W ten sposób Europa tworzy swoją walutę

Kultura popularna zakłada, że ​​banknoty są wykonane z papieru, ale nic bardziej mylnego. Większość światowych „pieniądze papierowe” wykonana jest przede wszystkim z dwóch materiałów: bawełny i lnu, chociaż czasami można spotkać pozostałości innych włókien tekstylnych.

Nie wchodząc dalej, banknoty dolarowe składają się w 75% z bawełny i w 25% z lnu, w porównaniu do banknotów euro Europejskiego Banku Centralnego, które są wykonane z papieru z czystych włókien bawełnianych.

Wybór tych dwóch materiałów nie jest przypadkowy; Bawełna i len mają różne właściwości, które zapewniają banknotom stabilność i odporność. (Również częściowo do wody). Inne składniki stosowane przez zdecydowaną większość banków centralnych to alkohol i żelatyna, aby uniknąć łatwego stłuczenia, a w niektórych krajach, np. w Australii, powszechne jest również stosowanie polimeru, co zwiększa trwałość banknotu i wiąże się z większymi środkami. Aby zapobiec fałszerstwu. W Europie dzieje się tak m.in. w Anglii, Polsce i Rumunii, które nie należą do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i dlatego nie używają euro jako wspólnej waluty.

W tym sensie w przypadku banknotów euro Europejski Bank Centralny informuje na swojej stronie internetowej o ich cechach, aby określić, czy banknot jest legalny, czy fałszywy. Grawer banknotu wyróżnia się „na awersie, po lewej i prawej krawędzi”, gdzie znajduje się szereg krótkich, wypukłych linii. W ten sam sposób „relief widoczny jest także w cyfrze głównej, w literach i dużej cyfrze wskazującej wartość banknotu”.

Inne środki bezpieczeństwa to Znak wodny obrazu, nić zabezpieczająca, sprzedaż obrazu, obraz 3D Z każdego banknotu „pojawia się obraz Europy, główna idea i wartość banknotu”.

Produkcja banknotów w Hiszpanii

W Hiszpanii znajduje się trzeci co do wielkości zakład produkujący banknoty w Europie, choć czwarty pod względem wielkości produkcji krajowej, po Niemczech, Francji i Włoszech. Ta niewielka „rozbieżność” wynika z faktu, że państwo niemieckie nie posiada własnej fabryki, dlatego cały proces produkcyjny zleca na zewnątrz.

Tutaj, w Hiszpanii, za coroczną emisję europejskich „pieniędzy papierowych”, choć dopiero od 2016 roku i do tego momentu, odpowiada firma Embesa (80% udziałów w Banku Hiszpanii i 20% w Krajowej Fabryce Monet i Znaczek) misja Mennicy Narodowej oraz same znaczki i Mennica Królewska.

Jednakże, W Europie działa aż 11 fabryk Tego typu banknoty są następnie odpowiedzialne za dystrybucję banknotów.

Aby obliczyć liczbę banknotów potrzebnych rocznie, EBC wdraża offsety w celu zastąpienia banknotów, które nie nadają się do obiegu, oraz w celu poradzenia sobie z planowanymi i nieoczekiwanymi szczytami popytu. Według tej samej europejskiej organizacji w 2017 r. Niemcy, Francja i Włochy wyprodukowały aż 1,7 miliarda banknotów 50 euro. Liczba ta wzrosła do prawie 1,8 miliarda w 2019 r., oprócz krajów Hiszpanii, Grecji, Litwy i Łotwy.

Obecnie, według danych Europejskiego Banku Centralnego, w obiegu znajduje się ponad 29 miliardów euro, a łączna kwota przekracza 1,5 biliona euro.

A co z walutami?

Jedną z ciekawostek związanych z produkcją monet w Europie jest to Te 1 i 2 centy nie są opłacalne, Ponieważ produkcja obu przekracza ich wartość handlową. Wyprodukowanie monety 1-centowej kosztuje 1,6 centa, a monety 2-centowej 1,9 centa. Natomiast odpowiedzialne fabryki wydają zaledwie 4,5 centa na produkcję monety euro.

Jednak w przeciwieństwie do banknotów, materiały użyte do produkcji monet nie zaskakują. Tak naprawdę w tym przypadku wykorzystano brąz, nikiel, stal czy nordyckie złoto.

W Europie najmniejsze monety euro (1, 2 i 5 centów) są wykonane z brązu i pokryte miedzią. W przypadku modeli o cenie od 10, 20 do 50 centów najczęściej używanym materiałem jest złoto skandynawskie wraz ze stopami miedzi, aluminium, cynku i cyny.

Wreszcie monety o najwyższych nominałach, czyli o nominałach 1 i 2 euro, to miedź-nikiel i srebrny nikiel (stop cynku, miedzi i niklu).