„Król” w stronę Olimpu Lwa Odyseję – Diario Digital Neustro Pass

San Salvador, 6 sierpnia (Sputnik) .- SINGAPUR, sierpień 2010: Argentyna przegrywa w finale siatkówki mężczyzn na pierwszych Młodzieżowych Igrzyskach Olimpijskich, 17-letni Prodigy: przeciwko kubańskiej drużynie prowadzonej przez Wilfreda Leona Venero.

Kuba pokonała Albiceleste 3-1, w której Lyon zrobił prawie wszystko: solidne zabezpieczenia, potężne usługi i strzały ropy z Toa Bio Palace.

W przeciwieństwie do innych zawodników, Lyon wniósł pewne międzynarodowe doświadczenie, ponieważ zadebiutował w reprezentacji narodowej w wieku zaledwie 14 lat i od razu zdobył tytuł, pokazując referencje w trzech ligach światowych.

Być może z tego powodu lub z powodu pewnej wewnętrznej złości trener Argentyny Juan Ciccello zasugerował na kolejnej konferencji prasowej, że Kuba powinna wygrać dzięki Lyonowi.

Nie było to zbyt zabawne dla kubańskiego DD Rodolfo Sancheza, który zadebiutował jako trener po tym, jak zabłysnął od ciebie do Włoch i Holandii jako legendarna kontrowersyjna liga pokoleniowa, i wygrał ją w 1998 roku.

„Leon jest świecącym światłem, definiującą gwiazdą, więc odłożymy dla niego ostatnie trzy punkty, ale wszyscy pracują od pierwszego do 22, wszyscy wychodzą, aby je zaznaczyć. Ale Leon jest wystarczająco stary, by tu być. Odpowiedział.

Dobry Cecillo oczywiście nie odpowiedział …

Zmiany w powietrzu

Jak dotąd na olimpiadzie jest tylko złoto, z których wielu uważanych jest za najlepszych siatkarzy na świecie, ważny medal, który został niedoceniony, ponieważ wygrali turniej młodzieżowy.

W przeciwieństwie do swojej kobiecej drużyny, kubańska drużyna mężczyzn z Barcelony-1992, Atlanty-1996 i Sydney-2000 przybyła na etap olimpijski, zajmując czwarte miejsce.

W XXI wieku męskie drużyny Kubańczyków stopniowo przegrywały, nie z powodu braku talentów, ale z powodu starej polityki, która uniemożliwiała graczowi szukanie kontraktu we własnych ligach zawodowych i reprezentowanie swojego kraju w drużynie narodowej. Stan

Tak więc w 2001 roku półkubańska drużyna postanowiła nie wracać do ojczyzny po meczu w Antwerpii, ponieważ działacze sportowi wyspy jednostronnie rozwiązali swoje kontrakty w lidze włoskiej.

Wymogi gospodarcze i sportowe Takie gwiazdy, jak Ihosvany Hernandez, Lionel Marshall czy Engel Tennis, zrezygnowały z reprezentowania swojego kraju, mimo że przez wiele lat nie mogły wrócić, by spełnić inne zawodowe marzenia.

Najdłuższa zakładka w Lyonie

Hawana, czerwiec 2013: Bez munduru Leon Ciudad Deportiva chce, aby jego byli koledzy z drużyny byli na boisku z trybuny, ale nie może.

Kilka miesięcy temu został poproszony o odejście z kadry narodowej, jedyna alternatywa dla zaspokojenia chęci gry w zagranicznej lidze, lepsze wynagrodzenie – a nie właściwy powód – do rozwoju zawodowego, wyzwań, warunków

Tymczasem młody człowiek spotkał się w 2011 roku w wywiadzie internetowym z polską reporterką Malcorsadą, z którą widział siebie z meczu na mecz, nie mogąc rozmawiać tyle, ile by chciał. Ograniczenia Internetu na Kubie.

Od początku czuli chemię między nimi i sformalizowali swój romans, ale dopiero na początku 2014 roku władze kubańskie wydały Leonowi paszport na wyjazd do Polski, gdzie nie grał przez 18 miesięcy, które miał zmienić federację.

Po upływie wyznaczonego terminu otworzył się nowy rozdział dla kubańskiej i światowej siatkówki, nowej imprezy, która wkrótce zaczęła zdobywać tytuły i mistrzostwa, stając się żywą legendą.

Król Lew

Osobiście ożenił się z Wilfredo Malcorsattą, który ma dwoje dzieci do wychowania w Warszawie i oboje pracują nad rozwojem drugiego klubu Anoy UMK Dorush.

Na poziomie sportowym Lyon grał w Rosji i Katarze, zanim dołączył do włoskiego klubu Sir Safety Perugia, a teraz ma w swoim dorobku cztery tytuły Ligi Mistrzów w siatkówce i dwie prestiżowe nagrody dla graczy.

Od czerwca 2019 otrzymał zielone światło do reprezentowania Polski na poziomie reprezentacji narodowej i podniósł drużynę biało-czerwoną na wyższy poziom, czyniąc go silnym pretendentem do medalu w dowolnych zawodach Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej.

Znany ze swojej potężnej służby, osiągającej prędkość do 138 kilometrów na godzinę, Leon Tokyo ukształtował się w 2020 roku, celny i potężny w służbie i atakach, wiele z nich dało Polsce niemal ostateczne zwycięstwo w bitwie.

Jednak w decydującym dla debaty medalowej meczu na drodze Lyonu i spółki stanęła Francja, pokonując Polskę 3:2. Ostatecznie Polacy wylądowali na piątym miejscu…

Przyzwyczajony do problemów Leon przetrawił niepowodzenia i jak zwykle stawił im czoła: był zdeterminowany, by uderzać piłkę, topić rywali i pokonywać przeszkody z siłą i determinacją, by rozwijać swoją legendę.

Jego marzeniem o koronie olimpijskiej jest czekanie na Paryż 2024. (Sputnik