Skaliste światy nadają się do zamieszkania nawet w ekstremalnych warunkach

Dysk formowania się planet – które – które

Madryt, 30 listopada (prasa europejska) –

Kosmiczny Teleskop Webba po raz pierwszy zaobserwował wodę i inne cząsteczki w skalistych wewnętrznych obszarach dysku, w których powstają planety W jednym z najbardziej ekstremalnych środowisk w galaktyce.

Wyniki te sugerują, że warunki powstawania planet skalistych, które zwykle występują w dyskach w obszarach, w których powstają gwiazdy o małej masie, mogą również występować w obszarach, w których powstają masywne gwiazdy i być może w szerszym zakresie środowisk. informuje Europejska Agencja KosmicznaKtóry obsługuje teleskop we współpracy z NASA i Kanadyjską Agencją Kosmiczną (CSA).

To pierwsze wyniki programu Extreme Ultraviolet Environments (XUE) prowadzonego przez Teleskop Kosmiczny Jamesa Webba, który koncentruje się na charakteryzowaniu dysków planetotwórczych w regionach, w których powstają masywne gwiazdy. Regiony te prawdopodobnie reprezentują środowisko, w którym powstała większość układów planetarnych. Zrozumienie wpływu środowiska na powstawanie planet Dla naukowców ważne jest uzyskanie informacji o różnorodności obserwowanych populacji egzoplanet.

Mgławica Rak to jeden z najnowszych i najbliższych obszarów gwiazdotwórczych, w którym znajdują się jedne z najbardziej masywnych gwiazd w naszej galaktyce. Masywne gwiazdy są gorętsze i dlatego emitują więcej promieniowania ultrafioletowego. Może to rozproszyć gaz w dysku, skracając jego oczekiwaną długość życia sięgającą miliona lat. Dzięki Webbowi astronomowie mogą teraz badać wpływ promieniowania ultrafioletowego na skaliste wewnętrzne obszary planet w dyskach protoplanetarnych wokół gwiazd takich jak nasze Słońce.

„Webb to jedyny teleskop o rozdzielczości przestrzennej i czułości umożliwiającej badanie dysków tworzących planety”. „W regionach, w których powstają masywne gwiazdy”. powiedziała liderka zespołu Maria Claudia Ramirez Tanos z Instytutu Astronomii Maxa Plancka w Niemczech.

Celem astronomów jest scharakteryzowanie właściwości fizycznych i składu chemicznego skalistych obszarów dysków planetarnych w Mgławicy Rak za pomocą spektrometru średniej rozdzielczości (MRS) instrumentu średniej podczerwieni (MIRI). Ten pierwszy wynik skupia się na dysku protoplanetarnym zwanym XUE 1, który znajduje się w gromadzie gwiazd Pismis 24.

„Tylko zakres długości fal i rozdzielczość widmowa MIRI pozwalają nam zbadać inwentarz molekularny i warunki fizyczne ciepłego gazu i pyłu, w którym powstają planety skaliste” – powiedział członek zespołu Arjan Beck z Uniwersytetu Sztokholmskiego w Szwecji.

Biorąc pod uwagę jej położenie w pobliżu kilku masywnych gwiazd w NGC6357, naukowcy spodziewają się, że XUE 1 przez całe swoje życie była stale wystawiona na działanie pola wysokiego promieniowania ultrafioletowego. Jednak w tym trudnym środowisku Zespół odkrył także różnorodne cząsteczki stanowiące elementy składowe planet skalistych.

„Odkryliśmy, że wewnętrzny dysk wokół XUE 1 jest niezwykle podobny do tych znalezionych w pobliskich obszarach gwiazdotwórczych” – powiedział członek zespołu Reins Waters z Uniwersytetu Radboud w Holandii. „Wykryliśmy wodę i inne cząsteczki, takie jak tlenek węgla, dwutlenek węgla, cyjanowodór i acetylen. Jednak znaleziona emisja była słabsza, niż przewidywały niektóre modele. Może to oznaczać mały zewnętrzny promień dysku”.

„Byliśmy zaskoczeni i podekscytowani, ponieważ po raz pierwszy odkryto te cząsteczki w tak ekstremalnych warunkach.– dodał Lars Kuijpers z Uniwersytetu Radboud. Zespół znalazł także dowody na obecność małych ziaren częściowo skrystalizowanego pyłu krzemianowego na powierzchni dysku. Uważa się je za podstawowy budulec planet skalistych.

Wyniki te to dobra wiadomość dla powstawania planet skalistych, ponieważ zespół naukowy odkrył, że warunki panujące na dysku wewnętrznym są podobne do warunków panujących w dobrze zbadanych dyskach znajdujących się w pobliskich obszarach gwiazdotwórczych, gdzie obecne są jedynie gwiazdy o małej masie. Sugeruje to, że planety skaliste mogą powstawać w znacznie szerszym zakresie środowisk, niż wcześniej sądzono.