Odkrywają największą galaktykę radiową we wszechświecie, znajdującą się 3 000 milionów lat świetlnych od nas

Astronomowie odkryli zaledwie 3 miliardy lat świetlnych od największej galaktyki we wszechświecie, rozciągającej się na 16 milionów lat świetlnych. Mogło to być spowodowane przez supermasywną czarną dziurę. Jej obecność rodzi wiele pytań.

Zespół astronomów kierowany przez doktoranta Uniwersytetu Leiden Martin Uwe przypadkowo odkrył radioaktywną galaktykę o średnicy co najmniej 16 milionów lat świetlnych.

Ta galaktyka radiowa, zwana Alkyoneus, położona około 3 miliardy lat świetlnych od nas, ma w przestrzeni kosmicznej 5 megaparseków.

Pomimo swojej niesamowitej odległości, kosmiczny olbrzym pojawia się z Ziemi w rozmiarze Księżyca na niebie.

Kosmiczna struktura, którą można porównać do setek galaktyk z rzędu, jest największą dotychczas odkrytą i poddaje w wątpliwość obecne poglądy na temat wzrostu radiogalaktyk.

Więcej energii

Galaktyka radiowa to galaktyka, która emituje energię z dużą siłą w postaci fal radiowych lub fal radiowych (promieniowanie elektromagnetyczne o długości fali dłuższej niż światło widzialne i podczerwone).

Chociaż wszystkie galaktyki emitują fale radiowe, galaktyka radiowa wyróżnia się tym, że emituje od 1000 do 100 milionów razy więcej energii radiowej na jednostkę czasu niż zwykła galaktyka.

Emisja fal radiowych jest spowodowana promieniowaniem synchrotronowym, metodą, dzięki której atomy i cząsteczki emitują energię.

Naukowcy zauważają, że ponieważ Ziemia nie zajmuje specjalnego miejsca we wszechświecie, tak duża struktura galaktyczna nigdy nie była uważana za rezydenta naszego bezpośredniego kosmicznego środowiska.

Ścieżka

Jedną ze wskazówek, za którymi podążają astronomowie, aby wyjaśnić gigantyczną galaktykę radiową, jest to, że supermasywna czarna dziura, w centrum wielu galaktyk, jest źródłem Alkyoneusa.

Te supermasywne czarne dziury spowalniają wzrost nowych gwiazd w galaktykach, a tym samym dostosowują ich cykl życia.

W tych procesach czarna dziura czasami wytwarza dwa strumienie, które wyrzucają materię tworzącą gwiazdy z galaktyki z prędkością światła.

W tym gwałtownym procesie pył gwiezdny staje się tak gorący, że topi się w plazmę i świeci światłem radiowym. Międzynarodowy zespół naukowców zebrał to światło radiowe za pomocą europejskiego teleskopu LOFAR.

Analizując te obrazy, astronomowie wykryli dwie kolumny plazmy wyrzuconej z supermasywnej czarnej dziury, która była szczególnie duża, aby pochodzić z pojedynczej galaktyki. W ten sposób byli w stanie odkryć gigantyczną galaktykę radiową.

pytania

Odkrycie to rodzi wiele pytań: naukowcy uważają, że te pióropusze plazmy, zwane również pióropuszami, mogą ujawnić informacje o włóknach widzianych w kosmicznej sieci.

Kosmiczna sieć pokrywa całą strukturę obecnego wszechświata i składa się z połączonych ze sobą włókien i gromad galaktycznych, wraz z przerwami między nimi: stanowi dziedzinę badań, która wciąż jest pełna tajemnic.

Jedną z tajemnic, której astronomowie nie wyjaśniają, jest to, w jaki sposób supermasywne czarne dziury mogą wspierać nie tylko galaktyki radiowe, ale całą kosmiczną sieć, gdy jest tak mała, w porównaniu z włóknami i gromadami, przez które przecinają.

Inną kwestią podniesioną przez odkrycie Alkyoneusa jest to, że wykazuje bardzo wyraźną korelację między właściwościami jego włókien a właściwościami plazmy, czego do tej pory nie zaobserwowano bezpośrednio, choć przypuszczano.

Nazwa przypisana tej masywnej galaktyce radiowej ostatecznie odpowiada temu, co może reprezentować we współczesnej astronomii: w mitologii greckiej Alkyoneus był synem boga Urana i podobnie jak postać mityczna, masywna galaktyka radiowa również chce wskazać, że stanowi dominium nad znanym wszechświatem.

Powiązane wiadomości

odniesienie

Wykrycie galaktyki radiowej co najmniej 5 MPa. Martijn SSL i in. arXiv: 2202.05427v1 [astro-ph.GA]. Artykuł został zatwierdzony do publikacji w Journal of Astronomy and Astrophysics.