Naukowcy z Washington State University odkryli marker genetyczny w komórkach policzkowych otyłych bliźniąt, który różni się od ich nieotyłego rodzeństwa, co sugeruje molekularną predyspozycję do otyłości.
Naukowcy odkryli markery molekularne w komórkach policzkowych, które mogą przewidywać otyłość, co może pozwolić na wczesną interwencję i przejście w kierunku profilaktycznych środków opieki zdrowotnej.
Badania przeprowadzone na Washington State University wykazały, że skłonność do tycia może być wpisana w procesy molekularne ludzkich komórek.
Badanie potwierdzające koncepcję przeprowadzone na grupie 22 bliźniaków wykazało marker genetyczny w komórkach policzka lub policzków, który pojawiał się tylko u bliźniąt otyłych w porównaniu z ich szczuplejszym rodzeństwem. Dzięki większej liczbie badań odkrycia mogą doprowadzić do prostego testu wymazu z policzka na biomarker otyłości, co umożliwi wczesną profilaktykę choroby, która dotyka 50% dorosłych w Stanach Zjednoczonych – twierdzą naukowcy.
„Otyłość wydaje się być bardziej złożona niż tylko spożycie żywności. Nasza praca sugeruje, że istnieje podatność na tę chorobę oraz markery molekularne, które się na nią zmieniają” – powiedział Michael Skinner, profesor biologii na WSU i współautor badania opublikowanego w czasopiśmie „The Sun” dziennik. Epigenetyka.
Sygnatura epigenetyczna i otyłość
Badanie skupiło się na bliźniętach, aby pomóc wyeliminować rolę genów, i zamiast tego skupiło się na epigenetyce, czyli procesach molekularnych odrębnych od genów. DNA Ale wpływa to na ekspresję genów. Fakt, że sygnaturę epigenetyczną znaleziono w komórkach policzkowych, a nie w komórkach tłuszczowych, sugeruje również, że sygnatura otyłości prawdopodobnie występuje w całym organizmie człowieka.
Skinner dodał, że systemowy charakter podpisu sugeruje również, że na początku życia jednego z bliźniaków mogło wydarzyć się coś, co doprowadziło do otyłości. Możliwe jest również, że odziedziczył je jeden z bliźniaków, a drugi nie.
W tym badaniu Skinner współpracował z głównym autorem Glenem Duncanem, dyrektorem rejestru bliźniąt stanu Waszyngton z siedzibą na Uniwersytecie Stanowym Waszyngtonu, aby zidentyfikować 22 pary bliźniąt, zarówno jednojajowych, jak i dwujajowych, które nie zgadzały się co do otyłości: jedno z rodzeństwa miało BMI wynoszące 30 lub więcej, co jest standardem otyłości ustalonym przez Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom, podczas gdy drugie rodzeństwo miało normalny zakres 25 lat lub mniej.
Zespół badawczy przeanalizował komórki z wymazów z policzków dostarczonych przez bliźniaki. W komórkach rodzeństwa bliźniaków, które były otyłe, odkryli podobne zmiany epigenetyczne w regionach metylacji DNA, czyli obszarach, w których grupy molekularne utworzone z metanu wiążą się z DNA, regulując ekspresję genów lub włączając i wyłączając geny.
Przyszłe badania i zapobieganie
Aby stworzyć wiarygodny test biomarkerowy na otyłość, należy przeprowadzić badania na szerszą skalę.
Celem będzie możliwość identyfikacji ludzi na wczesnym etapie życia, zanim rozwinie się u nich otyłość, aby pracownicy służby zdrowia mogli pomóc w opracowaniu interwencji, takich jak zmiana stylu życia, przyjmowanie leków lub jedno i drugie, powiedział Duncan.
„Ostatecznie chcielibyśmy zastosować jakiś środek zapobiegawczy, a nie zwykłe leczenie” – powiedział. „To prosty fakt, że lepiej zapobiegać chorobie, niż próbować ją leczyć po jej przebyciu”.
Odniesienie: „Ogólne badanie asocjacyjne całego genomu dotyczące ogólnoustrojowych skutków podatności na otyłość u ludzkich bliźniąt” przeprowadzone przez Glenna E. Duncan, Allie Avery, Melissa Benmamar i Eric E. Nelsona, Daniela Becka i Michaela K. Skinnera, 23 października 2023 r., Epigenetyka.
doi: 10.1080/15592294.2023.2268834
Badania te zostały sfinansowane przez Fundację Johna Templetona i Fundację Johna Templetona Narodowy Instytut Zdrowia.
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
