Yana, aplikacja, która przybliża zdrowie psychiczne milionom osób mówiących po hiszpańsku

Aplikacja Yana, skrót od Nie jesteś sam (nie jesteś sam), zrodzona z głowy Andrei Campos, która od ósmego roku życia walczy z depresją. Przez lata próbował wszystkich rodzajów terapii, od terapii poznawczo-behawioralnej po farmakoterapię, książki i fora. W 2016 roku, kiedy Andrea miała dwadzieścia kilka lat, nauczyła się kodować i stworzyła system pomagający zarządzać jej zdrowiem psychicznym. Nazwij to Yana, najczęściej pobieraną aplikacją w hiszpańskojęzycznym świecie.

„Miałem osiem lat, kiedy miałem pierwszy atak depresji i od tego czasu spędziłem wiele lat próbując znaleźć rzeczy, które by mi pomogły, po cichu i ze smutkiem, ponieważ myślałem, że jestem załamany. Wszystkie te myśli pochodzą z braku psychicznego edukacja zdrowotna. Nie chciałem mówić rodzicom, nauczycielom ani nikomu innemu. Właściwie chciałem jak najszybciej zacząć pracować, aby opłacić moje leczenie. Żyłem bardzo odizolowany, ale z dużą kreatywnością, „Andrea Campos przyznaje w wywiadzie dla WIRED en Español. Rozwiązanie znalazł za pomocą tabletek i terapii, a kiedy poczuł się lepiej, programował już od ponad roku. „Programowanie daje bardzo logiczne spojrzenie na rzeczy. Zastanawiałem się, jak rozwiązać problem, który mam teraz w logiczny sposób” – wyjaśnia twórca Yany.

Zaczęło się od osobistego projektu, ale rozmawiając z większą liczbą osób, zdał sobie sprawę, że wiele innych osób również mogłoby skorzystać z systemu, więc stworzył aplikację zapewniającą dostęp do narzędzi zdrowia psychicznego osobom mówiącym po hiszpańsku i zaczął ją testować w małej grupie . Na początku sama Andrea była taka sama Bot czatuWysyłanie wiadomości tekstowych do użytkowników, którzy są zmęczeni radzeniem sobie z depresją. „Skłamałbym, gdybym od początku powiedział, że pomogę ludziom z depresją i że stworzę aplikację, która pomoże ludzkości. Myślałem, że chcę aplikację, której ja, Andrea, mógłbym użyć, gdy następnym razem popadnę w depresję” Andrea Campos przyznaje w tym magazynie. „Przez miesiąc udawałem, że jestem aplikacją i wysyłałem tym ludziom listę czynności do wykonania w ciągu dnia, na przykład pisanie dziennika wdzięczności, a następnie pytałem ich, jak się czują po wykonaniu tych czynności” – wspomina Campos.