Raquel Mateu, Vizcaena International 2022

Raquel Mateu, Vizcaena International 2022

Polska czy Abu Zabi były wśród przystanków w Raquel Mateo, niepalny para-sportowiec. Mungitarra miała w 2022 roku wzloty i upadki, choroby i wielkie cele, które sobie wyznaczyła. Dominuje jego osobowość, wytrwałość i wartość, a wraz z nimi patrzy z optymizmem na rok 2023.

Pierwszym ważnym wydarzeniem roku były Mistrzostwa Europy. Drobny incydent na placówce w Sierra Nevada spowodował, że nie dotarł do Polski w najlepszym stanie; Jednak zebrał srebrny medal. „Nie jechałem na 100 procent, bo jadąc z Sierra Nevada uderzyłem się, złamałem żebro i złamałem żebro. Trochę to pokrzyżowało mi plany, ale udało mi się dostać do Europy. W okolicznościach, w jakich się znalazłem, Nie umiałem pływać, przez co zostałem bi, a teraz jestem lepszym pływakiem niż biegaczem, Ale hej, rzeczywistość w tej chwili była taka, jaka była „- wspomina Mathieu. Po opuszczeniu mistrzostw Europy, Mistrzostwa Świata w Abu Zabi były par excellence testem. Jednak nowa wpadka zmusiła zawodniczkę do poddania się operacji, pozostawiając ją z niewielkimi czas przygotowań, zwłaszcza w wyścigu Foot”. 12 lipca musieli wkroczyć, co sprawiło, że musiałem zrezygnować z wyścigów, a on dostał się na Mistrzostwa Świata, które miały miejsce 24 listopada, i wiedziałem, że było bardzo ciasno. Wiedziałem, że jeśli nic się nie stanie, będę mógł dobrze pływać i jeździć na rowerze, ale było dla mnie jasne, że wyścig będzie bardzo trudny i naprawdę taki był – komentuje. Z nimi wszystkimi podpisał piąte miejsce. Rok 2023 będzie To będzie bardzo ważny rok, ponieważ kwalifikacje w Paryżu są sporne. Mathieu ma już dwa tytuły paraolimpijskie, a teraz wyzwaniem jest wejście na podium.” Przynajmniej nie mogę powiedzieć A jeśli spróbujesz… To zdanie już nie istnieje, bo chyba walczyłem do końca. To zdanie tak bardzo mnie boli, że nie chcę go już powtarzać. Wszyscy dążymy do medalu i wiem, że nie ma medalu dla każdego. Codziennie budzę się i mówię: Raquel, tak, dasz radę, Raquel będzie w Paryżu. Mam dwa tatuaże: Hope i Dreams. Są ze mną słowami. Nadzieja jest ostatnią rzeczą do stracenia, a o marzeniach trzeba myśleć i z tego żyję” – zapewnia. To lekcja.

You May Also Like

About the Author: June Wilkinson

"Pionier w mediach społecznościowych. Miłośnik muzyki. Zły student. Introwertyk. Typowy fan piwa. Ekstremalny webinnik. Fanatyk telewizji. Totalny ewangelista podróży. Guru zombie."

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *