Obiecująca hiszpańska inwencja, dzięki której osoby niesłyszące mogą słuchać muzyki dotykiem

[El gadget alicantino que reta al audífono: es cuatro veces más barato y no necesita receta]

Aby zagłębić się w ścieżki, które otwiera ta technologia, naukowcy z Uniwersytet w Maladze (UMA) opracował prototyp urządzenia Zaprojektowany, aby umożliwić osobom z wadami słuchu „słyszenie” muzyki poprzez zmysł dotyku. Jego wynalazek opiera się na Na nadgarstkach znajdują się dwa siłowniki, które przekazują informacje muzyczne poprzez wibracje.

Od lat pojawiają się takie urządzenia jak T-shirt, dzięki któremu głusi mogą poczuć muzykę na swojej skórze Również Pas M: NIA Potrafi konwertować różne kanały dźwiękowe na różne rodzaje wibracji. Naukowcy z Katedry Elektroniki Uniwersytetu w Maladze, należącej do Grupy Badawczo-Rozwojowej Elektroniki Urządzeń i Systemów, chcieli pójść dalej: chcieli wykorzystać wibracje do osiągnięcia Zapewnia bogatsze i bardziej wciągające wrażenia.

Twórz iluzje dotykiem

Wszystko zaczęło się w Paryżu, kiedy Andres Trujillo Leon rozwijał swoje badania podoktoranckie w zakresie inżynierii wspomagającej i rehabilitacji w Instytucie Inteligentnych Systemów i Robotów na Sorbonie, kiedy odkrył Możliwość złudzeń dotykowych. „Kiedy nadarzyła się okazja, wróciłem do Malagi i zasugerowałem Fernando Vidalowi, który był moim kierownikiem pracy magisterskiej, aby poszukał pewnych informacji na ten temat” – potwierdza Trujillo Leon w rozmowie z EL ESPAÑOL-Omicrono. „Wspólnie postanowiliśmy zastosować go w przekazywaniu cech muzycznych i teraz współpracujemy w tym zakresie z Paulem Remachem, który opracowuje własną tezę na ten temat”.

Cała trójka opracowała prototyp, który nie jest zadowolony z „tłumaczenia” informacji muzycznych, które opiera się wyłącznie na rytmie, ponieważ Wiele funkcji zostaje utraconych, jeśli przesyłasz tylko tempo lub tempo”, wskazuje naukowiec. Możesz mieć dwie zupełnie różne piosenki, jedną bardzo szczęśliwą, a drugą bardzo smutną, a jednak zawierają te same informacje.”

przekaż swoją sugestię oszustwo układu nerwowego Przekazywanie innych danych za pomocą wibracji, czy to dotyczących melodii, barwy, czy też aranżacji różnych instrumentów. Uciekają się więc do iluzji dotykowych, które są podobne do złudzeń optycznych, ale dotyczą zmysłu dotyku. „To coś, co zostało odkryte niemal przez przypadek i od lat 70. pojawiają się na ten temat artykuły w czasopismach z dziedziny neuronauki. Zasadniczo, jeśli wygenerujesz sygnał o określonej częstotliwości i czasie trwania, układ nerwowy dostrzeże konkretny bodziec”.

I tak to się dzieje Rzeczywisty bodziec fizyczny różni się od odbieranego przez mózg, który pozwala „bawić się” różnymi elementami, aby wywoływać bardzo wyjątkowe doznania. Na przykład jedną z iluzji dotykowych, której użyliśmy w prototypie, jest ruch ducha: umieszczasz jeden spust na jednym nadgarstku, a drugi na drugim, a kiedy je aktywujesz, powinieneś czuć wibracje każdego nadgarstka. wskazówki dla operatorów Jednocześnie postrzegasz wibrujący ruch, który jest przekazywany od jednego operatora do drugiego w powietrzu.”

Inny przykład: jeśli kładziesz gracza na nadgarstku, a drugiego na ramieniu i obserwujesz pianistę, Możesz poczuć, jak gra na klawiszach fortepianu wzdłuż twojego ramienia. To jak magia, ale to czysta nauka. W ten sposób iluzje dotykowe pozwalają na wygenerowanie jak największej ilości wrażeń wibracyjnych przy minimalnej liczbie siłowników, tak aby nie trzeba było zakrywać całego ciała małymi siłownikami i kablami.

To, co teraz robią ci badacze, to studiowanie każdej z dotychczas odkrytych sztuczek dotykowych, aby móc z nich korzystać i manipulować nimi do woli. „Pozwoli nam to mieć podstawowy bank narzędzi, aby móc wytwarzać realistyczne części”, przyznaje Trujillo-León.

Następne kroki

W tej chwili prototyp wynalazku ma tylko dwa wykonane samodzielnie siłowniki, które zakłada się na nadgarstki z paskiem, ale już pracują nad zwiększeniem tej liczby. Obecnie testują dodatek Inni operatorzy na dole dłoniale już myślą o włożeniu dwóch kolejnych w obojczyk przez pasek.

To skalowalna technologia bez wyzwalaczy, ale w tej chwili korba jest idealnym miejscem na urządzenie o tych cechach z kilku powodów: Łatwo go dostosować i przyczepić do nadgarstka, obszaru z wieloma receptorami nerwowymi I bardzo wrażliwy na dotyk. Co więcej, jeśli jakieś słuchawki Posłuchajmy piosenki w stereo, pomysł wykorzystania dwóch odtwarzaczy, po jednym na każde ramię, ma sens.

Jeśli chodzi o zastosowania, dla naukowców jest jasne, że to osoby z wadami słuchu mogą w pełni wykorzystać swój wynalazek, zarówno poprzez Małe i przenośne urządzenia, które łączą się z telefonem komórkowymna przykład lub jako usługa, którą teatr może zapewnić, aby osoby niesłyszące mogły uczestniczyć w koncercie i cieszyć się muzyką.

Jednak jego zastosowania nie ograniczają się do osób z pewnym rodzajem ubytku słuchu, ponieważ może być również używany do prezentacji Wciągające doświadczenie rozszerzonej rzeczywistości w grach wideo i filmach. „Ma moc ogromnego wzbogacenia percepcji. Na przykład w kinie, jeśli czujesz to wszystko w ciele z dala od słyszenia dialogów, efektów, muzyki… Park Jurajski Podążając śladami tyranozaura, możesz poczuć te niebezpieczne wibracje w ciele. Albo jeśli dinozaur podrapie się, poczujesz w klatce piersiowej bodziec dotykowy.

obiecujące wyniki

Do komercjalizacji tego urządzenia jeszcze daleka droga, ale jego menedżerowie przeprowadzili już kilka testów sprawdzających jego skuteczność. Dziesiątki wzięły udział ze słuchawkami, aby odizolować je od zewnątrz i Wyniki były bardzo obiecująceTrujillo Leon przyznaje, że w tej chwili żadne osoby niesłyszące nie brały udziału w tych eksperymentach, bo czekają na dojrzałość projektu, ale są w kontakcie z kilkoma stowarzyszeniami i grupami osób niesłyszących w celu przeprowadzenia kolejnych eksperymentów.

Obecnie największym wyzwaniem stojącym przed tymi badaczami jest: Przekładając aspekty subiektywnej muzyki na wibracje. Nauczyciel pyta: „Jeśli słyszysz piosenkę, wiesz, czy jest smutna, czy szczęśliwa już przy pierwszych strunach. Jak to się przekłada na vibrato?” „To zupełnie inny świat. Wyzwaniem jest to, że piosenka wywołuje podobne emocje, niezależnie od tego, czy jej słuchasz, czy czujesz ją dotykiem”.

[La prótesis del habla: el 'chip’ que traduce señales del cerebro en palabras]

Następny cel Opracuj algorytm, który „tłumaczy” muzykę w czasie rzeczywistym. Pierwszy eksperyment z prototypem został wykonany „ręcznie”: zaczęli od klasycznej piosenki muzycznej i stworzyli żywą kompozycję Dedykowane na ten temat. Teraz jednym z największych wyzwań jest zaprogramowanie algorytmu, który robi to automatycznie, rodzaj Spotify dla niesłyszących, który jest w stanie samodzielnie przekształcić dowolny utwór w realistyczne doznania.

Może Ci się spodobać:

Śledź tematy, które Cię interesują