Nadchodzące misje na Księżyc wskazują na cel końcowy: Mars

„Indie na Księżycu. „Udało nam się miękkie lądowanie na Księżycu” – oświadczył 7 dni temu Sridhara Panicker Sumanath, szef Indyjskiej Organizacji Badań Kosmicznych (ISRO).

Indie stworzyły historię. I nie tylko za to, że jest czwartym krajem, który wylądował statek na naszym naturalnym satelicie, ale także za to, że jest tym krajem Pierwszym krajem, który to zrobił, jest południowy biegun Księżyca.

Statek desantowy składający się z dwóch gości tzw Vikrama Nazywał się sześciokołowym łazikiem Bragyana, Misja Chandrayaan-3 zakończyła się idealnym lądowaniem na Księżycu 23 sierpnia. Zaledwie tydzień temu Rosja podjęła nieudaną próbę dotarcia do południowego regionu księżycowego, ale jej statek rozbił się na powierzchni Selenitu.

W roku 2025 w ramach prowadzonej działalności Misja Artemidy 3, doniczka Planuje zwrócić ludzi do Los Angeles po 50 latach. Można to również zrobić na południowym biegunie Księżyca. W locie tym znajdzie się także pierwsza kobieta i osoba kolorowa, która skorzysta z lotu charakteryzującego się tymi cechami. Oczekuje się tego wszystkiego wcześniej Lotny pojazd do badań polarnych (VIPER) Amerykańska agencja kosmiczna zbada południowy region Księżyca w 2024 roku podczas 100-dniowej misji. ChinyTymczasem stara się dołączyć do wyścigu na południowy biegun Księżyca, ponieważ planuje transmisję Misja Chang’e 7 w 2026 roku Wraz z nowym łazikiem księżycowym.

Więc, Skąd tak duże zainteresowanie południowym biegunem Księżyca?

Główne zainteresowanie południowym biegunem Księżyca wynika z faktu, że naukowcy o tym wiedzą W regionie występują duże ilości wody w postaci lodu Jest niezbędny do podtrzymywania życia na naszej planecie, a także służy jako chłodziwo sprzętu elektronicznego, wytwarza tlen, a nawet przekształca go w paliwo dla statków kosmicznych, które chcą wrócić na Ziemię lub wyruszyć do innych światów, takich jak Mars i dalej. .

Oznacza to, że w miarę jak agencje kosmiczne zaczną myśleć o zrównoważonym rozwoju w przestrzeni kosmicznej, a także o nadchodzącej erze załogowych misji kosmicznych, Możliwość gromadzenia wody in situ na powierzchni Księżyca Do Maszyny do picia lub chłodzenia, a nawet rozkładania ich na wodór i tlen, zapewniając powietrze lub paliwo do oddychania Ma ogromną wartość.

Ponadto woda na Księżycu pełni rolę naukową, ponieważ można ją wykorzystać jako zapis aktywności geologicznej, takiej jak wulkanizm na Księżycu, a nawet do śledzenia uderzeń asteroid. Pomimo odkrycia wody na powierzchni Księżyca. Większość sygnałów dotyczących lodu wodnego jest odbierana przez różne sondy kosmiczne, Pochodzą z biegunów.

Biegun południowy jest ważny po prostu dlatego, że jest Jest dużo wody w postaci loduwięcej niż w Arktyce. Wyjaśnił, że osobliwością tego regionu jest to, że są tam obszary, gdzie światło słoneczne nigdy nie dociera, a temperatury sięgają -173 stopni Celsjusza. Infobae Estefania Coluccio LescoDoktor nauk fizycznych (Uniwersytet w Buenos Aires) i dyrektor operacyjny w Planetarium miasta Buenos Aires, Galileo Galilei.

„Z drugiej strony, Księżyc jest pełen kraterów i ten biegun nie jest wyjątkiem. To na dnie tych dołów gdzie Gromadzą się duże rezerwy lodu Dodał, że musi mieć temperaturę poniżej -273 stopni Celsjusza, aby nie doszło do eskalacji (dokonywania przejścia z lodu w parę, co na Księżycu może nastąpić ze względu na obecne niskie ciśnienie atmosferyczne).

„Oczywiście lód jest interesujący, ponieważ obecność wody jest ekscytująca i niewątpliwie konieczna jest możliwość wykonywania misji, które wiążą się ze spędzaniem dni lub miesięcy na powierzchni Księżyca. Ale to nie wszystko. Z jednej strony lód można przekształcić w tlen, który posłuży astronautom, ale także w wodór. Obydwa gazy można również wykorzystać jako paliwo do napędzania na przykład misji kosmicznych z Księżyca na Marsa.podkreślając eksperta, który w 2016 roku przeprowadził badania podoktorskie w Narodowym Instytucie Fizyki Jądrowej (INFN) w Neapolu we Włoszech.

Kontynuował: „To bardzo ważne i interesujące, ponieważ grawitacja na Księżycu jest 6 razy mniejsza niż grawitacja na Ziemi, więc energia potrzebna do wypchnięcia stamtąd rakiet w kosmos jest znacznie mniejsza. Transport wszystkich tych zasobów z Ziemi byłby bardzo kosztowny, więc wszystkie siły chcą się dostać do południowego bieguna Księżyca.

Misja za 75 milionów dolarów Było to wyzwanie dla Indii, które zaledwie cztery lata temu, w obliczu pandemii koronowirusa, w 2019 roku doznały podobnej porażki jak Rosja, kiedy ich misja Chandrayaan-2 również się rozbił Na powierzchni Księżyca ze względu na problemy techniczne podczas fazy lądowania na Księżycu, czyli w krytycznym momencie, który jest bardzo trudny do rozwiązania. Obecny statek został zaprojektowany z myślą o rozwoju go w oczekiwaniu na jakiekolwiek błędy i różnych ulepszeniach systemu lądowania po awarii swojego poprzednika.

„Jest to fakt historyczny. Indie stały się nie tylko kolejnym krajem łagodnie opadającym, ale także Robi to na Antarktydzie„To bardzo trudne miejsce, do którego można się dostać” – powiedział. Informacje o Diego CordovieArgentyński historyk i badacz misji kosmicznych.

że możesz dosięgnąć księżyca, Indie musiały wykonać kilka wcześniejszych manewrów na orbitę okołoziemską, aby obsługiwać sondę Chandrayaan-3. A potem musiał wykonać więcej manewrów Osiągnięcie orbity Księżyca i ustalenie daty lądowania Dopisał ekspert, autor książki „Ślady na Księżycu” w południowym rejonie naszego naturalnego satelity.

Kordowa to potwierdziła Ważne było, że Indie mają już statek kosmiczny krążący wokół Księżyca, Co było częścią misji wstępnej w 2019 roku Chandrayaan-2, którego moduł księżycowy uległ awarii.

„Biegun południowy Księżyca ma cechy podobne do bieguna Ziemi. Istnieje wiele obszarów znajdujących się w stałym cieniu, gdzie światło słoneczne świeci tylko sporadycznie, powodując obszary stałego cienia i gdzie cząsteczki wody gromadzą się w lodzie. Cordova zauważa, że ​​zainteresowanie wszystkich wyprawą w to miejsce wskazuje na fakt, że sygnalizuje to trwałą ciągłość eksploracji i eksploatacji Księżyca.

Ze swojej strony Coluccio Leskov zwrócił na to uwagę Indie od dawna, powoli, ale konsekwentnie, pracują nad bardzo ambitnymi programami kosmicznymi w którym odniósł ogromny sukces.

„Dzięki tej misji Indie stają się drugim krajem, który w tym stuleciu wylądował na Księżycu, a Chiny pierwszym. Ponadto są czwartym w historii eksploracji kosmosu po Związku Radzieckim, Stanach Zjednoczonych i Chinach. To dane bardzo dobrze pozycjonują ją w obliczu nowych wyzwań związanych z przestrzenią kosmiczną, które – jak wiemy – często działały jak zimna broń w międzynarodowych walkach o władzę.

W tym sensie Bill Nelson, były astronauta, który dziś stoi na czele Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA), zauważył podczas swojego pobytu w Buenos Aires: info że trwa nowy wyścig kosmiczny, Wskazał na Chiny i konkurencję w dotarciu na Księżyc.

Trwa wyścig kosmiczny ze Stanami Zjednoczonymi. Z naszych teleskopów i statku kosmicznego krążącego wokół Księżyca wiemy, że na południowym biegunie Księżyca znajduje się woda. Jeśli jest dużo wody, mamy wodór i tlen, co oznacza, że ​​mamy paliwo rakietowe. Dlatego ogłosili, że pojedzie na Biegun Południowy. Lecimy na Antarktydę z misją, która będzie międzynarodowa, To ważne dla pokojowych celów całej ludzkości. Ty decydujesz, jaki jest cel Chin, a ja ci tego nie powiem”.

Według Coluccio Lescco: „Wyraźnie istnieje silna rywalizacja między tymi mocami i zacięty wyścig o zdobycie bieguna księżycowego w taki czy inny sposób. I choć poprzednia misja Chandrayaan-2 zakończyła się niepowodzeniem w 2019 r., Chandrayaan-3 odniosła ogromny sukces, nawet zaledwie kilka dni po uderzeniu rosyjskiej sondy Łuna 25 w Księżyc. Jest to mocne, jeśli weźmiemy pod uwagę, że projekt Chandrayaan powstał w wyniku współpracy między Rosją a Indiami, która ostatecznie nie rozkwitła z powodu nieporozumień między obydwoma krajami.

„Jednym z interesujących aspektów tej misji jest to, że nie była ona zbyt kosztowna dla Indii. Wasza agencja kosmiczna, ISRO nie ma takich zasobów jak NASA Na przykład fakt, że misja kosmiczna charakteryzuje się niskim stosunkiem kosztów do korzyści, jest bardzo zachęcający i stanowi bardzo atrakcyjną perspektywę dla przemysłu kosmicznego.

Odnosząc się do niskiego budżetu tej misji i wielkiego osiągnięcia, jakie reprezentuje, ekspert zauważył: „Indie osiągnęły wiele za pomocą niewielkich środków. Ulepszył wiele swoich zasobów. Korzysta też z umów z innymi agencjami kosmicznymi, jak ta, którą podpisał z NASA w sprawie misji Artemis. Czasami nie chodzi o ilość pieniędzy, ale o to, jak zoptymalizować zasoby I zdobądź dobrej jakości części i czujniki. Udało mu się nie tylko wylądować na Księżycu, co jest trudne. Osiągnięcie tego na Antarktydzie sygnalizuje dojrzałość indyjskiego programu kosmicznego.”

W najbliższych dniach wystrzelona zostanie indyjska sonda, składająca się z lądownika i łazika. W tym niezbadanym obszarze prowadzone będą eksperymenty naukowe i zbierać dane nt Skład mineralny satelity i obecność wody w tym rejonie księżyca.

Rzeczywiście, pierwsza indyjska misja kosmiczna na Księżyc, wystrzelona w 2008 roku, odkryła bezpośrednie dowody na obecność wody na Księżycu i zebrała dane podczas ponad 3400 orbit, podczas których satelita nie wylądował.

Czytaj: