„Tylko bezpośrednia interwencja NATO powstrzyma Putina”

„Demokracja nie miała najmniejszych szans w Rosji”, mówi Jurij Flesztinski. (Moskwa, 1956). Osiem lat spędzonych przez Borysa Jelcyna w latach 1991-1999 było mirażem, ponieważ za kulisami spiskowały ciemne interesy, które nie wierzyły ani w gospodarkę rynkową, ani w rządy prawa.

Cóż, chyba słucham tego rosyjsko-amerykańskiego historyka z Fundacji Rafaela Del Pino. Rzeczywiste fakty nie ustępują ani w Rosji, ani nigdzie indziej.

Ale Felshtinsky na tym nie poprzestaje.

Zgodnie z jego tezą, Władimir Putin jest najnowszym przedstawicielem długiej linii szpiegów, którzy kontrolują Kreml od 1982 roku. Rok ten był ogłuszającą bitwą, którą Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego toczyła od 1917 roku, a Komitet Bezpieczeństwa Państwowego (KGB) opowiedział się za tym drugim. KPZR łatwo upadła w 1991 r., ponieważ KGB nie było zainteresowane utrzymaniem go na czele kraju. Jego agenci potrzebowali absolutnej kontroli, bez ograniczeń ideologicznych.

„Dlaczego?” zapytałem.

„zdominować kontynent”, Odpowiedział bez wahania, dodając później: „Jeśli spojrzeć na mapę, nie ma sąsiada, któremu Związek Sowiecki nie wyrwałby kawałka ziemi”. Najwyraźniej przewyższa swoje siły, a Velshtinsky rozumie, że ludziom Zachodu „wydaje się to trochę głupie, prymitywne, irracjonalne i szalone”, ale w głębi słowiańskiej duszy wzbudza odwieczne podejrzenie, że „wszyscy chcą ich zniszczyć ”.

Uciekaj za wszelką cenę

Felshtinsky wkrótce dowiedział się, co to było. Prawdziwa natura Putina. W 1999 roku Borys Bieriezowski zatrudnił go do napisania autobiografii. Oligarcha był u szczytu kariery. Był właścicielem koncernu naftowego Sibneft i większościowym udziałowcem głównej telewizji kraju ORT, którą oddał na usługi Jelcyna. „Uważano go za szarą łaskę systemu” — mówi Fleshtinsky. „Nic nie powinno się dziać bez ich zgody”.

Ze swojej strony Filsztinski właśnie ukończył doktorat w Instytucie Historii Rosji po przejściu przez tysiące wzlotów i upadków. Osierocony od 17 roku życia, „Bardzo wcześnie zacząłem mieć problemy z systemem”. Podczas studiów na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Pedagogicznym pewnego ranka jeden z jego profesorów pokazał im, jak Finlandia zaatakowała Związek Radziecki trzy miesiące po wybuchu II wojny światowej, a on nie mógł powstrzymać się od podniesienia ręki. „Przepraszam”, powiedział, „ale to Związek Radziecki zaatakował Finlandię. Dlaczego nas okłamujesz?

„Następnego dnia”, wspomina Felsztinski, sekretarz KPZR wezwał mnie na wydział historii, żeby w zasadzie powiedzieć, że jeśli otrzyma ode mnie kolejną skargę, ponieważ nie po raz pierwszy przerwałem lekcję niegrzecznymi pytaniami, wyrzuciłby mnie bez zastanowienia ».

ten dzień Zdaje sobie sprawę, że musi wyjechać za granicę. „To nie było łatwe. Jeśli nie studiowałeś, wysyłano cię do wojska, a kiedy już wszedłeś, ubieganie się o wizę było uważane za zdradę.” Felshtinsky miał za wszelką cenę uniknąć poboru. Zniknął ze swojego mieszkania, aby nie podpisać zawiadomienia o powrocie do szeregów i nie podpisał ponownie, dopóki jego zezwolenie na wyjazd nie zostało pozytywnie rozstrzygnięte.

„Opuściłem Związek Radziecki w 1978 roku. Rok później nastąpiła inwazja na Afganistan, granice zostały zamknięte i nikt inny nie mógł opuścić kraju aż do Gorbaczowa”.

Moje życie jako emigranta

Felshtinsky nie miał miłych wspomnień z „ogromnego, strasznego, hałaśliwego, brudnego Nowego Jorku”, w którym wylądował. „To nigdy nie było łatwe miejsce, ale wtedy było o wiele mniej”. Spróbuj pracować jako introligator. Była to praca ręczna i elementarna. Płacili mało, mieszkałem daleko, byłem okropny… Właściciele nie byli źli, ale powiedzieli mi, patrz, to nie dla ciebie, i wyrzucili mnie po dwóch tygodniach.

Następnie, odwiedzając przyjaciela, Odkryłem Boston, „czyste miasto, pełne młodych ludzi… Pokochałem je. Właściwie mieszkam w nim od ponad 40 lat”. Aby opłacić studia, podjął pracę jako sklepikarz, najpierw na Uniwersytecie Brandeis, a następnie w Rutgers, gdzie mieli wydział historii Rosji, co go przyciągnęło. Wreszcie w 1993 roku wrócił do Moskwy, aby bronić swojej pracy przed Instytutem Historii Rosji Akademii Nauk.

W ten sposób odzyskał kontakt z krajem, poznał Bieriezowskiego i zrozumiał, że oligarcha to tylko przykrywka.

Powstanie i upadek oligarchii

„Bieriezowski nie był wszechstronnym politykiem, za jakiego się podawał” – mówi Filsztinski. „To była legenda karmiona jego środkami” i najwyraźniej sam w to uwierzył. „W marcu 1999 roku, kiedy lecieliśmy jego samochodem Strumień Potajemnie wyznaj mi: wiesz? Mamy już następcę Jelcyna. Nazywa się Władimir Putin.

Wełtyński był przerażony. Przyszłym szefem federacji miał być podpułkownik FSB, spadkobierca Federalnej Służby Bezpieczeństwa KGB. Bieriezowski był przekonany, że go umieścił i bez wątpienia miał pewne zasługi w mianowaniu Putina. Ale ręka, która zatrzęsła kołyską, była inna, o czym świadczy prosty fakt: Jelcynowi przedstawiono krótką listę kandydatów do wyboru, a wszyscy z nich byli lub byli członkami KGB.

„Powiedziałem Bieriezowskiemu, że powinni szukać kogoś, kto nie jest z FSB. Napisałem notatkę ostrzegającą go, że popełnili straszny błąd”.

Reakcją oligarchy była cisza. „Zaczął nie odpowiadać na moje telefony, jego asystenci nie mogli mnie zatrzymać, a on był zawsze zajęty, więc zdecydowałem się wrócić do Stanów”.

Potem, tej samej nocy, kiedy wyjeżdżał, Bieriezowski zadzwonił do niego o szóstej rano. Powiedział jej: „Wiem, że wyjeżdżasz i to wstyd, ale prawda jest taka, że ​​byłeś z dala od Rosji tak długo, że nie rozumiesz, jak bardzo się zmieniłeś”. Dodał: „Putin jest moim przyjacielem”.

Filsztinski zmartwiony odpowiedział: „Jeśli uczynisz go prezydentem, spróbuje wsadzić cię do więzienia”.

Nie mylił się. Dzień po objęciu urzędu Putin wezwał Bieriezowskiego na Kreml, aby zmusić go do sprzedaży sieci ORT. Rok później oligarcha poprosił o azyl polityczny w Wielkiej Brytanii. Wreszcie w marcu 2013 roku został znaleziony martwy w swojej londyńskiej rezydencji. Wikipedia mówi: „To było rzekomo samobójstwo”.

Prawo milczenia

„Wróciliśmy do władzy, tym razem na dobre” – oświadczył Putin grupie byłych sowieckich szpiegów w 1999 roku. Felshtinsky mówi V.I Wiek zabójców że „Kompania”, pod którą znana jest FSB, została przejęta przez rząd rosyjski. Jedynym historycznym precedensem jest siedemnastowieczna Anglia, której imperialny program był również przedmiotem działań innej Kompanii Wschodnioindyjskiej, ale ta „była cywilizowana w porównaniu z KGB” Myśleć dysydenta Władimira Bukowskiego.

Zdaniem Filsztinskiego zasady wprowadzone przez Putina są bardzo proste. Możesz wzbogacić się, jak chcesz, legalnie lub nielegalnie, o ile nie kwestionujesz jego potęgi. Teraz, jeśli mu się przeciwstawisz, będzie cię prześladował krwią i ogniem. Przytłaczająca większość biznesmenów, widząc los Bieriezowskiego, doskonale to zrozumiała, Władimir Gusiński (więziony do czasu, gdy zgodził się sprzedać swoją sieć Media Most Gazpromowi) czy Michaiła Chodorkowskiego (skazany w procesie na 12 lat więzienia, Według Amnesty International, „Nie ma wątpliwości […] Był głęboko wadliwy i motywowany politycznie.”). Anny Politkowskiej Zastrzelony w windzie jej budynku, czyli liberalny polityk Borys Niemcow Zginął od kuli z samochodu przejeżdżającego przez centrum Moskwy.

Historia okrucieństw Putina była już długa, ale w następstwie inwazji na Ukrainę rozszerzyła się o serię zarzutów badanych przez Międzynarodowy Trybunał Karny. Ale historia uczy nas, że tylko pokonani płacą za swoje zbrodnie.

Czy Putin przegrywa wojnę?

Nuklearna próba Putina

„Ukraińcy garściami zabijają Rosjan” — mówi Felsztynski. Dodał: „Putin zaplanował wszystko tak, aby była to błyskawiczna operacja, a jego armia nie przygotowała się do długiej kampanii i zabrakło jej broni, amunicji i żołnierzy. Ledwo zachowuje zdolność niszczenia infrastruktury z powietrza, choć trzeba przyznać, że wykonuje świetną robotę”.

W obliczu tej blokady „Putin może przyznać się do porażki i wycofać, ale tak się nie stanie, ponieważ to jego cele zostały sformułowane w 1917 roku: okupować kontynent aż do granic Niemiec, tak jak w czasach sowieckich”.

Ukraina powinna była ułożyć pierwsze kostki domina, ale Putin spotkał się z jednej strony z nieoczekiwanym oporem Władimira Zełenskiego, z drugiej strony z reakcją międzynarodową. „W 1939 roku nikt Polsce nie pomagał. Teraz radziliśmy sobie lepiej niż podczas II wojny światowej. Niestety, „różnica polega na tym, że tym razem Moskwa ma broń nuklearną” i im dłużej sytuacja się przeciąga, „tym większe są szanse, że zostanie ona użyta”.

Joe Biden już zadeklarował, że Stany Zjednoczone będą bronić każdego centymetra terytorium NATO, co oznacza, że ​​nie będą bronić Ukrainy, która nie jest członkiem sojuszu, jeśli stanie się pasywna. To otwiera drzwi do pierwszej możliwości: ataku nuklearnego na Ukrainę.

Teraz bardziej niepokojąca jest inna rzecz (jeśli to możliwe): wystrzelenie głowic nad Polskę lub Litwę. Kreml tego nie zrobi. Powierzy ją swojemu lojalnemu białoruskiemu sojusznikowi Aleksandrowi Łukaszence. Jak zareaguje Zachód? Zemsta nie jest możliwa, ponieważ Białoruś jest bardzo blisko, a radioaktywna chmura rozprzestrzeni się po całej Europie Środkowej. NATO nie ma armii konwencjonalnej.

Wtedy Putin podnosi słuchawkę i mówi do Emmanuela Macrona, Olafa Schultza i Bidena: Poddajecie się czy co? Widzisz, mówię poważnie”.

Mówiłem Ci

Czas rozmów pokojowych się skończył”. Felshtinsky pisze w przedmowie do Ukraina: pierwsza bitwa III wojny światowej . „Kary [económicas] Osłabiają Rosję i izolują ją od społeczności międzynarodowej, tak. Ale nie są w stanie powstrzymać agresji. Mogła to zrobić tylko wspólna interwencja wojskowa Ukrainy i NATO. Jak rok 1945, sposób na zakończenie tej wojny […] Putin zostaje pokonany przez siły koalicyjne”.

To wezwanie do powszechnej mobilizacji może wydawać się Zachodowi przesadne, podobnie jak wizjonerzy nuklearni, których przyciąga na Ukrainie, w Polsce czy na Litwie. Tak mi wyglądają

Ale kiedy Filshtinsky i Aleksander Litwinienko potępili Dynamit Rosja Że FSB sabotowała demokratyczne reformy i dopuszczała się brutalności Ataki z września 1999 r Z którym uzasadniono drugą wojnę czeczeńską, nikt nie traktował jej poważnie. Do 2006 Litwinienko Zmarł w Londynie Zatrucie polonem.

Bieriezowski też nie uwierzył Filsztinskiemu, kiedy powiedział mu, że trafi do więzienia.

I większość analityków uśmiechała się, gdy po aneksji Krymu Fleshtinsky przewidywał, że na tym sprawa się nie skończy.