Dwoma z tych ostatnich mogą być Mehrdat Karimpour i Farid Mohammadi, których powieszono w Iranie pod koniec stycznia tego roku.
Karimpour miał 32 lata, a Mohammadi 29. Zostali oskarżeni przez irańskie władze o sodomię, za co odsiedzieli sześć lat w celi śmierci, według grupy Human Rights Activists in Iran (HRAI). Kraj.
Szubienica czekała na nich 30 stycznia w mieście Marakeh, około 500 km na północny zachód od Teheranu.
Trudność w uzyskaniu oficjalnych danych utrudnia stwierdzenie, czy Mehrdat i Farid są ostatnimi ofiarami, ale nie będą ostatnimi.
We wrześniu ubiegłego roku dwie lesbijki, Zahra Sediki-Hamadani i Elham Soufdar, również zostały skazane na śmierć w Iranie pod zarzutem „korupcji na ziemi” i handlu ludźmi. Nie wiadomo, kiedy ten potępiony przez ONZ wyrok zostanie wykonany.
W stanie Bauchi w północnej Nigerii islamski sąd skazał w lipcu trzech mężczyzn na śmierć przez ukamienowanie za homoseksualizm, chociaż nie jest jasne, czy wyrok zostanie wykonany.
Według różnych stowarzyszeń i organizacji praw człowieka uprawianie seksu za obopólną zgodą z osobą tej samej płci jest karane śmiercią w jedenastu krajach na całym świecie.
„Zbrodnia” przybiera różne nazwy w zależności od kraju i może być uważana za „przestępstwo niezgodne z naturą”, „sodomię” lub „akty homoseksualne”. Wymierzane są też w różny sposób: przez powieszenie, ścięcie lub ukamienowanie.
W niektórych przypadkach dotyczy to tylko mężczyzn.
Sześć krajów – Brunei, Iran, Mauretania, Nigeria, Arabia Saudyjska i Jemen – ma pewność prawną, że kara śmierci jest prawnie przewidzianą karą za dobrowolne akty homoseksualne. W przypadku Nigerii, 12 północnych stanów kraju i Brunei obecnie tego zakazują, chociaż jest to wspomniane w ich odpowiednich kodeksach karnych.
W pięciu innych krajach – Katarze, Afganistanie, Pakistanie, Somalii i Zjednoczonych Emiratach Arabskich – kara śmierci jest możliwa ze względu na szariat lub interpretację prawa islamskiego, chociaż jest to niepewność prawna i może być kwestionowana, czytamy w raporcie. „Stan homofobii” Międzynarodowego Stowarzyszenia Lesbijek, Gejów, Biseksualistów, Transseksualistów i Interseksualistów (ILGA).
Iran i Arabia Saudyjska to kraje, które używają go najczęściej, Julia Erd, dyrektor wykonawczy ILGA World, wyjaśnia BBC Mundo. Jednak spośród krajów, które go narzucają, trudno jest wiedzieć, ile krajów faktycznie go wdraża.
Oprócz irańskich ofiar, w kwietniu 2019 r. w Arabii Saudyjskiej stracono co najmniej pięciu mężczyzn za uprawianie seksu za obopólną zgodą. Byli częścią skoordynowanej masowej egzekucji w miejscach publicznych w całym kraju, w której zginęło 37 mężczyzn.
Większość z nich została oskarżona o bycie szpiegami lub terrorystami pracującymi dla Iranu, co według ILGA i innych organizacji stało za antyrządowymi protestami w 2012 roku. Jeden z skazanych za homoseksualizm, według dokumentów widzianych przez CNN, przyznał się. Był torturowany za romans z pozostałą czwórką.
Często otrzymują zapewnienia ze stowarzyszeń, że opłaty za utrzymywanie związków jednopłciowych mieszają się z innymi.
Choć stowarzyszenia broniące praw tej grupy odkryły przypadki aresztowań lub ścigania, to niełatwo jest zdobyć dowody na stosowanie tych kar.
„Twarde dane są bardzo trudne do zdobycia, ponieważ relacje w mediach mogą być bardzo ograniczone, oficjalne dokumenty albo nie istnieją, albo są bardzo trudne do zdobycia” – powiedział Alistair Stewart, prawnik z Londynu i szef badań w Human Dignity Foundation. Wspieraj lokalnych działaczy i stowarzyszenia.
„LGBTBI i organizacje praw człowieka, które śledzą te przypadki, często nie dysponują wystarczającymi zasobami i znajdują się pod zbyt dużą presją, aby prowadzić aktualne i wiarygodne rejestry” – dodaje Stewart.
Liczba krajów, w których homoseksualiści są karani śmiercią, spadła w ostatnich dziesięcioleciach, ale w ostatnich latach praktycznie się nie zmienia.
Sudan zreformował swój kodeks karny w 2020 roku i przestał karać śmiercią za homoseksualizm.
Brunei wprowadziło karę w 2019 roku, jednak z powodu wywołanego przez nią międzynarodowego protestu sułtan ogłosił zakaz miesiąc później. Jednak zawieszenie jest „de facto, ale nie de iure”, to znaczy obowiązuje, ale jest zgodne z prawem, więc można je cofnąć w dowolnym momencie. Moratorium, jak zauważył Human Rights Watch. Raport na temat Brunei jest „podlega woli politycznej i może zostać zniesiony w dowolnym momencie.
„Są kraje ze strefami konfliktów, jak Afganistan czy Irak, gdzie w zależności od tego, kto sprawuje władzę, można zastosować karę śmierci, nawet jeśli nie jest to prawna opcja” – analizuje Alistair Stewart.
Porwanie, torturowanie i zabójstwo homoseksualnego studenta medycyny przez patrole talibów w Afganistanie w październiku ubiegłego roku lub usunięcie homoseksualistów z Czeczenii w 2017 i 2019 r., w których wielu zginęło. W 2016 roku samozwańcze Państwo Islamskie dokonało również egzekucji 25 gejów.
Poza karą śmierci, 68 krajów na całym świecie zakazuje związków osób tej samej płci, grożąc karą od miesięcy do lat więzienia, a nawet karami cielesnymi, takimi jak publiczna chłosta.
Jednak zdaniem Julii Ert z roku na rok maleje.
„Następuje poprawa w zakresie kar, sytuacja się poprawia, jest to trend, który obserwowaliśmy w ostatnich latach i dziesięcioleciach” – wyjaśnia dyrektor wykonawczy ILGA World.
W ostatniej dekadzie 16 krajów zdekryminalizowało homoseksualizm, w tym Antigua i Barbuda, St. Kitts i Nevis, Angola, Mozambik i ostatnio Singapur.
Na przykład Karaiby to jedyny region w obu Amerykach, w którym znajdują się kraje kryminalizujące związki osób tej samej płci, ale jak zauważa Alistair Stewart: „W każdym z nich toczą się sprawy sądowe kwestionujące te prawa. Za pięć lat będzie nie ma kraju, który kryminalizowałby osoby LGTBI w całych Amerykach”.
Julia Erd zgadza się, że Ameryka Łacińska jest w rzeczywistości „liderem praw LGBTI”.
Jednak Indonezja poszła w przeciwnym kierunku, kraj, który nie karze związków LGTBI, z wyjątkiem obszarów, gdzie obowiązuje prawo szariatu, takich jak Sumatra i Banda Aceh.
Jednak zatwierdzona na początku grudnia reforma Kodeksu karnego zakazuje seksu pozamałżeńskiego, całkowicie podważając związki osób tej samej płci, ponieważ małżeństwa osób tej samej płci nie istnieją w kraju.
Według obliczeń ILGA, 63 państwa członkowskie ONZ mają obecnie przepisy potępiające homoseksualizm, w tym dwa terytoria, które nie są niezależne: Gaza i Wyspy Cooka. Dodatkowo dwa kraje, Egipt i Irak, „de facto” go karzą. Indonezja zajmuje 68. miejsce, choć nie jest jeszcze jasne, jak interpretowane będzie nowe prawo.
Chociaż stowarzyszenia zgadzają się, że na całym świecie nastąpił postęp w zakresie praw osób LGBTI, obraz pozostaje nierówny.
W Afryce, gdzie 35 krajów nadal kryminalizuje związki osób tej samej płci, „jest to uważane za jedno z najtrudniejszych miejsc dla osób LGBTI, a nawet tam nastąpił prawdziwy postęp”, mówi Stewart, powołując się na przypadki Angoli i Lesotho. , Botswana, Mozambik i Seszele, kraje, które przestały kryminalizować homoseksualizm.
Jednak Ghana, gdzie jest to już nielegalne, rozważa nowe prawo, które mogłoby zakazać nie tylko związków tej samej płci, ale ujawniania się jako wesoły czy wyrażania poparcia dla społeczności LGTBI. Jeśli tak dalej będzie, krewni, pracodawcy, właściciele lub przyjaciele homoseksualistów mogą zostać ukarani, jeśli nie zgłoszą tego władzom.
Nawet tam, gdzie homoseksualizm nie jest prześladowany, a osoby LGTBI mają zagwarantowane swoje prawa, sprzeciw jest odczuwalny w kontekście społecznym.
Według Julii Ehrt europejski oddział ILGA zaczął z roku na rok zauważać pogorszenie sytuacji w rankingu krajów należących do Rady Europy, „który bierze pod uwagę tylko sytuację prawną. Podstawa może być inna, może pogorszyły się wcześniej”.
Ehrt podkreśla zwiększoną kontrolę społeczności trans w USA i Wielkiej Brytanii lub osób LGBTI w krajach takich jak Polska i Węgry.
Obejmuje to Rosję, gdzie nowe prawo rozszerza istniejące ograniczenia dotyczące działań określanych jako „propaganda LGBTI”.
Według Alistaira Stewarta jest to część globalnego wzrostu określonej prawicy, dla której prawa osób LGBTI są kamieniem węgielnym swojej ideologii.
Choć sytuacja prawna czy społeczna jest bardzo różna w różnych krajach, działaczka Fundacji Godności Człowieka przekonuje, że przeciwnicy praw LGTBI posługują się tą samą retoryką i argumentami, a rozpatrywane w Ghanie prawo można uznać za bardzo podobne. Aspekty czegoś, co zostało uznane w Rosji, nie są odosobnionymi incydentami”.
Teraz możesz otrzymywać aktualizacje z BBC News World. Pobierz i aktywuj najnowszą wersję naszych aplikacji, aby nigdy nie przegapić naszych najlepszych treści.
„Przyjaciel zwierząt na całym świecie. Guru sieci. Organizator. Geek kulinarny. Amator telewizyjny. Pionier kawy. Alkoholowy narkoman.”
