukończenia. Wyjście z pierwszego ósmego kroku może być odebrane jako rozczarowanie.

W porównaniu z wielkimi referencjami (Francją, Norwegią, Rosją czy Holandią) Hiszpania nie jest zbędna i zakłada krok poniżej, ale z argumentami, by zinfiltrować elitę, jeśli potrafi dostroić się do własnego obiegu: regularność. „Musisz być bardziej liniowy i unikać huśtawek” – mówi trener. Coś, co osiągnęli na mundialu 2019, a potem przegrali po drodze, jak widzieliśmy na igrzyskach, gdzie udało im się zdobyć przyszłe mistrzostwo (Francja), a gdy mieli już ćwierć pod ręką, schodzili słabo z przodu do Węgry. Dążenie do wytrzymałości musi być ostatnio odzwierciedlone w mniejszej liczbie przejść do dużych otworów.

Mistrzostwa pełne niebezpieczeństw

„Nasza gra polega na zwiększeniu prędkości i wiąże się to z ryzykiem przegranych. Kiedy nie masz obrońcy [en referencia a la superioridad física de muchas rivales], musisz pracować z przyciętymi. Musimy robić rzeczy szybciej, a to sprawia, że ​​popełniamy więcej błędów” – uzasadnia Brades.

Ale poza tym, co dzieje się na boisku, nominacja została przedstawiona w domu, według trenera Alicante, jako „hołd dla wszystkiego, co kobieca piłka ręczna wycierpiała w Hiszpanii”, której 15. liga w Europie według innego Klasyfikacja Oficjalnie nie daje w żaden sposób dostępu do Ligi Mistrzów. „Dziesięć lat temu kryzys gospodarczy przyniósł ogromne szkody. Wiele klubów musiało przycinać ślepe” [por ejemplo, el Itxako navarro, subcampeón de Europa en 2011] Nie wyzdrowieliśmy w pełni. Podjęto kroki i poprawiono struktury, trenerzy tutaj wnoszą duży wkład, ale pensje są bardzo niskie w porównaniu z innymi ligami ”- trener radiografii.

„Musimy pójść o krok dalej, aby zapewnić graczom odpowiedni poziom i aby zespoły miały bardziej międzynarodowe doświadczenie [10 de las 18 convocadas están en el extranjero]. Teraz jest tak wiele młodych kobiet, że dziesięć lat temu bycie w pierwszej kategorii było nierozsądne. Z konieczności robią to i jest to dla nich korzystne. Ale ten profesjonalizm jeszcze się nie odzyskał. Podróż jest trudna – powiedział tęsknie.

Kobieca piłka ręczna z kruchością codziennego życia znajduje się w grudniu, a jako gospodarz bardzo brakuje światła reflektorów, a niektórzy wojownicy szukają kolejnego błysku, jak to, co wydarzyło się dwa lata temu na japońskiej imprezie.

pierwsza faza. Argentyna (dzisiaj), Chiny (dzień 4) i Austria (6). Wszystko o 20:30 w Torrevieja. Pierwsza trójka grupy jest uszeregowana z punktami zdobytymi przed tymi, którzy również zdają.

Drugi poziom. Z pierwszą trójką grupy G (Chorwacja, Japonia, Brazylia i Paragwaj). Dwóch idzie do ćwiartek. Od 8 do 12. Również w Torrevieja.

ostatni poziom. Ćwierćfinały (dzień 14 i 15), półfinały (17), trzeci, czwarty i finał (19, 14:30 i 17:30). W Granollerach. Cały turniej odbywa się na Teledeporte.

przywoływacz. Bramkarze: Silvia Navarro (Roxa Gran Canaria) i Mirchi Castellanos (Costa del Sol Malaga). Pomocnik: Silvia Arderius (Costa del Sol, Malaga) i Alicia Fernandez (Rapid Bucharest). Lewy napastnik: Carmen Campos (Dijon), Laura Hernandez (Super Amara Beira-Beira), Lara Gonzalez (Paryż 92), Alexandrina Barbosa (Gloria Bistrita). Prawa skrzydłowa: Aludina Rodriguez (Gloria Bistrita), Irene Espinola (Neckarsulmer), Paula Arcos (Guardez). Lewy napastnik: Jennifer Gutierrez (Dortmund), Sol Lopez (Costa del Sol Málaga). Po prawej: Carmen Martin (CSM Bucuresti), Maitane Etxeberria (Super Amara Bera Bera). Huby: Eli Cesáreo (Super Amara Bera Bera), Kaba Gassama (Fleury), Ainhoa ​​​​Hernández (Rapid Bucuresti).

Możesz śledzić EL PAÍS DEPORTES pod adresem Portal społecznościowy Facebook I Świergot, lub zarejestruj się tutaj, aby otrzymać Nasz cotygodniowy biuletyn.