Łazik Yutu-2 odkrywa szklane kule po drugiej stronie księżyca

Para przezroczystych szklanych kul, każda o grubości ponad pół cala, została zauważona w kraterze uderzeniowym w pobliżu Księżyca. Biegun południowy. TJest pierwszym tego rodzaju odkrytym na Księżycu.

Nowy Badania Biuletyn Naukowy opisuje „pierwsze wykrycie makroskopowych i przezroczystych kulek szklanych na Księżycu”. Możliwe, że kulki zostały uformowane przez ciepło wytworzone przez gwałtowny efekt A może z wczesnej aktywności wulkanicznej. Wynik jest ważnyponieważ szklane kule „zapisują ważne informacje o formowaniu się płaszcza i historii księżycowego wulkanizmu i kraterów uderzeniowych”, zgodnie z badaniami.Prowadzona przez Zhiyong Xiao, aProfesor nadzwyczajny w Laboratorium Badań Środowiska Planetarnego i Astrobiologicznego Uniwersytetu Sun Yat-sen w Guangzhou w Chinach.

„Przezroczyste szklane kule” – mówią naukowcy Opisując je, zostały zauważone przez ośmiokołowego Yutu-2 łazik. Wędrowiecjako część Chin Misja Chang’e 4 bada obecnie sekwencjonowanie (księżycowy odpowiednik słowa „geolog”) i różnice chemiczne między bliższą i dalszą stroną Księżyca. Mały łazik wylądował na szerokości 115 mil (186-kilometr) Krater Von Kármán 3 stycznia 2019 r. Ten duży krater znajduje się wewnątrz znacznie większego krateru Basen Aitken– Największy basen uderzeniowy Księżyca – w pobliżu bieguna południowego Księżyca.

że Yutu-2 Potknięcie się na szkle nie jest niczym szczególnym, ponieważ przedmioty są rozrzucone po większości powierzchni księżyca. To, co czyni te wyjątkowe przedmioty wyjątkowymi, to ich duże rozmiary i półprzezroczysty charakter. Szkło księżycowe jest zwykle małe, mierzy mniej niż 1 mm (0,04 cala), ale astronauci Apollo zdołali odkryć takie duże koraliki. Dwie kulki w dyszy Von Karmanna mają od 0,5 do 1 cala (1,5 cm-2,5 cm), stąd jego określenie jako wielkości „makroskopowej”.

Ale podczas gdy próbki Apollo były ciemne i słabe, nowo odkryte kulki są „przezroczyste lub półprzezroczyste i wykazują szklisty połysk” – napisali naukowcy. Cztery inne podobne obiekty zostały zauważone przez Yutu-2 panoramiczne kamery, ale rozdzielczość obrazu nie była wystarczająco wyraźna, aby naukowcy mogli zidentyfikować je jako szklane kule.

Zaproponuj kształt i położenie tych kulek To okulary efektowe, nie Obiekty dostarczone z innych ciał lub produktów planetarnych aktywność wulkaniczna. Kulki szklane powstają z intensywnego ciepła z dużych wstrząsów, gdy krzemiany upłynniają się i przybierają kulisty kształt, gdy są przepuszczane przez powietrze. Płynne kulki wyrzucane są w niebo i szybko stygnąz powrotem na powierzchnię jak szkło.

Erupcje wulkanów mogą zrobić to samo, ale wulkany od jakiegoś czasu nie są aktywne na Księżycu. Co więcej, właściwości tych kulek nie są tak naprawdę zgodne z aktywnością wulkaniczną, twierdzą naukowcy, argumentując, że są to zderzenia szkła spowodowane „topieniem anortozy”. Anortozyt księżycowy to rodzaj skały magmowej, występującej na wyżynach księżycowych w pobliżu bieguna południowego. Ograniczeniem papieru jest to, że nie można określić dokładnego składu kulek.

Naukowcy twierdzą, że szklane paciorki powstały niedawno lub zostały niedawno odsłonięte. Zgodnie z artykułem, wierzchołek księżycowego regolitu jest pokryty w czasie krótszym niż 100 000 lat, „co wskazuje, że kulki mogą być bardzo małe”. Niedawne zdarzenie kolizyjne prawdopodobnie spowodowało ruch kulek, osadzając je na powierzchni.

Podobne obiekty znajdują się na Ziemi i są nazwane taktet. Naukowcy podejrzewają, że to makroskopowe Rzeczy są wspólną cechą księżyca i że inne kule „będą obfitować na wysokościach księżycowych”.

ty też-2 Na pierwszych stronach gazet trafiła w grudniu 2021 r., kiedy zauważyła dziwny kształt na księżycowym horyzoncie. Ten obiekt, który nazwano „tajemniczą chatą”, okazał się być skały o nieregularnych kształtach.