Pod koniec 2021 r. społeczność astronomiczna Wydał ankietę węzłową, mapę drogową priorytetów naukowych na najbliższe dziesięć lat, opisującą urządzenia, które musimy zbudować, aby je osiągnąć. Przegląd ten koncentrował się na odległych obiektach i zalecanych projektach, takich jak duże teleskopy kosmiczne o szerokim spektrum.
W tym tygodniu premiera Drugie badanie węzłów, skupiło się to na potrzebach astronomów i planetologów, którzy skupiają się na rzeczach w naszym Układzie Słonecznym. Wielką rekomendacją dla tego przeglądu są orbitery Urana i Enceladusa, podczas gdy mniejsze misje obejmują przygotowania do powrotu próbek z Marsa, Księżyca i Ceres. Jak zwykle to, co zrobimy, będzie zależeć od tego, czy budżety planetarne są lepsze niż dotrzymywanie kroku inflacji.
duże priorytety
Ankieta identyfikuje nadrzędne tematy naukowe stojące za priorytetami, ale jest na tyle obszerna, że obejmuje prawie wszystko. Jak wspomniano, obejmuje on spojrzenie na materiały znajdujące się w małych ciałach w Układzie Słonecznym, aby wywnioskować szczegóły formowania się planet z dysku protoplanetarnego, a także obserwacje planet w celu śledzenia ich ewolucji od tego czasu. Również priorytet: powstanie księżyca. badanie atmosfery i wnętrza planet; I rola wpływów w kształtowaniu ewolucji planety. Wreszcie istnieje możliwość życia w teraźniejszości lub w przeszłości na ciele innym niż Ziemia.
Wydaje się, że obejmuje to prawie wszystko w Układzie Słonecznym, co oznacza, że te priorytety badawcze mogą uzasadniać każdą misję. Więc jakie urządzenia wybrała społeczność naukowa?
Ważnym elementem jest Uranus Orbiter and Probe, czyli UOP, który bez wątpienia otrzyma lepszą nazwę przed premierą. Podobnie jak poprzednie misje Galileo i Cassini, UOP składałby się z orbitera, który pozostaje w miejscu, aby zbadać system, oraz sondy atmosferycznej odbywającej podróż w jedną stronę na planetę (lub, w przypadku Cassini, atmosferę księżyca). Tytan). Idealnie byłoby, gdyby UOP został stworzony w ciągu następnej dekady, aby wykorzystać asystę grawitacyjną Jowisza, która byłaby dostępna, gdyby została wystrzelona w oknie, które kończy się w 2032 roku.
Dlaczego Uran? Przeprowadziliśmy już szeroko zakrojone badania gazowych olbrzymów Jowisza i Saturna, ale lodowe olbrzymy z zewnętrznego Układu Słonecznego, Neptuna i Urana, zostały odwiedzone przez Voyagera dopiero dwie dekady temu. Przeglądy egzoplanet wykazały, że planety wielkości Neptuna są bardzo powszechne w innych częściach naszej galaktyki, więc ich badanie będzie ogólnie przydatne. Szczególnie Uran jest interesujący, ponieważ wydaje się, że został tak mocno uderzony na początku swojej historii, że jego oś obrotu przesunęła się o prawie 90 stopni. Posiada również księżyce, które wydają się być aktywne geologicznie i mogą zawierać oceany. Poza tym jest znacznie bliżej Neptuna.
Jeśli budżet przekroczy inflację, ankieta zaleca drugą dużą misję, tym razem na Enceladus, jeden z księżyców Saturna. Wydaje się, że Enceladus ma lodowaty ocean i gejzery, które uwalniają część jego zawartości w kosmos. Enceladus Orbilander przeleci przez pióropusze tych gejzerów, aby przeanalizować ich zawartość, a następnie wyląduje przez dwa lata na powierzchni Księżyca. Celem byłoby wystrzelenie go na czas, aby dotrzeć do Księżyca do lat 50., kiedy różnice orbity dostarczą więcej światła słonecznego na półkuli południowej niż Enceladus, gdzie znajdują się gejzery.
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
