Mbappe dopingował Amerykę Południową | Publicysta | Sporty

Mbappe powiedział: „Argentyna i Brazylia nie rozgrywają meczów na wysokim poziomie, aby dotrzeć do Mistrzostw Świata. Piłka nożna nie jest tak zaawansowana jak w Europie”. Obudzili się Indianie, których nosiliśmy w Ameryce Południowej. Cesar Luis Menotti odpowiedział ze złością: „Mi Mbappe przyjeżdża grać w Chacarita. Niech pojedzie do San Martín (N. del A.: gdzie jest Chaca Stadium, argentyńska drużyna drugoligowa z reputacją Bravo). wielkie skarby europejskiego futbolu.” I trafił w gwóźdź: pod koniec lat 30. złote pokolenie baskijskich piłkarzy uciekło z Hiszpanii i utworzyło Krajową Reprezentację Basków, która odbyła niezapomnianą podróż po Ameryce. Wielu osiedliło się w Meksyku, inni w Argentynie. Być może jego dwaj najlepsi piłkarze w San Lorenzo de Almagro zostali idolami: Angel Zupeta, pierwszorzędny obrońca i kapitan Barcelony od dwunastu lat, oraz Isidro Langara, znakomity strzelec, który przybył do Buenos Aires w niedzielę rano. To sławny przypadek, wysiadł ze statku, zabrali go do hotelu, a stamtąd na stadion Shiklon, na którym tego popołudnia grał przeciwko River. Zapytali go, czy chce grać, a on powiedział, że jest gotowy. Jego najlepszy występ pojawił się w wiadomościach: zmiażdżył San Lorenzo 4:0 czterema bramkami Langary.

Ale poza tymi dwoma przypadkami nie ma innych europejskich graczy, którzy zapisali się w historii futbolu południowoamerykańskiego. Można go dodać do Sekularaca, popsuł się Jugosławia zrobiła furorę w Kolumbii pod koniec lat 60., jednak grało tu tylko kilku z nich. Jednak tysiące pęknięcia Z naszego kontynentu najeżdżali Europę od 1910 roku, kiedy pierwsi Argentyńczycy przybyli do Włoch i od tego czasu stali się najbardziej poszukiwanym owocem w klubach starego kontynentu. W 1934 r. Włochy zdobyły swój pierwszy tytuł mistrza świata z udziałem czterech Argentyńczyków (Orsi, Monte, Guaita i Demaria) i jednego Brazylijczyka (Guarese). Nie trzeba wymieniać tego, co w europejskiej piłce reprezentują Di Stefano, Sivori, Kempes, Maradona, Batistuta, Messi, Schiaffino, Forlan, Suarez, Cavani, Falcao, Ronaldo, Ronaldinho, Romario, Rivaldo, Neymar i setki innych.

Nauczyli nas zasad sto pięćdziesiąt lat temu i pokazaliśmy im, jak wyglądała technika od 1924 roku, kiedy Urugwaj został mistrzem olimpijskim, zachwycając paryską publiczność. Z pewnością, Mbappe nie złożył oświadczenia w złej wierzechoć trzeba podkreślić, że są to wady wynikające z niewiedzy.

Ze względu na dystans, francuski napastnik może nie wiedzieć, jakie są kwalifikacje południowoamerykańskie, grać w mokrym śnie Barranquilli, na wysokości La Paz, ignorując, jak to jest, gdy jesteś gościem w La Bombonera, aby zmierzyć się z Ekwadorem stylem fizycznym w Quito, gdzie miał do czynienia z Brazylią w Często w Pucharze Świata czy w Copa America, zmierzył się z Urugwajem…

Aby było jasne dla Kylian: Argentyna i Brazylia spotkały się 110 razy w historii. Francja ledwo zmierzyła się z Verdimarellą 16 razy. Gdzie jest łatwe…? Francja traci rekordy z Brazylią i Argentyną. Innymi słowy, jest bez tych, których uważa za gorszych. Nie wspominając o tym, że Francja jest krajem wschodzącym. Dopóki nie pojawił się Platini i dopóki francuska drużyna nie zdecydowała się na wielokulturowość i nacjonalizację obcokrajowców, Francja nie była gwiazdą, to była tylko liczba.

Dobrym tego przykładem są Cristiano Ronaldo i Messi. Cristiano strzelił 117 bramek dla reprezentacji Leo 86, choć strzelił o 26 mniej meczów. Ale ile goli strzeliłby Messi, gdyby bronił europejskiej drużyny…? UEFA ma 55 członków, z których siedem ma silne zespoły, takie jak Niemcy, Włochy, Hiszpania, Francja, Anglia, Holandia i Portugalia. Potem pojawia się druga warstwa wielkiej potęgi: Belgia, Dania, Chorwacja, Szwecja, Serbia, Szwajcaria, Polska, Szkocja, Rosja, Czechy, Austria, Węgry. W trzecim kroku stawiamy Norwegię, Rumunię, Grecję, Ukrainę, Irlandię, Turcję, Islandię, Słowenię i Macedonię Północną. Za nim jest około dwudziestu osób, które możemy przedstawić z życzliwością lub entuzjazmem, w przypadku Gibraltaru, San Marino, Cypru, Malty, Luksemburga, Liechtensteinu, Wysp Owczych, Andory, Albanii, Czarnogóry, Kosowa, Estonii, Armenii, Azerbejdżanu, Łotwy , Litwa, Gruzja , Białoruś.

Jeśli Messi strzeli pięć goli przeciwko Wenezueli, „nie grał z nikim”, a jeśli Cristiano Ronaldo zdobędzie pięć goli przeciwko Cyprowi, „jest rywalem”. Różnicą jest optyka, siła polityczna i medialna, perspektywa europejska. Ponadto Cristiano ma do dyspozycji dziesiątki meczów z tymi konkurentami z czwartego kroku. Bo w Europie jest też więcej imprez: Mistrzostwa Europy, Eliminacje do Mistrzostw Europy, Mistrzostwa Świata, Eliminacje do Mistrzostw Świata, Liga Narodów. UEFA ustala kwalifikacje w sposób ułatwiający klasyfikację wielkich. Przykład: W ostatnim mundialu Anglia zmierzyła się z Polską, Albanią, Węgrami, Andorą i San Marino. Pierwszy idzie prosto na mundial, prostszy, niemożliwy. W tej grupie w dziesięciu meczach Messi zdołał strzelić dwadzieścia goli bez szwanku. Z tymi rywalami Argentyna i Brazylia prawdopodobnie wygrają wszystkie 10 meczów i strzelą 40 lub 50 goli.

Tak, jest faktem, rzeczy drastycznie się zmieniły. Niemcy 2006 był na zamówienie. Do 2002 roku w bezpośrednich pojedynkach między Europejczykami i Amerykanami Południowej o mistrzostwa świata Ameryka Południowa wygrała 16 do 9. Od 2006 r. Europa wygrywała od 15 do 4. Zmniejszyła się również liczba gwiazd wywożonych stąd tam. I tytuły, które od 2006 roku trafiły w ręce UEFA. Ale to może się zmienić w Katarze 2022. Brazylia i Argentyna, nawet Urugwaj, wyglądają na silne, mogą znowu zapłacić. Mają dobre tradycje, drużyny, aktualnych i zdolnych trenerów, zorganizowane są ich federacje i prawie wszystkie ich osobowości są zwycięzcami w najlepszych klubach w Europie. Gracz Paris Saint-Germain umieścił dwie największe południowoamerykańskie potęgi poniżej europejskich, jednak nie ma elementu, w którym można by twierdzić, że Francja, Niemcy, Hiszpania, Portugalia, Anglia i Holandia są ponad atlantyckimi gigantami. Jeśli ci wygrywają, to dlatego, że mieli lepsze popołudnie lub bardziej natchniony dzień, a nie dlatego, że powinni uważać się za lepszych.

Mbappe przedstawił swoją własną ocenę 24 maja, siedem dni po zmierzeniu się w Londynie mistrzów Europy i Ameryki Południowej: Argentyna wygrała 3-0 masywnym tańcem. Przede wszystkim z kategorią, która zrobiła wrażenie na samym Mbappe. Zaraz potem, w Lidze Narodów, Włochy zremisowały 1:1 z Niemcami i pokonały Węgry 2:1, które właśnie pokonały Anglię 1:0.

Mbappe ma 23 lata, mało widywał piłkę nożną i gra lepiej niż myśli. (Również)