OECD wzywa do dostosowania wieku emerytalnego do oczekiwanej długości życia | Gospodarka

Grupa emerytów odpoczywa na ławce w parku w Sewilli we wrześniu 2020 roku.Punkty Baku (kraj)

Przy populacji, której średnia długość życia stale się wydłuża, usług publicznych, których koszty również będą rosły, a wzrost PKB słabszy w dłuższej perspektywie, presja na budżety rządowe nie przestanie rosnąć w nadchodzących dziesięcioleciach. Niektóre kraje będą w stanie zamortyzować część tego stresu poprzez zwiększenie długu publicznego. Ale co z tymi, którzy mają już bardzo duże zadłużenie? Według raportu Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) są inne sposoby, aby te kraje (w tym Hiszpania) w jak największym stopniu uniknąć podwyżek podatków i podnoszą wiek emerytalny, towarzysząc temu zwiększać. średnia długość życia i reformy strukturalne na rynku pracy.

Według raportu OECD Budget Challenges Outlook do 2060 r. pandemia COVID-19 wywarła już znaczący wpływ na dług publiczny: eksperci oceniają ten wpływ na 20-25 punktów procentowych PKB plus w 2022 r., niż gdyby pandemia miała nie cierpieć. Jednak ten bezpośredni wpływ epidemii, jak twierdzą autorzy nowego badania, „wysycha” w porównaniu z napięciami, jakie pojawią się w związku z postępującym starzeniem się populacji i wzrostem relatywnych cen usług.

Autorzy dokumentów Gra długoterminowa: prognozy budżetowe na rok 2060 podkreślają potrzebę reform strukturalnych, Zaprezentowane we wtorek w Paryżu zauważyły, że jeśli ważne reformy nie zostaną wdrożone, wydatki na zdrowie publiczne i opiekę długoterminową wzrosną o 2,2 punktu procentowego PKB w latach 2021-2060. średnio, chociaż OECD zauważa, że ​​wpływ w niektórych krajach będzie znacznie większy niż w tych, które, jak np. Estonia, Holandia czy Portugalia, mają „skorelowane przyszłe wzrosty” [de la edad de jubilación] do wzrostu oczekiwanej długości życia”.

Bez zmian w polityce, utrzymanie obecnych standardów usług i świadczeń publicznych, przy jednoczesnym utrzymaniu stabilnych wskaźników długu publicznego na obecnym poziomie, zwiększyłoby presję budżetową o około 8 punktów procentowych PKB w latach 2021-2060 średnio w organizacji Współpraca gospodarcza i rozwój oraz wiele więcej w niektórych krajach” – ostrzega raport. W Hiszpanii osiągnie, według tabeli dołączonej do raportu, nawet 13,23 pkt proc. PKB, trzeci najwyższy po Polsce i Słowacji.

Korekty, gdy epidemia zostanie „oswojona”

Dodali jednak, że „ambitny pakiet reform” łączący reformy rynku pracy mające na celu zwiększenie wskaźnika zatrudnienia z reformami zmierzającymi do podwyższenia wieku emerytalnego może „zmniejszyć presję o połowę” w tych krajach do 2060 roku. Podkreślają oczywiście, że wszelkie korekta polityki musi być wdrożona Tylko wtedy, gdy epidemia zostanie „w pełni oswojona” i pomoc w utrzymaniu gospodarki na powierzchni nie jest już konieczna.

Według autorów raportu, jednym z priorytetów są reformy mające na celu zakończenie „ścieżek wcześniejszych emerytur”. Do tego należy dodać politykę powiązania faktycznego wieku przejścia na emeryturę (rzeczywistego średniego wieku emerytalnego) ze średnią długością życia, propozycję podobną do czynnika zrównoważonego rozwoju narzuconego przez rząd Mariano Rajoya w 2013 r., który władza wykonawcza Pedro Sancheza chce znieść. Jednak w tym roku obiecał zastąpić go czynnikiem równości pokoleniowej.

Szacują również – chociaż podkreślają, że wszelkie obliczenia są jedynie orientacyjne i nie powinny być traktowane jako wskazówka – podniesienie faktycznego wieku emerytalnego o dwie trzecie przyszłego wzrostu oczekiwanej długości życia (tj. oznacza opóźnienie wieku emerytalnego o dwa), zwiększyłoby PKB per capita średnio o kolejne 3% w OECD, które według raportu „osiągnęłoby 5-6% w Belgii, Francji i Hiszpanii”. Reformy te przyniosą również zyski rachunkom publicznym krajów: według raportu wynoszą one 1,5 punktu procentowego PKB, co w przypadku najbardziej dotkniętych krajów, takich jak Hiszpania, może sięgać od czterech do pięciu punktów procentowych. . .

Raport zauważa, że ​​te dostosowania muszą być połączone z „reformami strukturalnymi, które zwiększają wskaźniki zatrudnienia”, co może prowadzić do „znaczących zysków budżetowych”. W kontekście spowolnienia globalnego wzrostu populacji, a nawet spadku w niektórych krajach, takich jak większość Europy, reformy rynku pracy, które zwiększają zatrudnienie i zachęcają do „dłuższego życia zawodowego”, są „szczególnie pożądane”. Autorzy zauważyli, że reformy te „dobrze wpisują się w cel, jakim jest pomoc kobietom i grupom w niekorzystnej sytuacji w znalezieniu większej liczby możliwości zatrudnienia”, wraz z cięciami budżetowymi, które mogą pociągać za sobą.

You May Also Like

About the Author: Ellen Doyle

"Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia."

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *