James Webb fotografuje wielką gwiazdę na progu śmierci – NBC Miami (51)

Kostur naukowy — masywna gwiazda kończy swoje dni jako supernowa. Wcześniej niektóre przechodzą przez krótką fazę zwaną Wolf-Rayet (WR), która jest trudna do zaobserwowania, ale Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba był w stanie to zrobić z niespotykaną szczegółowością.

Gwiazdą jest WR124, położona 15 000 lat świetlnych stąd, w konstelacji Strzelca, trzydzieści razy cięższa od Słońca i jak dotąd ma tyle materii, co dziesięć słońc. W oczach Webba wygląda to jak eksplozja złotych, różowych i fioletowych odcieni kosmicznego gazu i pyłu.

NASA powiedziała w oświadczeniu, że światło podczerwone wykryte przez teleskop pozwala nam zobaczyć charakterystyczne halo gazu i pyłu, które otacza gwiazdę, pokazując zazębiającą się strukturę i historię epizodycznych emisji.

Pomimo tego, że są sceną nieuchronnej gwiezdnej śmierci, astronomowie również patrzą na gwiazdy Wolfa-Rayeta w poszukiwaniu nowych początków jako kosmicznego pyłu złożonego z ciężkich pierwiastków w wirujących mgławicach, które je otaczają, tworząc współczesny wszechświat.

Podczas fazy Wolfa-Rayeta, która ustąpi miejsca supernowej, gwiazda zrzuci swoje zewnętrzne warstwy, tworząc charakterystyczne halo gazu i pyłu.

Ale to bardzo krótki okres i nie wszystkie gwiazdy przez niego przechodzą, więc nowe obserwacje są bardzo cenne dla astronomów.

Kiedy wyrzucony gaz oddala się od gwiazdy i ochładza, powstaje kosmiczny pył, który może przetrwać wybuch supernowej.

Należący do NASA Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba dostarczył nigdy wcześniej nie widziane zdjęcie kultowych Filarów Stworzenia, dziwnie wyglądającego regionu, w którym wewnątrz gęstych obłoków gazu i pyłu formują się nowe gwiazdy, a teraz mamy wyraźniejszy obraz. Aby dowiedzieć się więcej o Telemundo, odwiedź https://www.nbc.com/networks/telemundo

Ten pył jest integralną częścią tego, jak działa wszechświat, chroniąc gwiazdy w procesie formowania, skupiając się razem, aby pomóc w tworzeniu planet i służąc jako platforma dla cząsteczek, w tym cegiełek budulcowych życia na Ziemi, do formowania i łączenia.

Pomimo wielu podstawowych funkcji spełnianych przez pył, we wszechświecie jest znacznie więcej, niż mogą wyjaśnić obecne teorie dotyczące jego powstawania.

Webb otwiera nowe możliwości badania szczegółów kosmicznego pyłu, co wcześniej było trudne, ponieważ nie było wystarczających informacji o jego właściwościach, które teraz można zweryfikować za pomocą rzeczywistych danych.