Moje serce wciąż jest meksykańskie: Gabriela Bayardo Schlosser – El Mexicano

TIJUANA – Córka Tijuany, Gabriela Bayardo-Chan, pierwsza medalistka olimpijska urodzona na tym pograniczu i wybrana w strzelectwie z Holandii, udzieliła nam naszego pierwszego wywiadu po wejściu na podium olimpijskie w Tokio 2020.

Gabriela Bayardo powiedziała podekscytowana z Tokio po tym, jak została pierwszą medalistką olimpijską, która urodziła się na tej granicy i broniła kolorów Holandii na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 2020 roku

Gabriela Bayardo, pierwsza z Tijuany, która zdobyła medal olimpijski, z obecnym podwójnym obywatelstwem, pierwsza Holenderka, która startowała w łucznictwie od prawie 30 lat, to meksykańska łuczniczka wybrana kilka miesięcy po Holandii. Jak z bajki, udało jej się zakwalifikować holenderską drużynę strzelecką na igrzyska olimpijskie w Tokio 2020, a 48 godzin wcześniej poprzez mieszaną egzekucję olimpijską swojej drużyny zdobyła pierwszy medal dla kobiety w strzelaniu dla tego europejskiego kraju, co jest dowodem na to, że tak. Po raz pierwszy w historii Igrzysk Olimpijskich odbyła się w mieszanym trybie drużynowym.

„Konkurencja była bardzo zacięta i zwykle byliśmy w mieszanym zespole, który kręciliśmy na różnych etapach, ale tym razem wszystko szło od drugiej rundy do końca, było dużo emocji, byliśmy z tyłu. wygraliśmy mecz, Steve był moim partnerem, a mój partner był dokładny. Bardzo, ale walczymy o ten medal olimpijski.

Kibice Gabrielli Bayardo i Steve’a Welgera niejednokrotnie musieli wstrzymać oddech, zwłaszcza przy ostatnim strzale obu Holendrów, który idealnie nadawał się na dziesiąty odcinek bramki w czwartej kolejce przeciwko mocnym koreańskim rywalom.

„Moje serce zawsze będzie meksykańskie, chociaż moja ropa należy teraz bardzo dumnie do Holandii. Urodziłem się w Tijuanie, a moja droga jako sportowiec olimpijski doprowadziła mnie do wybrania mojego przybranego kraju, który otworzył mi ramiona, zaufaj mi, a mimo wszystko zdobycie tego medalu olimpijskiego to wielka emocja.

Gabriela Bayardo, holenderska nacjonalistka od 2020 roku, i jej kolega Wegler były o krok od zdobycia złotego medalu dwoma perfekcyjnym startem i ostatecznie 10 strzałami, Korea 10 i 9, remisując w ostatnim secie i korzystając ze strzelonych bramek koreańskiej drużyny. Pokonała ich 5-2 pokonując złoty metal, zostawiając Holandię ze srebrem i Meksyk z brązem.

Jako wicemistrzyni w zawodach drużyn mieszanych, Gabriela Bayardo Schloesser zapisała kolejną cenną kartę w historii tego sportu na tym pograniczu, stając się pierwszą Tijuaną, która zdobyła medal olimpijski.

„Jestem naprawdę szczęśliwa, ze względu na mnie, za mojego męża Mike’a Schlossera, który mnie szkolił, za moich rodziców i braci, którzy mnie wspierali, za Holandię, Meksyk, za Tijuana. Moim celem było wybicie się na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio i wszystko się wydarzyło Wiedziałem, że muszę dorosnąć emocjonalnie, aby cieszyć się tym wszystkim. Coś i ewoluować sportowo, aby konkurować z większą pewnością siebie.

Bayardo, były bramkarz Tijuana High Performance Center, został wybrany w kraju przez Meksyk w Rio 2016, wicemistrz świata 2019, ale w Tokio 2020, mistrz Swiss Cup 2021, wicemistrz Paryża 2021, a dziś jest wszystkim – nowe srebro medalista jest sparowany z Weglerem i broni barw Holandii.

Świat zobaczył trzy meksykańskie nazwiska na podium olimpijskim w parku Yunoshima.

Na olimpijskim podium drużyna Meksyku zdobyła brązowy medal, a także z Baja California Luis „El Abuelo” Alvarez de Mexicali i Alejandra Valencia z Sonory, która liczyła pierwszy meksykański medal olimpijski i chociaż Gabriela Bayardo była przebrana za Holandię, to naród Azteków. A cały świat może zobaczyć trzech Meksykanów razem na podium olimpijskim.

„Jestem bardzo szczęśliwy z powodu El Abuelo (Luis Alvarez) i Ale (Alejandra Valencia), ponieważ wiem, że na to zasługują, ciężko pracują, a także praktycznie dorastaliśmy razem, trenowaliśmy razem i braliśmy udział w wielu zawodach. Jestem podwójnie szczęśliwy ponieważ reprezentują Meksyk, wyróżniają się na podium i ponieważ cała nasza trójka dzieli ten niesamowity moment.”

Gabriella Bayardo jest przykładem na to, że marzenia się spełniają, z wytrwałością i wysiłkiem, czasem z dużym poświęceniem, ale zawsze z pasją i poświęceniem w dążeniu do wyznaczonych celów, pokonywaniu lęków i przeszkód i bez patrzenia wstecz, tylko patrząc w przyszłość.

„Jako dziecko towarzyszyłem moim braciom, którzy grali w baseball, porzuciłem taniec hawajski, aby grać w softball, ale kto by pomyślał, że zaproszenie do trenowania nowego sportu strzeleckiego w Tijuanie zmieni moje życie i że w przyszłości możliwość walki i zdobycia pierwszego medalu olimpijskiego dla kobiety z Tijuany i pierwszego medalu dla kobiety w moim sporcie dla mojego przybranego kraju.”

Bramkarz Tijuany i dzisiejsza wicemistrzyni olimpijska Gabriela Bayardo pojawiła się w zawodach międzynarodowych w 2011 roku z czterema Pucharami Świata i Mistrzostwami Świata Juniorów, które odbyły się w Polsce, gdzie zajęła piąte miejsce i chciała dostać się na Targi Olimpijskie w Londynie 2012 w wieku 17 lat, ale nie została wybrana, ponieważ władze sportowe Nie uważała jej za dojrzałą jako część reprezentacji narodowej.

„Od tego czasu narodziła się nowa Gaby, z nowymi oczami zobaczyłam sport i moją przyszłość jako wyczynowego sportowca, o którym marzyłam. Decyzja o opuszczeniu Meksyku i reprezentowaniu Holandii nie była łatwa, ale była tego warta. Ja marzyłem o gwiazdach Tokyo 2020, a jako mieszany zespół udało nam się to, jestem szczęśliwy i dumny”.

W 2014 roku Bayardo ponownie zdobyła srebro w Pucharze Polski, a w 2016 roku została wybrana do Rio.W 2019 roku z brązowym medalem na Igrzyskach Europejskich otrzymała paszport olimpijski narodu holenderskiego i tym samym kwalifikował się do jego drugi udział olimpijski.

„Zacząłem płakać, kiedy powiedzieli mi, że mnie wybrali, byli zadowoleni ze łez, że przekazali to Tokio 2020, a teraz nie mogę się powstrzymać od uśmiechu z całkowitą ulgą, aby zrobić najlepsze wspomnienie Tokio 2020 dla mojego przybranego kraju i dla mojego rodzinnego miasta”.

Archer postanowiła nie uczestniczyć w ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w Tokio w zeszły piątek, ponieważ następnego dnia bez wytchnienia weźmie udział w swoim pierwszym teście olimpijskim. Kiedy dowiedziała się, że jest zwycięzcą srebrnego metalu, jej pierwszy telefon wrócił do domu w Ooty, by porozmawiać z tatą.

Nie chciałem płakać, ale nie mogłem kontrolować głosu. Była trzecia nad ranem w Tijuanie, moje marzenie się spełniło i zadzwoniłam, bo chciałam Ci podziękować za całe wsparcie, bo moja rodzina zawsze była o mnie świadoma, chciałam Ci powiedzieć, że moje zwycięstwo to zwycięstwo mojej mamy. ojciec i moi bracia, a także z Tijuany.

Gabriella Bayardo przygotowuje się teraz do swojego solowego konkursu w Tokio, w czwartek 29 lipca przyszłego tygodnia.

Araceli Martinez Rose / Special Olympicsأولمبي