Makbet

Modyfikacja języka wydaje się pilna ze względu na jego skuteczność. W nieprezydenckich demokracjach parlamentarnych zwycięzca wyborów niekoniecznie powołuje rząd. Prawica, która wygrywa wybory, ale nie zdobywa możliwości powołania rządu, zaprzecza wielości znaczeń. Kiedy są w stanie utworzyć rząd, nawet jeśli przegrają wybory, wchodzą do rządu i zaprzeczają tak zwanej najpopularniejszej liście. Po raz kolejny wybory w Polsce kończą się wieloznacznością. Co ciekawe, podoba się to liberalnej niemieckiej gazecie Olej umiera Tytuł „Przegrany może być także zwycięzcą„.

Wydaje mi się, że tytuł jest uzupełnieniem stylu języka, czy też, powiedzmy, żonglowaniem, użyciem zbyt wyraźnym, zbyt polaryzującym, zbyt zaskakującym, zbyt przesadnym. Zwłaszcza, że ​​w demokracjach parlamentarnych, a nie prezydenckich, liberalnych to, co dzieje się w Polsce czy Hiszpanii, jest normalne. Co więcej, nieprezydencka demokracja parlamentarna jest tak skonstruowana, że ​​dzieje się to, co mówimy: musimy się zgodzić, musimy prowadzić dialog, aby osiągnąć porozumienie, musimy osiągnąć jak najszerszy konsensus. Liberalne demokracje miały na celu zniechęcanie do ekstremizmu, który mimo to przybył i nadal to robi, z rąk zwodniczego populizmu. Wyjaśnił, że populizm nie jest synonimem prawdy, chociaż ostatnio jest coraz powszechniejszy.

Dziś wieczorem widziałem Pokój z MakbetemGigantyczna, ogromna, niszczycielska gra. Nie przesada mnie pociąga, ale to, jak wspaniały może stać się teatr, gdy ktoś, Pompejusz Auduvert, bierze tekst Szekspira, przepakowuje go, reżyseruje i wystawia. dramat, Pokój Makbetaktórego niezwykła interpretacja umieszcza nas w naszej obecnej sytuacji, sytuacji wyborów w Polsce, wyborów w Ekwadorze, wyborów w Argentynie, wyborów w Hiszpanii, czy też niekończącej się katastrofy życia na ziemi zwanej Palestyną, opuszczonej przez Wielką Brytanię bez szacunku dla prawo międzynarodowe.

„W tym kraju nikt nie ma głowy na właściwym miejscu”, ale „Makbet zabiera nas w przyszłość”. Wygląda to raczej na klątwę, która niczym Syzyf w swoim dziele nie będzie nas prześladować bez żadnej innej przyszłości: potężnej, nieuniknionej korupcji, która wyrządza nam trwałe szkody, korupcji i przemocy. To Makbet swoim zepsuciem moralnym niszczy moralność i życie każdego, kogo postrzega jako zagrożenie dla swoich ambicji.

Po raz kolejny Makbet pokazuje nam również, że tylko systemy i struktury instytucjonalne zapewniają, że jeśli rząd nie będzie zarządzany w sposób uczciwy i czysty, pojawią się mechanizmy nadzoru, które przywrócą sytuację do uzasadnionego porządku demokratycznego. Obecna walka neoliberalizmu ze wszystkim polega właśnie na niszczeniu państwa jako gwarancji funkcjonowania prawa i demokracji. Neoliberałowie odkryli, że zniszczenie państwa oznacza zakłócenie jego kontroli i ukrywają to, oskarżając wszystkich poza sobą o korupcję i korupcję przy pomocy państwa, co, jak wszyscy wiemy, nie do końca tak jest. Skrajna prawica i skrajna prawica chcą zamienić państwo w bezwzględną instytucję, z wyjątkiem własnej. Makbet jest grą tyranii. Neoliberalizm i skrajna prawica, czyli ultras, to rzeczywistość tyranii w życiu codziennym. Być może z tego powodu Pokój Makbeta Reprezentowana jest w ramach projektu Ballina, pod hasłem demokracji i wyobraźni politycznej.

Co więcej, Makbet jest wojną, niestosowną zbrodnią, czymś, co obecnie ponownie nas niepokoi i nie zawsze przywraca nam spokój ducha. Dziwne, że w związku z wojną także mamy do czynienia z niekontrolowanymi działaniami i tyranią; Przesada, hiperbola, zepsucie moralne i populizm. Wojna to piekło, a wojna przychodzi po zasianiu nienawiści i jeszcze większej nienawiści. Nie ma znaczenia, kto, kiedy i jak dawno temu nim kierował. Ważne jest, kto podnosi kamień z Syzyfa; Co wymazuje Makbeta z pamięci Hekate. 4 października, kilka dni temu, próbowały tego kobiety.