Rosyjska inwazja na Ukrainę na wielką skalę jest potwierdzeniem chęci Putina do wznowienia ekspansji terytorialnej. Wojna Putina z Ukrainą jest wyzwaniem dla Zachodu, przede wszystkim dla Europy. Rosja stara się maksymalnie osłabić Unię Europejską, wyłudzając energię i żywność, wywołując napływ uchodźców, promując międzynarodowy terroryzm oraz finansując ugrupowania ekstremistyczne i radykalne w Unii Europejskiej. Nie jest to bynajmniej wyczerpująca lista hybrydowych narzędzi, których Kreml użył do zniszczenia Europy.
Wojna zainicjowana przez Putina zmieniła porządek świata, wywołała niepokoje polityczne, gospodarcze i bezpieczeństwa, których skutki są trudne do przewidzenia. Putin powoduje sprzeczności we współczesnym świecie i pogarsza sytuację społeczno-gospodarczą. UE nie może dystansować się od takich zagrożeń: Rosja bezpośrednio wpływa na wzrost nastrojów odwetowych, populistycznych i ekstremistycznych w Europie oraz zwiększa niechęć i rozczarowanie wśród Europejczyków. W końcu może podzielić Unię Europejską, która musi odpowiedzieć na rosyjskie zagrożenie i podjąć działania w celu jego ochrony.
[Recibe los análisis de más actualidad en tu correo electrónico o en tu teléfono a través de nuestro canal de Telegram]
Na południowo-wschodniej Ukrainie, która po II wojnie światowej stała się największym teatrem działań wojennych w Europie, Rosja nadal toczy brutalne walki. Im dłużej ta wojna będzie trwała, tym większa będzie pewność Putina co do jego bezkarności i zdolności do dalszego prowadzenia agresywnych wojen, w tym przeciwko państwom Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Trwające działania wojenne pozwalają Putinowi osiągnąć dwa cele: Trzymanie Ukrainy z dala od zachodnich ponadnarodowych instytucji i tworzenie państwa buforowego dla nowych i kolejnych hybrydowych zagrożeń militarnych wobec Europy. To jest największe niebezpieczeństwo, że Ukraina nie wejdzie do Unii Europejskiej: w kontekście geopolitycznego odwetu Kremla, który przejawia się w postaci wojny napastniczej, Ukraina, znajdując się poza Europą i jej ponadnarodowymi instytucjami, automatycznie staje się obszar skali Atak Rosji na Unię Europejską. Świat, jaki był przed masową inwazją na Rosję, już nie istnieje. Jako Ukraina „strefa bezpieczeństwa” między Federacją Rosyjską a Europą, stanie się narzędziem stopniowego niszczenia tej ostatniej. Jeśli Ukraina będzie częścią Unii Europejskiej i NATO, będzie to gwarantem zachowania cywilizowanego Zachodu i jego skutecznego oporu wobec Rosji.
28 lutego 2022 r., krótko po rozpoczęciu zakrojonej na szeroką skalę inwazji na Federację Rosyjską, Ukraina złożyła wniosek o członkostwo w Unii Europejskiej, który uzyskał poparcie Parlamentu Europejskiego, Komisji Europejskiej i Rady Europejskiej. W czerwcu 2022 roku Ukraina uzyskała status kraju kandydującego do UE. W tym czasie 91% Ukraińców popierało ideę wstąpienia do Unii Europejskiej. To najwyższa liczba w całej historii niepodległości kraju. Rosyjska inwazja, która rozwiała wszelkie złudzenia co do prawdziwych intencji Kremla, by okupować Ukrainę, była silnym wsparciem dla proeuropejskich poglądów wśród Ukraińców. Ta inwazja była szokiem dla Europejczyków, którzy nie spodziewali się, że Putin będzie w stanie prowadzić agresywną wojnę w XXI wieku, której towarzyszyć będą masowe mordy i niszczenie osad. Pojawiły się więc pesymistyczne oczekiwania ze strony Unii Europejskiej co do zdolności Ukrainy do przezwyciężenia wyzwań i zagrożeń, jakie niesie ze sobą wojna. Oczekiwano więc, że w 2022 roku upadek ukraińskiej gospodarki wyniesie 50%, mówiono o rychłym załamaniu systemu bankowego i niszczycielskiej inflacji. W praktyce Ukraina sprostała wszystkim wyzwaniom: spadek gospodarczy jest na poziomie 30%, a nie 50%, a krajowa waluta, hrywna, po przejściowym spadku w 2022 roku, umocniła się o 10% już w I kw. 2023 w środku trwającej wojny. Przetrwał też sektor bankowy: w czasie wojny przestały działać tylko 4 ukraińskie instytucje bankowe, 67 z nich działa do dziś, a 46 z nich zakończyło 2022 rok dodatnim saldem. Ogólnie rzecz biorąc, krajowi udało się zachować kontrolę nad sytuacją gospodarczą. Ukraina zaskoczyła Europę i zdała egzamin na prawo do miana silnego i suwerennego kraju. W warunkach wojny na pełną skalę Ukraina zachowała gospodarkę i sferę społeczną, dokonano wszystkich niezbędnych wypłat i udało się uratować znaczną część przemysłu. Nie wszystkie kraje w Europie, uwikłane w hipotetyczną wojnę z nierównie potężnym wrogiem, będą w stanie sprostać takim wyzwaniom.
Unia Europejska skorzysta na akcesji Ukrainy w zakresie energetyki, logistyki, przemysłu, technologii cyfrowych, eksportu żywności z Ukrainy itp. Wspólna granica między Ukrainą a Unią Europejską ma 1358 km długości i 33 przejścia graniczne. Otwiera to ogromne możliwości współpracy transgranicznej.
Priorytet branży energetycznej: Od 16 marca 2022 roku ukraiński system elektroenergetyczny jest zsynchronizowany z kontynentalną siecią europejską ENTSO-N. Mimo działań wojennych Ukraina do października 2022 roku kontynuowała eksport energii elektrycznej do Polski, Słowacji i Rumunii. W marcu 2023 roku Ukraina wznowiła sprzedaż energii elektrycznej do Unii Europejskiej. Po zakończeniu wojny ukraiński prąd może być dostępny dla połowy krajów europejskich.
Potencjał rolniczy Ukrainy jest szczególnie znaczący. Rosja zamierza sprowokować światowy kryzys żywnościowy, który nieuchronnie dotknie Unię Europejską. Ukraina jest jednym z głównych producentów żywności, zwłaszcza zbóż. Na początku 2022 r. w niektórych gospodarkach Unii Europejskiej przyspieszenie inflacji osiągnęło rekordowy poziom. W marcu w Europie doszło do „szoku inflacyjnego”, który został wzmocniony „blokadą energetyczną” Kremla oraz blokadą ukraińskich portów nad Morzem Czarnym. Rosja zrobiła to celowo, ale Europa się tego nie spodziewała. Rekordowe ceny gazu spowodowały spadek produkcji przemysłowej w Unii Europejskiej, zwłaszcza w Niemczech, które przodują wśród unijnych gospodarek. Blokada ukraińskiego eksportu żywności spowodowała wzrost cen żywności w Unii Europejskiej, uderzając w najsłabszych. Tym samym Ukraina jako część Unii Europejskiej stanie się wiarygodnym dostawcą żywności.
Ponadto Ukraina ma duże doświadczenie w zwalczaniu rosyjskiej propagandy i może pomóc Europie zidentyfikować i wyeliminować zagrożenia informacyjne. Utworzenie jednolitego rynku cyfrowego między Ukrainą a Unią Europejską wzmocni współpracę gospodarczą, która po zakończeniu wojny stanie się priorytetem dla Unii Europejskiej. Obecnie głównym celem Zachodu powinna być integracja Ukrainy z jej cywilizowaną przestrzenią i zlokalizowanie rosyjskiego zagrożenia w jej granicach.
Wieloletni strach przed Rosją i niechęć do zaakceptowania wstąpienia Ukrainy do NATO i Unii Europejskiej, by nie prowokować Putina, wywołały odwrotną reakcję i spłatały Europie figla. Odmowa przedstawienia planu działania dla Ukrainy podczas szczytu NATO w Bukareszcie stała się punktem startowym dla putinowskich wojen agresji, od inwazji na Gruzję w 2008 roku po okupację ukraińskiego Krymu. W 2014 roku niechęć Zachodu do konfrontacji z tymi rażącymi aktami agresji w Europie ośmieliła Putina do rozpoczęcia inwazji na Ukrainę na pełną skalę w 2022 roku. Teraz jego celem jest stworzenie potężnej koalicji antyzachodniej i ostatecznie obrócenie całego Globalnego Południa przeciwko Globalnej Północy. Rosja wykorzystuje poprzednią listę mieszanych gróźb pod adresem UE, aby osłabiać i dzielić to ponadnarodowe stowarzyszenie.
Jeśli Rosja faktycznie doprowadzi do rozłamu w Unii Europejskiej, NATO osłabi się i utraci zdolność obronną, co w perspektywie średnioterminowej grozi inwazją armii rosyjskiej na kraje bałtyckie i Polskę. W przeciwieństwie do Europy, Putin ignoruje straty demograficzne i ekonomiczne i jest gotowy na kontynuowanie wojny latami. Jego marzeniem jest zobaczyć armię rosyjską w pobliżu kanału La Manche. W 2021 roku nikt nie wierzył, że Rosja może prowadzić wojnę na pełną skalę. Jeśli Ukraina nie wejdzie do Unii Europejskiej i NATO, rosyjskie czołgi będą wędrować po ulicach europejskich miast. Działania zmierzające do wejścia do Unii Europejskiej i NATO muszą uwzględniać obecne zagrożenie ze strony Rosji, jakiego Zachód nie znał we współczesnej historii. Przejście Ukrainy do jej cywilizowanej przestrzeni stworzy silną podstawę obrony przed Federacją Rosyjską i będzie czynnikiem zachowania jedności Europy.
Powiązane publikacje
Wiaczesław Ratyński (Reuters)
AP PHOTO / LIBKOS
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
