Uważają za „prawdopodobne”, że cel UE polegający na wprowadzeniu tych sieci na obszary miejskie przed 2025 r. nie zostanie osiągnięty i ostrzegają przed wysokimi kosztami zastąpienia chińskich dostawców.
Wdrożenie technologii mobilnej 5G w UE „wymaga nowego impulsu”. I ich władze polityczne nie mówią tego, ale ich technicy, coś bardziej niepokojącego, ponieważ szczegółowo przeanalizowali rozwój tych planów, które są „znacznie opóźnione”. Europejski Trybunał Obrachunkowy uczynił to i ostrzega, że przy obecnym tempie „jest prawdopodobne, że cele tej dekady nie zostaną osiągnięte”.
Pierwszym celem, wyznaczonym przez Komisję Europejską (KE) w 2016 r., było „zapewnienie”, że obszary miejskie i główne szlaki transportowe będą miały stały zasięg 5G przed 2025 r. – a nawet wtedy odsetek ten będzie niższy niż w innych regionach. A w marcu 2021 r. rozszerzono go na wszystkie zaludnione obszary w Europie przed 2030 r. Jednak dzisiaj sama Komisja Europejska przyznaje, że tylko jedenaście państw członkowskich prawdopodobnie osiągnie cel na 2025 r. Tak więc tylko Francja i Hiszpania będą miały taką możliwość. wysoki”, podczas gdy w Niemczech będzie „średni”, a we Włoszech będzie „niski”.
Zaledwie połowa europejskich partnerów włączyła te cele wdrożeniowe do swoich krajowych strategii 5G lub planów szerokopasmowych. Niektórzy nie przekształcili europejskiego prawa telekomunikacyjnego w prawo krajowe i zbyt często przydzielanie widma było opóźniane. Jeśli chodzi o to ostatnie, z trzech wiodących pasm częstotliwości wykorzystywanych w nowych sieciach – 700 MHz, 3,6 / 3,5 GHz i 26 GHz – pod koniec jesieni przydzielono tylko 53% dostępnych slotów.
Częściową winę ponosi panel, który nie określił jakości, jaką powinny zapewniać sieci 5G, ani minimalnej prędkości ani maksymalnego opóźnienia. Według europejskich audytorów ten „brak jasności” zwiększa ryzyko, że każdy kraj zinterpretuje go za pomocą „zróżnicowanych” podejść do publikacji. A jeśli sytuacja się utrzyma – twierdzą – „może to generować przepaść cyfrową z powodu nierównego dostępu do nowych usług”, co „wpłynęłoby na potencjał rozwoju gospodarczego” w różnych sektorach ze względu na ich niepewne wyniki.
Aukcje widma
W przypadku pasma wysokich częstotliwości – pasma 26GHz, które zapewnia duże prędkości na krótkich dystansach, ale jest bardziej wrażliwe na zakłócenia – odkryli, że opóźnienia w jego alokacji wynikały „głównie” z „niskiego” zapotrzebowania operatorów telefonii komórkowej . W pasmach 700 MHz i 3,6 GHz dotknęły je problemy z koordynacją transgraniczną z innymi krajami wzdłuż wschodnich granic (Białoruś, Rosja i Ukraina). Z tego powodu niektóre państwa bałtyckie, takie jak Estonia i Polska, poprosiły o więcej czasu na swoje misje.
Hiszpania również została nieco w tyle, w jej przypadku z powodu pandemii Covid. Na 2021 r. zaplanowano aukcję pasma 26 GHz, które jest niezbędne do świadczenia usług łączności elektronicznej oraz dla wielu zastosowań 5G o małym zasięgu, dużej przepustowości i małych opóźnieniach – np. w zastosowaniach przemysłowych, grach, rzeczywistości rozszerzonej i transporcie. , następnie został przełożony na początek tego roku i jest teraz skierowany na III kwartał.
Po ustaleniu tego pasma będzie to bardzo ważna zmiana dla sieci korporacyjnych ponad 5G. Po aukcjach na inne częstotliwości, widmo dla tych nowych sieci jest w posiadaniu tylko głównych operatorów, takich jak Movistar, Vodafone, Orange i MásMóvil. Ale ponieważ dostępność użytkowania w paśmie 26 GHz jest znacznie większa – 8,5 razy niż w 3,5 GHz i aż 54 razy większa niż w paśmie 700 MHz – opcja, że prywatne firmy mogą tworzyć własne sieci jest starsza. Nie zapominając o możliwości wejścia nowych graczy, takich jak Amazon, Microsoft i Celinix.
Wracając do raportu NOK, kolejnym powodem opóźnienia przydziału pasm dla 5G jest bezpieczeństwo sieci. W Hiszpanii. Na przykład w aukcjach wprowadzono klauzulę, która zmuszała ich do dostosowania się do wszelkich przyszłych zmian w przepisach krajowych lub europejskich, tworząc „niepewność” co do ich strategii i decyzji zakupowych bez jasnego określenia, czy otrzymają rekompensatę.
Sektor jest szczególnie zaniepokojony sytuacją „wysokiego ryzyka” niektórych dostawców zagranicznych, do czego nie ma skoordynowanego podejścia w 27 krajach. Pomijając problem polegający na tym, że działając na podstawie ustawodawstwa krajów trzecich, które może kolidować z regulacjami UE, istnieje obawa, że dotacje, które otrzymują z własnych krajów „zakłócają rynek wewnętrzny i tworzą nierówne warunki konkurencji”. Chiny to duży kraj, ale ograniczanie ich firm podniosłoby europejskie koszty inwestycji w 5G o 24 000 milionów w następnej dekadzie. Usunięcie i wymiana sprzętu dostarczanego od 2016 roku doda kolejne 3 miliardy dolarów.
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
