Dlaczego Del Pino sprzedaje teraz 25% udziałów Ferrovialu w największym porcie lotniczym w Europie?

Ferrovial kończy swoją przygodę po 17 latach na głównym lotnisku w Europie dla ruchu pasażerskiego i jednym z największych na świecie: lotnisku Heathrow, zlokalizowanym w Londynie (Wielka Brytania). Firma pochodzenia hiszpańskiego zgodziła się przenieść 25% kapitału koncesjonariusza portu lotniczego o wartości ponad 2,7 mld euro na rzecz francuskiego funduszu Ardian Fund, który przejmie 15%, oraz saudyjskiego funduszu państwowego PIF, który przejmie 10% . %. Jest to jedna z największych operacji roku z akcentem hiszpańskim, której aktywa wyceniane są na około 10 940 mln euro.

W 2006 roku Ferrovial, we współpracy z kanadyjskim funduszem emerytalnym CDPQ i singapurskim funduszem GIC, przejął BAA, największego brytyjskiego operatora portów lotniczych, spośród którego wyróżnia się przede wszystkim Heathrow, i który jest obecny w innych krajach, takich jak Węgry i Włochy. Albo Australia albo Stany Zjednoczone. Na czele grupy stoi Rafael del Pino i jego partnerzy Za prawie 84% brytyjskiej spółki zapłacili ponad 14,6 miliarda euroStać się największą operacją w historii grupy budowlanej i jedną z największych operacji prowadzonych przez hiszpańską firmę.

Dzięki tej transakcji Ferrovial nabył pośrednio około 56% udziałów w BAA w drodze rozwoju i inwestycji lotnisk. z oo (ADI). Hiszpańska grupa, podobnie jak jej partnerzy, sprzedała udziały w kilku transakcjach pomiędzy 2011 a 2013 rokiem Opuszczenie pozycji w posiadanym 25% udziałach w Heathrow Airport Holdings (HAH)Taką nazwę zmieniono wiele lat temu. Firma, przynajmniej na razie, posiada 50% udziałów w ASG, operatorze lotnisk w Aberdeen, Southampton i Glasgow w Wielkiej Brytanii.

Dzięki uprzejmości autostrady 407 ETR w Toronto (Kanada) lotnisko w Londynie stało się klejnotem w koronie Ferrovialu, osiągając od 2009 roku bardzo znaczące roczne przychody stałe dzięki dywidendom i aktywnemu udziałowi w realizacji prac związanych z rozbudową infrastruktury, z Terminalem 5 jako globalne odniesienie. Jednakże od 2020 r Zaczęto kwestionować jego zaangażowanie na rzecz portu lotniczego Heathrow, którego jest największym udziałowcem i operatorem – do czasu sfinalizowania transakcji. W tym samym roku koncesjonariusz portu lotniczego zawiesił dywidendę ze względu na gwałtowny spadek ruchu, a Urząd Lotnictwa Cywilnego Wielkiej Brytanii (CAA) bezpośrednio sprzeciwił się prośbie o podwyższenie podatków lotniskowych płaconych przez linie lotnicze za korzystanie z infrastruktury, aby uzyskać prawie 3 miliardy euro i w ten sposób zrekompensować za straty spowodowane epidemią.

Pod koniec 2021 r. dyrektor finansowy Ferrovial Aeropuertos, Ignacio Castejon, wyraził te wątpliwości na konferencji z analitykami: „Patrząc wstecz, wyniki (lotniska Heathrow) nie były zbyt pozytywne z punktu widzenia rentowności; w rzeczywistości (były) Negatywne” – wyraził ubolewanie. „Patrząc w przyszłość, brak ożywienia w regulowanej bazie aktywów i niski zwrot z kapitału sprawiają, że jestem bardzo sceptyczny co do chęci wniesienia dodatkowego kapitału do Heathrow” – dodał. Na tym samym wydarzeniu dyrektor finansowy Ferrovial, Ernesto Lopez Mozo, Zarzuty wobec Centralnej Organizacji Kontroli Za ich propozycje dotyczące okresu regulacyjnego H7. „Są rozczarowujące” – stwierdził dyrektor, przyznając, że rozważali „szerokie przedziały cenowe i generowanie przepływów pieniężnych, ze znaczną rozbieżnością z szacunkami Heathrow”.

Konflikt nie ustał, a raczej nasilił się. W marcu ubiegłego roku Urząd Lotnictwa Cywilnego zaproponował obniżenie cen biletów lotniczych na lotnisko Heathrow w latach 2024–2026, próbując powstrzymać wzrost cen biletów pasażerskich. W związku z tym zaproponowała maksymalną średnią cenę na poziomie 25,43 funta na podróżnego w porównaniu z obecną ceną wynoszącą 31,57 funta. Plan zdenerwował zarówno HAH, jak i linie lotnicze, które złożyły odwołania. Pierwszy z nich skrytykował, że spadek ich dochodów ogranicza ich możliwości inwestowania w lotnisko, drugi zaś uznał obniżkę za niewystarczającą w kontekście rosnących cen takich pojęć jak paliwo. Jednakże brytyjski organ ds. konkurencji (CMA) nie odpowiedział na te żądania W październiku ubiegłego roku zasadniczo ratyfikowała propozycję Urzędu Lotnictwa Cywilnego dotyczącą obniżenia stóp procentowych.

W sierpniu 2022 roku agencja informacyjna Reuters opublikowała, że ​​Ferrovial rozważa sprzedaż 25% udziałów w lotnisku Heathrow po otrzymaniu zainteresowania inwestorów, w tym firmy Ardian i Funduszu Inwestycji Publicznych. Firma początkowo milczała, a nawet zaprzeczyła, jakoby w listopadzie prowadziła operację na tej linii. Dyrektor ds. rozwoju i strategii korporacyjnej Ferrovial Aeropuertos, David Kenny, potwierdził to analitykom „Nie rozważamy żadnej zmiany kierunku naszej inwestycji na Heathrow w perspektywie krótkoterminowej”.„To samo dzieje się z innymi naszymi inwestycjami w lotniska”. Sytuację tę obrazuje obecnie, rok później, ogłoszenie sprzedaży 15% lotniska w stolicy Wielkiej Brytanii firmie Ardian, która następnie wraca do brytyjskiego biznesu lotniskowego. Pięć lat temu sprzedali 49% kontrolowanego przez Aenę Luton i 10% Funduszu Inwestycji Publicznych.

Ferrovial sprzedaje swoje 25% udziałów w lotnisku Heathrow po trzech latach, podczas których londyńskie lotnisko było dla firmy przeszkodą ze względu na skutki pandemii. Tylko w 2020 r. na tym aktywie trzeba było odnotować straty w wysokości 447 mln euro. Co więcej, od pierwszego kwartału tego roku HAH utrzymuje zamrożenie dywidend –W 2019 r. Ferrovial zebrał 140 mln euro, a w pierwszym kwartale 2020 r., przed wybuchem epidemii wirusa w Europie – 29 mln euro.-. Chociaż natężenie ruchu osiągnęło już poziom sprzed pandemii Covid-19 – we wrześniu ubiegłego roku przekroczył go po raz pierwszy – nadal nie wiadomo, kiedy ponownie osiągnie taki poziom, ponieważ w 2020 r. muszą spełnić warunki nałożone przez wierzycieli. pozytywny trend działań wskazuje na możliwość wystąpienia tego w 2024 r., choć nie ma potwierdzenia w tym zakresie. Do tego dochodzi powtarzająca się konfrontacja z władzami brytyjskimi w sprawie podatków lotniskowych.

Dzięki tej sprzedaży Ferrovial cofa się o kolejny krok w Wielkiej Brytanii. W 2018 r., w środku Brexitu, grupa podjęła decyzję o przeniesieniu swoich międzynarodowych ram instytucjonalnych z Oksfordu do Amsterdamu, aby zachować ją pod patronatem Unii Europejskiej. Następnie podkreślił, że rynek brytyjski pozostanie strategiczny. W 2019 r. uzyskał nową, przełomową w kraju koncesję – tunel Silvertown w Londynie, ale od tego czasu nie dodał prawie żadnych nowych projektów. Ponadto, w ramach strategicznej decyzji o wycofaniu się z działalności usługowej, w ubiegłym roku zakończyła proces sprzedaży swojej angielskiej spółki zależnej Amey. Spółka zależna również w 2018 r. odnotowała lukę w rachunku zysków i strat w wysokości 774 mln funtów z powodu nieudanego kontraktu w Birmingham.

W swoim oświadczeniu ogłaszającym umowę sprzedaży na Heathrow spółka Ferrovial powtórzyła, że ​​„Wielka Brytania pozostaje kluczowym rynkiem, utrzymując swoje zaangażowanie w zapewnianie wartości i zrównoważonego wzrostu dla każdej ze swoich linii biznesowych. Oprócz pozytywnej wartości społecznej dla swoich klientów i pracowników w tym rynek.” .

W memorandum stwierdza się również, że „pozostaje w pełni zaangażowany w rozwój swojej działalności lotniskowej i inwestowanie w ten sektor”, ponieważ posiada 50% udziałów w lotniskach w Aberdeen, Glasgow i Southampton w Wielkiej Brytanii oraz 60% udziałów w lotniskach Dalaman. lotnisku w Turcji i 49% w nowym Terminalu 1 na lotnisku JFK w Nowym Jorku.

Dział portów lotniczych Ferrovial zbadał możliwości na rynkach takich jak Włochy, gdzie sprawdzał dostęp do lotniska w Bolonii, a następnie uważnie śledził lotnisko w Katanii. W Polsce z zainteresowaniem obserwuje się nowe lotnisko w Warszawie, a Francja wyłania się jako obszar do zajęcia, i podejmowała w przeszłości różne próby. Jednak największe wysiłki inwestycyjne skupiają się obecnie na rozwoju nowego terminalu JFK, a zobowiązania wynoszą około 1 miliard euro.

Stany Zjednoczone okazały się absolutnym priorytetem: „Pierwszym rynkiem są Stany Zjednoczone, drugim rynkiem są Stany Zjednoczone, a trzecim rynkiem są Stany Zjednoczone” – deklarował wiele lat temu Del Pino. Do tego stopnia, że ​​w tym roku firma przeniosła swoją siedzibę z Madrytu do Holandii, aby móc notować na giełdzie Euronext, co stanowiło pierwszy krok na drodze do wejścia na Wall Street i zyskania w ten sposób widoczności, dzięki której stanie się ważniejszym graczem na rynku amerykańskim. Pojawią się możliwości na lotniskach, ale jeśli kraj Ameryki Północnej z dużą przewagą zatriumfuje nad jakimkolwiek innym krajem objętym przyszłą strategią rozwoju grupy, wówczas pod względem komercyjnym niekwestionowanym wyborem stanie się dział autostrad.

Ferrovial Po opuszczeniu Heathrow zapewni znaczny dochód i wyniki operacyjne. Nie na darmo w ciągu pierwszych dziewięciu miesięcy roku lotnisko wygenerowało 2739 mln funtów sprzedaży (+30,1% w porównaniu z tym samym okresem 2022 r.) i 1701 mln funtów (+35,9%) EBITDA (ogólny wynik z eksploatacji) .

Thakhira dla inwestycji

Wręcz przeciwnie, międzynarodowa firma otrzyma od Ardianu i Funduszu Inwestycji Publicznych ponad 2,7 miliarda euro, co zwiększy jej płynność, a co za tym idzie, zdolność inwestycyjną. We wrześniu płynność spółki wyniosła 4915 mln USD, a pozycja gotówkowa netto z wyłączeniem infrastruktury wyniosła 635 mln USD. Na poziomie gospodarczym Sprzedaż jest zatem odpowiedzią bardziej na pytanie o możliwości wynikające z zainteresowania tymi funduszami – podana cena mieści się w przedziałach szacowanych przez analityków – niż na zobowiązania finansowe.. Pytanie brzmi teraz, w jaki sposób Ferrovial zainwestuje teraz te zasoby. Po sprzedaży większości usług za ponad 2,1 miliarda dolarów grupa znalazła okazję na lotnisku JFK w Nowym Jorku lub indyjskim koncesjonariuszu autostrad IRB Infrastructure. Realizuje kilka projektów autostradowych w ramach systemu „zarządzanych korytarzy” w USA, przy czym najpilniejszym horyzontem przetargowym jest projekt SR-400 w Gruzji, ale rozważa także opcje w samych Indiach, na niektórych rynkach Ameryki Łacińskiej i w Indiach. Kraje europejskie takie jak Czechy i Polska, czy w Kanadzie, a dokładniej w Australii.