gorączka standardów ESG (Environmental, Social and Good Governance, od angielskiego akronimu) głęboko przeniknęła do krajów wschodzących. Do tego stopnia, że emisja obligacji związana z Oznakowanie „zielony”, „społeczny”, „zrównoważony” lub „związany ze zrównoważonym rozwojem” Przez firmy, stany i agencje w tych lokalizacjach geograficznych w ciągu ostatniego roku przekroczyły 150 miliardów dolarów (około 123 847 mln euro). Według danych zarządzanych przez organizację międzynarodową, liczba ta reprezentuje praktycznie jedną czwartą odpowiedzialnych emisji, które miały miejsce w roku pandemii. Inicjatywa Obligacji Klimatycznych (CBI).
Kryzys koronawirusa dał wyraźny impuls do odpowiedzialnego inwestowania. Jego cechy charakterystyczne uwypukliły zakres, w jakim decyzje – zarówno publiczne, jak i prywatne – nie powinny skupiać się wyłącznie na krótkoterminowych korzyściach ekonomicznych. kraje rozwijające się (Chiny, Indie, Indonezja, Brazylia, Rosja, ale również Meksyk, Argentyna, RPA, Polska, Turcja czy Korea Południowa) Rozpoznałem tę zmianę perspektywy i nie chciałem zostać w tyle.
Ponad 70% ze 125 inwestorów, z którymi przeprowadzono wywiady Globalne badania Bank of America W najnowszym corocznym badaniu dotyczącym wschodzących eksporterów mają już politykę ESG lub politykę zrównoważonego rozwoju. Ankieta wykazała, że 21% inwestorów stosuje się do tych wytycznych przy podejmowaniu decyzji A że 65% bierze pod uwagę te kryteria, ale jest elastyczny w alokacji aktywów. Zmiany klimatyczne, zarządzanie i odnawialne źródła energii znajdują się w centrum uwagi, a za trzy lata prawie czterech na dziesięciu twierdzi, że może to zmniejszyć ich narażenie na ropę i gaz.
„W 2021 r. największym wyzwaniem pozostają dane i standaryzacja, ale słyszeliśmy również o „greenwashingu”, o integracji ESG we wszystkich organizacjach, podnoszeniu świadomości na temat ESG na poziomie lokalnym i krajowym oraz osiągnięciu prawdziwej zmiany” – zaznaczamy. analitycy podmiotów z USA. Interesujące dla inwestorów są również koszty związane z tymi odpowiedzialnymi normami.
Koszt wymagany do osiągnięcia „zerowej emisji”
W przypadku walki ze zmianami klimatu i celów redukcji emisji możliwy jest również proces, choć powolny, kosztowny i nierówny. Od BofA uważają, że w tym zawodzie sektory: Wytwarzanie i przesyłanie energii elektrycznej musi napędzać zmiany przez tę dekadęPodczas gdy infrastruktura, budynki i przemysł będą musiały przejąć kontrolę w 2030 r., sektor rolniczy może pozostawać w tyle. Zauważyli: „Ta transformacja energetyczna prawdopodobnie będzie oznaczać więcej paneli słonecznych, wiatru, energii jądrowej, wodoru i baterii. Ważne jest, aby pamiętać, że obecna technologia może doprowadzić nas tylko do połowy drogi do zerowej emisji netto, więc przełomy i innowacje muszą być decydujące”.
Jednak nie wszystko może być postępem technicznym, prawdopodobne jest, że zmiana kierunku będzie wymagała ważnych polityk skoncentrowanych na kosztach. Globalny PKB wynosi około 90 bilionów dolarów i prawie tyle يقرب Dochody podatkowe w wysokości około 20 bilionów dolarów, planeta będzie potrzebowała znacznej realokacji zasobów do 2050 roku. Jaki jest szacowany koszt osiągnięcia tej „zerowej emisji netto”: Według Międzynarodowej Agencji Energetycznej (IEA) Rachunek wyniesie 5 milionów dolarów rocznie przez trzy dekady (Około 150 USD za tonę pomnożone przez 34 gigatony ekwiwalentu CO2).
„Biorąc pod uwagę stopień, w jakim ceny paliw cieplnych będą nadal spadać, wyższe ceny emisji dwutlenku węgla (negocjowane, stałe lub dorozumiane) będą kluczem do zapobiegania globalnemu ociepleniu” – mówią z BofA Global Research. Obecnie i za ostatnie 12 miesięcy, Liczba firm, które zobowiązały się do osiągnięcia „zera netto” emisji dwutlenku węgla, ponownie się podwoiła. Jednak przepaść między ambicją ograniczenia emisji dwutlenku węgla do zera w nadchodzących dziesięcioleciach a rzeczywistością jest duża. „Wciąż trudno jest określić, w jaki sposób te dobrowolne zobowiązania doprowadzą do osiągnięcia celów. W tym sensie pożądana byłaby większa jasność” – mówi. Korzeń Rolanda, CFA, pl Francuski.
„Stawką jest następna zmiana gospodarki w kierunku wzrostu o zerowej emisji”.
Pilność kryzysu klimatycznego podniosła poprzeczkę, zwłaszcza po podpisaniu porozumienia paryskiego z 2015 r. Redukcja emisji dwutlenku węgla stała się strategicznym celem wielu firm i interesariuszy, w tym akcjonariuszy, inwestorów i posiadaczy obligacji. Jest to kluczowe, ponieważ zdaniem eksperta „Stawką jest kolejne przesunięcie gospodarki w kierunku bezemisyjnego wzrostu”Modele biznesowe stają się przestarzałe, pojawiają się nowe rodzaje działalności, konieczne są dostosowania, a każda firma musi przedstawić swoją własną reakcję na zmiany klimatu”.
Nieograniczona eksploatacja zasobów naturalnych nie uwzględniała negatywnych efektów zewnętrznych. Co więcej, przyszłe kryzysy mogą być wynikiem niestabilności środowiskowej i społecznej, a pandemia jest moim zdaniem doskonałym przykładem Christophe Donai, dyrektor analiz makroekonomicznych i Julian HoltzStrateg rynków wschodzących od WM . Pictet. Dyrektor przyznaje, że transformacja energetyczna z gospodarki węglowej będzie wymagać długoterminowych projektów inwestycyjnych. Rządy i banki centralne włączą te kwestie do swoich polityk. Będzie to stymulować wzrost i inflację, ale jednocześnie jest to jeden z powodów, dla których stopy procentowe pozostają niskie.
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
