Polska, 1983. Rząd komunistyczny wprowadza stan wojenny, próbując kontrolować rosnącą siłę Związku Solidarność. Krajem wstrząsnęła sprawa licealisty Kreskorsa Presmica, syna poety protestacyjnej Barbary Sadowskiej, który został aresztowany i pobity przez bojowników na śmierć. Jurek Popiel, wspólnik Grzegorza i jedyny świadek pobicia, z dnia na dzień staje się wrogiem numer jeden państwa. (Filmowanie)
Gdzie obejrzeć film w streamingu
Młody student Grzegorz zamordowany
Warszawa 83: sprawa państwowa Adaptacja powieści”Żadnych śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka„, w Cezarego Łazarewicza. Film skupia się w szczególności na wydarzeniach, które miały miejsce w latach 1983-1984. Akcja tego thrillera rozgrywa się w Warszawie, stolicy Polski. W kontekście silnych represji rząd komunistyczny wprowadza stan wojenny, aby ograniczyć rosnące poparcie ludności dla Związku Solidarności założonego przez Lecha Wałęsę.
W napiętym środowisku społecznym odbywają się spotkania i protesty obywatelskie. Do protestu przyłącza się kilku uczniów, m.in. Grzegorz Przemyk, który ma osiemnaście lat i jest w liceum. Po spotkaniu w mieszkaniu Crescourse, Mateusz Górskii jego przyjaciel Jurek Popiel, Tomasz ZidekWychodzą na ulicę. Na pobliskim placu zostają zaatakowani przez bojowników i zabrani do aresztu.
Na komisariacie w Grzegorzu zostaje brutalnie pobity przez kilku bojowników, a jedynym świadkiem poza policją jest jego przyjaciel Jurek. Ciężko ranny, umiera kilka dni później w wyniku wielokrotnych ciosów. Od jego śmierci i masowego pogrzebu staje się filmem dramatycznym, skupiającym się na długim procesie śledztwa w sprawie wydarzeń, które doprowadziły do zabójstwa młodego studenta. Kreskors jest synem Barbary Sadowskiej. Sandra KoseniakWojowniczy antypoeta.
scenariusz Kaja Kravsik Tak Cezary Łazarewicz Zbiera wszystkie szczegóły dotyczące śledztwa sądowego w sprawie morderstwa. Jurek zaczyna być nękany i naciskany, by nie zeznawał.
Proces sądowy w sprawie
Młody reżyser mówi, że postać jedynego naocznego świadka została w filmie fabularyzowana, aby zachować jego prywatność. Jan B. Matuszyński Na konferencji prasowej do prezentacji na Festiwalu Filmowym w Wenecji.
Po ujawnieniu kluczowych faktów i wszczęciu postępowania, Warszawa 83: sprawa państwowa Często staje się zmęczona i ospała, co pogarsza jego przesadna wizualizacja. Bardziej stosowne byłoby skrócenie czasu trwania o godzinę przez uproszczenie fabuły, która będąc długa, staje się ciężka i zagmatwana w swoim dryfie.
Opinia publiczna byłaby bardzo doceniona, gdyby skupiła się na kluczowych obszarach śledztwa. Opis głównych bohaterów jest szczególnie doskonały, nie wyróżniając się przy tym błyskotliwością. Funkcja drugorzędna jest adekwatna do nadania kontekstu społecznego, rodzinnego i politycznego wydarzeń.
Mnogość wprowadzonych postaci wprowadza zamieszanie i komplikuje właściwe śledzenie i zrozumienie relacji i obowiązków bojowników, dowódców wojskowych i członków rządu.
Sprawiedliwość również zostaje uwikłana w jej rewelacje, ponownie niszcząc narrację i rozwój filmu. Obszar najlepiej eksponowany dotyczy celowego ukrywania i zniekształcania faktów przez władze polityczne i wojskowe.
W tym miejscu pojawiają się w całej swej prymitywności metody rozwoju kanalizacji Politbiura, mające na celu stłumienie reakcji obywateli. Konstrukcja wyraźnie zmienionych wersji wydarzeń, przesłanych na polecenie Ministerstwa przez gen. Czesława Kiszaka, Robert Więckiewicz.
Kanały Państwa w „Warszawie 83”.
Badają przeszłe życie matki zamordowanego mężczyzny, a także przeszłość Jurka Popiela i jego rodziców, aby ukryć kryminalną odpowiedzialność komisarza i milicji. Chcą jednak znaleźć możliwe brudne pranie, aby ich oczernić i upokorzyć, próbując w ten sposób odwrócić uwagę na rzekomo uzasadnioną przyczynę.
Politbiuro wymierza sprawiedliwość, podtrzymując obiektywność i niezależność prokuratora generalnego i zwalniając go za odmowę współpracy w politycznej manipulacji oficjalnego śledztwa. Wszystkie te fałszywe fortele faktów tworzone są w prymitywny sposób na polecenie wyższych władz rządowych.
W ten sam sposób matka zamordowanego mężczyzny i jedyny świadek są zmuszani do złożenia zeznań lub wycofania sprawy, stosując tę samą taktykę wobec swoich prawników. Główną rolę w fabule gra Tadeusz Popiel, Jacek PrasiakZagorzały komunista, jego stanowisko wobec oczekiwanego ogłoszenia syna Jurka.
Serie dochodzeń i raportów z Dochodzenia prowadzone są powierzchownie, dlatego pożądana jest większa głębokość do ważenia. Warszawa 83: sprawa państwowa. Epilog nie dostarcza wielu informacji, szybko opisując wynik sprawy i jej bohaterów. Warszawa 83 Ze względu na wysoki rytm, nadmiar scen i zamieszanie w ważnych partiach jest to film błędny i niezorganizowany.
Fajnie przyjęci przez krytyków filmowych prasy międzynarodowej, uznają solidność i brak nadmiaru scen za skromny wynik.
Wniosek
Warszawa 83: sprawa państwowa Zrobienie surowego filmu opartego na prawdziwych wydarzeniach jest nieudaną próbą ze względu na chaotyczny montaż, nadmiar scen i nieułatwianie narracji wydarzeń. Duża obsada ma wiele postaci, które komplikują fabułę i dezorientują widza.
Dołącz do nas Kanał telegramu
„Przyjaciel zwierząt na całym świecie. Guru sieci. Organizator. Geek kulinarny. Amator telewizyjny. Pionier kawy. Alkoholowy narkoman.”
