Nasz system nie jest przeznaczony do wygrywania.

obrazek Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2022 to jest Jarl Magnus Żniwiarz, łyżwiarz, który miał w ręku złoty medal i stracił go za pójście w złą stronę we wspólnym teście północnym mężczyzn. Ten Norweg nie zdołał stanąć na podium, ale zrobili to jego rodacy Grapack s Oftebro Który będzie pierwszy i drugi. Są to dwa z 28 medali przyznanych przez delegację krajów skandynawskich, najbardziej płodny ze wszystkich medali Olimpiada.

Kraj liczący 5,5 miliona ludzi dodaje 13 złotych, trzy razy więcej Niemcypięć więcej niż Zjednoczone państwo I jeszcze sześciu gospodarzy. Przede wszystkim mają dziewięć więcej niż Rosyjski Komitet Olimpijski Który, tak, jest drugi w tabeli medalowej z 24 medalami. Norwegowie są wielkimi mistrzami tej edycji. Ten naród przewyższa resztę we wszystkich zawodach z medalami w większości dyscyplin, a zwłaszcza dominacją w biathlonie.

Dodają 10 w tym głównym. Do tych w narciarstwie biegowym należy dodać pięć, trzy w kombinacji norweskiej i dwa w narciarstwie szybkim. Ponadto Norwegia zdobyła medale w łyżwiarstwie figurowym, łyżwiarstwie figurowym, łyżwiarstwie swobodnym i curlingu. W tym sensie można mówić jak jego wielkie gwiazdy w sportowcu Mars Olspo RoycelandCo dodaje cztery medale w tej wersji, łyżwiarz przełajowy Johannes Husfluth Kleibauz czterema innymi.

Wszyscy rozumieją, że fakt, że mieszkają w zimnym kraju, przez większość roku w śniegu i przyzwyczajają się do życia z saniami, daje im ważną przewagę, ale za tym sukcesem Norwegii kryje się coś jeszcze. Naród przewyższa inne komisje znacznie większymi i lepiej przygotowanymi poligonami, a także podobnym czynnikiem pogodowym. Dla nich kluczem jest to, aby nie mieli obsesji na punkcie ćwiczeń, aby wygrać.

poza zimnem

Norwegowie nie śledzą zwycięstw w zawodach dziecięcych i młodzieżowych. System sportowy w tym kraju stawia zdrowie na pierwszym miejscu. Zachęcają do ćwiczeń w edukacji jako dodatkowego czynnika wzrostu. Nie ma medali, więc żaden nie wyróżnia się nad innymi. Pierwszym celem zawodów jest dobra zabawa, drugim zachęcanie do ćwiczeń, a ostatnim staranie się być najlepszym.

Droga Burkenajmłodszy medalista w Norwegii na tych Igrzyskach, wyjaśnia, jak pokonał w sporcie udawanie ojca: „Trudno powiedzieć, co by powiedział, ale myślę, że jest bardzo dumny z tego, że jeżdżę na łyżwach, ponieważ robię to z właściwych powodów , nie bardzo dla wyniku, ale bardziej ze względu na miłość do sportu. Nie zacząłem jeździć na łyżwach, żeby skończyć z tym medalem, zrobiłem to, bo go kocham i tego ode mnie chciał, więc myślę, że on. Byłbym bardzo dumny.”

Marty Olspo Royceland, rekordzistka, zagłębia się w powody, dla których jej rodacy odnoszą tak wielkie sukcesy. „Trudno wytłumaczyć sukces Norwegii. Nie jest nas wielu, ale jesteśmy ludźmi pełnymi pasji. Poza Norwegią jest wielu sportowców i bardzo imponujące i inspirujące jest widzieć, co wszyscy robią, aby być tutaj i być częścią zespół – odwrócił.

Nie stawiają sukcesu na pierwszym miejscu

Vetle Sjåstad Kristiansen, Złoto w męskiej sztafecie, trafiło w sedno paradoksalnie jego rozkazem. „Nasz system nie jest nastawiony na sukces. To system radości i szczęścia, by być szczęśliwym ze swojego sportu, a przede wszystkim by być zdrowym. Być może dlatego odnosimy takie sukcesy, bo naprawdę cieszymy się z tego, co robimy, a potem łatwo jest ciężko pracować, nie codziennie, prawie codziennie”.

Osło s Lillehammer W przeszłości organizowali igrzyska olimpijskie. Tak, stolica Norwegii zrobiła to w 1952 roku, więc nie mają wystarczającej pamięci, jak wersja z 1994. Próbowali wziąć wersję z 2022 roku, ale nie byli tak przekonujący jak Tokio. Byli już najlepsi w 2018 roku i są na dobrej drodze do osiągnięcia tego samego wyniku w edycji, która kończy się w tym tygodniu. Przykład braku obsesji na punkcie sukcesu służy innym krajom, które starają się być istotne.

[Más información: Darya Dolidovich, exilio en Polonia y sin JJOO de Pekín 2022: otra víctima de la Bielorrusia de Lukashenko]

Śledź tematy, które Cię interesują