NASA transmituje pierwszy film z kosmosu, na którym występuje kot Taters

NASA stwierdziła, że ​​ta innowacja może zmienić sposób komunikowania się statków kosmicznych podczas misji międzyplanetarnych i jest już przygotowywana do wykorzystania przez kolejnych astronautów, którzy polecą na Księżyc. Umożliwi szerokopasmowe przesyłanie z dużą prędkością materiałów wideo, informacji naukowych i obrazów w wysokiej rozdzielczości do domu z dużych odległości od Księżyca.

„To, co zrobiliśmy, polegało na tym, że wykorzystaliśmy tę technologię stosowaną w satelitach krążących w pobliżu Ziemi i wokół Księżyca… i rozszerzyliśmy ten zakres na głęboką przestrzeń kosmiczną” – powiedział Malcolm Wright, kierownik lasera pokładowego w Jet Propulsion Laboratory NASA w Pasadenie w Kalifornii. „Ta demonstracja, którą właśnie przeprowadziliśmy… naprawdę pokazuje, do czego zdolna jest technologia”.

Film został przesłany przez satelitę NASA Deep Space Optical Communications Lotniczy transceiver laserowyco wiązało się z wyprawą w przestrzeń kosmiczną statkiem kosmicznym Psyche zadanie Do głównego pasa asteroid pomiędzy Marsem i Jowiszem. NASA podała, że ​​dotarcie sygnału wideo do Ziemi zajęło 101 sekund.

Klip przedstawiający Tatersa bawiącego się wskaźnikiem laserowym – popularną zabawką dla kota i ukłonem w stronę technologii laserowej zastosowanej w transmisji – był pierwszym z serii eksperymentów zaplanowanych z Psyche na następne dwa lata. Co tydzień, gdy statek kosmiczny zbliża się do Ziemi, naukowcy i inżynierowie NASA będą próbowali przesyłać wideo na większe odległości, aż do odległości Marsa około połowy 2024 roku, powiedział Wright.

„Teraz najważniejsze jest pokazanie niezawodności i siły” – Wright powiedział The Washington Post. „Więc nie jest to tylko nowość, jednorazowa akcja, ale może służyć jako kręgosłup. Chcemy pokazać możliwości. „

Znajdująca się w odległości 30 milionów mil Psyche znajdowała się ułamek odległości do Marsa, kiedy przesłała wideo kota. Sygnał dotarł do Teleskopu Hale’a w Obserwatorium Palomar w Caltech, gdzie został pobrany i wysłany do JPL, gdzie odtworzono wideo.

Wright wspomniał, że zespoły w obserwatorium i laboratorium komunikowały się za pośrednictwem Zoom z obrazem wideo przychodzącym do laboratorium. Kiedy to nadeszło, emocje sięgnęły zenitu.

„Zawczasu myślisz o wszystkim, co może pójść nie tak. … [Then] „O mój Boże, wszystko działa” – mówi Wright. „To wynagradza wszystkie lata pracy i wysiłków”.

Ze swojej strony Taters nie starał się zbytnio.

Właścicielem 3-letniego projektu jest Joby Harris, specjalista ds. strategii wizualnej w zespole projektowym NASA Laboratory, który wykorzystuje sztukę do komunikowania misji społeczeństwu. Powiedział, że zespołowi powierzono zadanie wyprodukowania przydatnego, ale zabawnego filmu, który można wysłać na Ziemię.

Projektanci chcieli trzymać się klasycznych obrazów technicznych NASA, takich jak tekst „To jest test”. Harris powiedział, że inspirację zaczerpnęła także z historii radiofonii i telewizji: w początkach telewizji istniała rysunkowa statua kota Feliksa To było możliwe W testach transmisji

W tym sensie projektanci pomyśleli o wykorzystaniu kota goniącego za laserem, ponieważ misja wymaga użycia lasera. Harris przesłał film przedstawiający swojego kota jako obiekt zastępczy, nie mając zamiaru go używać. Powiedział jednak, że jego zespół „ciągle do tego wracał, jakie to było magiczne i proste”.

Chcieli klipu wysokiej jakości, więc Harris wrócił do domu i przygotował pomieszczenie do nakręcenia filmu. Zainstalował oświetlenie i kamery. Włożył nowe baterie do wskaźnika laserowego.

Oczywiście Taterowie nie chcieli mieć z tym nic wspólnego.

„Wiedział, że coś się dzieje” – powiedział Harris. „Przez godzinę próbowałem nakłonić go do gry”.

Kot odmówił. Sfrustrowany Harris zdjął cały sprzęt. Kiedy wrócił do salonu, Taters leżał na kanapie. Wyglądał tak idealnie, że Harris wyciągnął telefon.

Taters oszalał na punkcie wskaźnika laserowego.

Chociaż członkowie zespołu byli Harris, zdenerwowany tym, czy widzom tak bardzo spodoba się ten film, stwierdził, że wydaje się, że odniósł sukces.

„Komunikowanie się za pomocą światła jest bardzo złożone, ale jak sprawić, by ludzie o tym mówili? Sprawia to, że ludzie mówią o rzeczach, o których zwykle rozmawiają” – powiedział Harris. „Sztuka polega po prostu… na budowaniu mostów ze złożonych rzeczy, aby jak jak największej liczbie osób – „I nie przychodzi mi do głowy nic, co mogłoby to zrobić bardziej niż koty”.

W przeciwieństwie do zabawki Taters, laser wysyłany w przestrzeń jest emitowany w podczerwieni i jest niewidoczny dla oka. Zespół Wrighta z obserwatorium kieruje wiązkę lasera na statek kosmiczny, którego instrumenty następnie wysyłają zakodowaną wiązkę lasera w dół. Dane są przesyłane za pomocą sygnału laserowego, a nie fal radiowych, podobnie jak działa szybki Internet światłowodowy, powiedział Wright. Dane mogą przesyłać się znacznie szybciej niż transmisja bezprzewodowa.

„Korzystanie z laserów przypomina trochę to, co zrobiliśmy ze światłowodami na Ziemi” – powiedział Wright. „Wyzwanie polega oczywiście na tym, że w przestrzeń kosmiczną nie dociera żaden włókno, więc trzeba to zrobić, pozostając w zasięgu wzroku.

Najtrudniejszą częścią jest skierowanie lasera na statek kosmiczny, aby nadajnik-odbiornik wiedział, gdzie skierować się do tyłu, powiedział Wright. Ponieważ Ziemia i statek kosmiczny są w ruchu, lasery muszą wskazać miejsce docelowe za kilka minut.

„Wiązka jest tak wąska, że ​​nie może po prostu wskazywać na Ziemię. Musi dokładnie wiedzieć, gdzie się znajduje na Ziemi” – powiedział Wright. „Próbuję trafić grosz z odległości mili, poruszając się z prędkością 30 000 km/h — to jest wyzwanie.”

Sonda Psyche została wystrzelona 13 października, a dotarcie do pasa asteroid zajmie około sześciu lat. Inżynierowie i naukowcy z NASA planują kontynuować testowanie transceivera przez co najmniej dwa lata. Wright powiedział, że po przerwie świątecznej w tym miesiącu testy będą przeprowadzane w każdy poniedziałek. W następnym miesiącu, w styczniu, Psyche będzie w odległości aż 50 milionów mil.

Jeśli chodzi o Tatersa, był zbyt zajęty drzemką, aby słuchać o swojej rosnącej sławie.

„Nazywał siebie analitykiem ruchu wiązki laserowej” – powiedział Harris. „Myślę, że jest po prostu szczęśliwy, że może pomóc”.