CAF przeskakuje z wagonu kolejowego do autobusu wodorowego | Biznes

W metrach Waszyngtonu, Pittsburgha, Stambułu, Hongkongu i Meksyku jeździ się m.in. pociągami firmy CAF, znajdującej się w Beasain (Gipuzkoa) od 1917 roku, gdzie zaczynała jako warsztat do budowy wagonów towarowych i towarowych dla Hiszpanów. Szyny kolejowe. Od niedawna przez europejskie stolice jeżdżą elektryczne lub wodorowe autobusy, można też poczekać na przybycie jednego z tramwajów do odległego Sydney (Australia).

Zmiany rozpoczęły się pod koniec kryzysu lat 80-tych, wywołane złożoną sytuacją firmy, która przeszła od producenta zabudów do wytwarzania własnych produktów, z własnym działem inżynieryjnym i patentami. CAF wyjaśnił, że jego nisza rynkowa zawsze cieszyła się większym popytem w transporcie miejskim i regionalnym niż w przypadku dużych prędkości, na które inni obstawiają.

A od 2000 roku nastąpiła silna internacjonalizacja. Oprócz zakładów w Beasain, Saragossie, Irún i Madrycie, CAF produkuje również w Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Brazylii, Francji i Wielkiej Brytanii. „Mamy warsztaty na całym świecie, ponieważ klient chce, aby to producent wykonał konserwację. Ponadto niektóre kraje są również zobowiązane do produkcji części pociągów w swoim kraju, aby kwalifikować się do projektów. W tej chwili 90% naszych biznes prowadzony jest poza Hiszpanią i mamy ponad 13 000 pracowników, z czego 6000 w naszym kraju” – wyjaśniają z firmy Gipuzkoan.

Pomimo obecności na pięciu kontynentach, Chiny są nieprzeniknionym rynkiem dla CAF i innych producentów i są zdominowane przez giganta CRRC, największego na świecie producenta pociągów i postrzeganego jako wielkiego rywala w skali globalnej. Kolejne niemożliwości pojawiły się w tym roku dla CAF, gdy Hitachi Rail przejęło firmę sygnalizacyjną francuskiego Thales, wybraną przez hiszpańskiego konstruktora. Zamknięcie toru sygnalizacji kolejowej, która staje się coraz bardziej skomplikowana w horyzoncie pełnej automatyzacji, pozwala firmom budowlanym dostarczać swoim klientom całkowicie zamknięte projekty.

CAF zrobił duży krok w kierunku dywersyfikacji, kupując w 2018 roku Solaris Bus Company, zlokalizowanej w Polsce, która posiada w tym kraju dwa zakłady produkcyjne. To przejęcie uczyniło CAF europejskim liderem elektrycznych autobusów miejskich. César Sánchez-Grande, dyrektor ds. analiz korporacyjnych w Renta 4, wyjaśnia, że ​​„Solaris jest obecnie jedynym europejskim producentem autobusów ze wszystkimi technologiami (elektrycznymi, wodorowymi, hybrydowymi, wysokoprężnymi…)”. Dodaje, że firma cierpi teraz, podobnie jak inne koncerny samochodowe, „z powodu opóźnienia w dostawie autobusów Solaris z powodu braku chipów”. Z CAF skomentował, że już pracują nad pierwszym prototypem pociągu wodorowego dla Renfe.

Pandemia COVID-19 miała odcisnąć swoje piętno na CAF, chociaż w końcu przyniosła zysk w wysokości 10 milionów euro w 2020 r., w porównaniu do 25 euro rok wcześniej. W tym roku nastąpiło odbicie w kształcie „v”, ale wątpliwości pozostają. W ciągu pierwszych dziewięciu miesięcy roku wartość działalności wzrosła o 12% do 2033 mln euro, a EBITDA (zysk operacyjny) wzrósł o 27% do 175 mln euro, z wynikiem netto w wysokości 59 mln euro. straty w wysokości 20 mln w tym samym okresie w 2020 roku.

CAF podniósł portfel zamówień do 9 738 milionów, co stanowi wzrost o 11%. Niedawno otrzymała kontrakt o wartości 160 milionów (z możliwością przedłużenia do 300 milionów) w Calgary (Kanada) na budowę 26 lekkich pociągów. Przejął także kontrolę nad firmą kosmiczną Orbital. Wyjaśniają w CAF: „To strategicznie interesujące, ponieważ specjalizuje się w krytycznych (niemożliwych do zawiedzenia) systemach w świecie lotnictwa i zapewnia nam wiedzę dla naszych pociągów, ale także nową dziedzinę mobilności i inżynierii”.

Jednak najważniejsza inwestycja miała miejsce w zeszłym miesiącu, kiedy to przejęto od Alstom zakład produkcyjny w Reichshoffen (Francja), platformę Coradia Polyvalent (pociągi regionalne produkowane w Reichshoffen) oraz własność intelektualną związaną z platformą Talent 3. Alfredo del Cero, analityk Banco Sabadell zauważa, że ​​proces ten jest pozytywny dla CAF „o ile pozwala na umocnienie pozycji na rynku francuskim, niemieckim, austriackim i szwajcarskim, wiem jak W kraju, ponieważ firma była już obecna w sektorach, w których działały przejęte platformy, co miało ograniczony wpływ na jej sytuację finansową.” Zakup ten za 75 mln euro został dodany do zadłużenia finansowego netto, które według najnowszych danych wzrosło dostarczone przez CAF na połowę pierwszego roku do 301 mln euro.

Analitycy Bankinter, Banco Sabadell czy Renta 4 bardzo wspierają rozwój udziałów spółki na giełdzie, choć ekspert Renta 4, César Sánchez-Grande, również widzi pewne wątpliwości: „Jesteśmy w stanie wrócić do normalne przy jednoczesnym zapewnieniu wzrostu wyników. Wyjaśnia, że ​​jedyną niepewnością jest to, jak wzrost kosztów (energii, surowców…) może wpłynąć na firmę i jak zachowa się konkurencja w tym scenariuszu, w którym marże zysku mogłyby zostać zmniejszone.”

CAF jest obecnie wyceniany na giełdzie na 1 175 mln euro, a jego głównymi udziałowcami są Kutxabank, który posiada 14,05% akcji, oraz Cartera Social z 24,9% kapitału zakładowego, który składa się z kadry kierowniczej i pracowników firmy. Konstruktor pociągów i autobusów.