Ale ci, którzy czekali na lot powrotny przez granicę, nie są już mężczyznami. Być może połowa tej kolejki była wypełniona kobietami stojącymi w kolejce do powrotu do strefy wojny.
Maria Holliken powiedziała CNN, że jedzie do swojego rodzinnego Kijowa, aby walczyć z „rosyjskimi terrorystami” z rodziną i kanadyjskim mężem.
„Jeśli będę musiała to zrobić, zrobię to dla mojego kraju, moich krewnych i przyjaciół” – powiedziała, nie pozostawiając miejsca na panikę.
„Ja (mężczyzna) nie, nie mogę zabić. Ja (a) kobieta i moja praca (tj.) równoważyć i pomagać, być kochającą, opiekować się bliskimi, przyjaciółmi i całą Ukrainą. Ale teraz czuję, że wszyscy Ukraińcy są moimi krewnymi. Mam nadzieję, że pomoże Ukraińcom i globalnej społeczności wszystkich Ukraińców, bo to moja rodzina.”
Miała papierowe serduszko, wykonane dla niej przez polskie dzieci w niebiesko-żółtej flagi ukraińskiej, które miały nadzieję, że przyniesie szczęście.
W ten zimny i pochmurny dzień każda dziewczyna w klasie miała własne powody powrotu do kraju wojny. Ale wydaje się, że istnieje wątek, który łączy prawie wszystkie kobiety czekające na wejście do pociągu. Powrót do strefy wojennej postrzegają jako symboliczny akt przeciwko rosyjskim okupantom.
Ich twarze były widziane z determinacją, a kolejka była cichsza niż podekscytowanie ludzi uciekających do Polski.
W pobliżu frontu znajdowała się Tatiana Verimichenko. 40-letnia kobieta przybyła do Polski trzy dni temu, by zabrać swoje dwuletnie córki w bezpieczne miejsce. Powiedział, że teraz wróci na wschodnią Ukrainę, w pobliżu granicy z Rosją.
Verimichenko powiedział, że czuje się pusty i oddalony od Ukrainy. Siedzenie w Polsce było bardzo ciche i spokojne. Chciała wrócić z mężem i wkrótce może zostać poproszony o wstąpienie do wojska.
– To mój dom – powiedział. „Ukraina jest tak samo ważna dla kobiet, jak dla mężczyzn… Mamy siłę, wolę i serce. Jest więcej kobiet.
Irina Odil powiedziała, że przywiozła wnuki do Polski, ale uniemożliwiono jej powrót do rodziny w południowym porcie Odessy.
„Martwię się, ale z czasem to uczucie mija. Chcę być z rodziną”.
Na końcu linii Nilia trzyma małego białego pieska, jej córkę Julię i wnuczkę Sofię.
Nilia wie, że jej córka chce, aby wszyscy byli bezpieczni i razem. Ale ponieważ jej ojciec odmówił opuszczenia Ukrainy, została wezwana z powrotem, bo to był dom.
„Nie mogę z niego zrezygnować” – powiedziała.
To właśnie łączy kobiety na piątym piętrze: niezależnie od tego, czy pomagają swojej rodzinie, czy krajowi, nie poddają się.
„Przyjaciel zwierząt na całym świecie. Guru sieci. Organizator. Geek kulinarny. Amator telewizyjny. Pionier kawy. Alkoholowy narkoman.”
:quality(85)/cloudfront-us-east-1.images.arcpublishing.com/infobae/A7XVEQWNKVBSDAFP75TGTIOAMU.jpg "Hiszpan mieszkający w Polsce wyjaśnia polski zwyczaj domowy, który go zaskoczył i który obowiązuje teraz i na zawsze")
:quality(85)/cloudfront-us-east-1.images.arcpublishing.com/infobae/X7NTP3TEM3O7EFG7VOFQZNP3ZE.jpg "Rośnie napięcie między Polską a Ukrainą: Warszawa może zamknąć granicę, aby uniemożliwić wjazd taniego zboża z Kijowa")