Wraz z nadejściem szczepionek i pomocy milionerów na rewitalizację gospodarczą, największym wyzwaniem w 2021 r. jest rozpoczęcie odbudowy i gospodarczej, psychicznej i społecznej naprawy Europy”. Napisaliśmy to rok temu w tej samej przestrzeni redakcyjnej, w której próbowaliśmy gdzie przyszłość kontynentu może się wydarzyć po trudnym roku 2020 O krok od początku 2022 roku szczepionki są z nami od roku i europejskie pieniądze zaczynają napływać, ale sytuacja zdrowotna znowu jest bardzo skomplikowana, nowy wariant omicron w covid spowodował gwałtowne odbicie w przypadkach w Europie i wywarł wpływ na obywatela Niezwykle zmęczonego psychicznie i niechętnego do nakładania dalszych ograniczeń jego wolności.
Ale dodatkowo wiemy już, że trzecia dawka szczepionki to za mało. Kraje europejskie, takie jak Holandia, zostały już zarezerwowane od dwóch tygodni, podczas gdy inne nałożyły ponownie mniej lub bardziej rygorystyczne ograniczenia, o których uważano, że zostały zapomniane, a niektóre ogłosiły, że szczepienie niektórych grup jest obowiązkowe. Inne, takie jak Austria, zamierzają wdrożyć go globalnie w lutym, o czym na początku roku będzie dyskutowany także w niemieckim parlamencie. Wszystko to jest wynikiem niskiego wskaźnika szczepień nie tylko w tych krajach, ale także w innych krajach Europy Wschodniej. Debata na temat obowiązkowego charakteru szczepień, która rozprzestrzeniła się w Europie i która była wykorzystywana – i niewątpliwie będzie nadal stosowana w 2022 roku – przez europejskie ruchy populistyczne, ponieważ pandemia podsyciła teorie spiskowe na jej temat. Ideologia w dużej mierze odpoczywa.
Zwiększone szczepienia, europejskie finansowanie i zielona energia, osie odbudowy
Aby pokonać Covid, Europa w 2022 r. będzie musiała zwiększyć odsetek zaszczepionej populacji. Wyzwanie zdrowotne jest pierwszym i najważniejszym, które musi nadal nadzorować działania władz europejskich i rządów krajowych. Ale uzdrowienie Europy obejmuje również uzdrowienie jej gospodarki, dlatego w przyszłym roku potrzebne będą europejskie pieniądze nowej generacji. Fundusze przeznaczone przede wszystkim na transformację gospodarczą ze szczególnym uwzględnieniem projektów klimatycznych i cyfrowych. Drugim elementem, który powinien pomóc przyspieszyć ten cel, powinna być konwersja energii. Aby zrealizować Agendę 2030, Europa stoi przed wyzwaniem zakończenia stosowania paliw kopalnych. Wszystkie kraje, zgodnie z mandatem wynikającym z COP26 w Glasgow, muszą zaktualizować swoje plany środowiskowe w 2022 roku. Jednak przyszłość energetyczna Europy wywołała spory między Francją a Niemcami. Ten pierwszy broni swojego zaangażowania w energetykę jądrową i rozbuduje ją do tego stopnia, że chce ogłosić ją zieloną energią, podczas gdy Niemcy są na skraju zamknięcia ostatniej elektrowni atomowej i zobowiązania się do gazu. Jednak niepokojący wzrost cen energii w Europie może zagrozić ożywieniu.
Na poziomie geopolitycznym Europa kończy rok, koncentrując się na Ukrainie i zaostrzonym napięciu między Kijowem a Moskwą. Perspektywa konfliktu zbrojnego o tragicznych skutkach zmusiłaby Stany Zjednoczone i NATO do podjęcia działań, nawet jeśli Ukraina nie jest państwem członkowskim. Putin nadal zaciska pętlę, koncentrując siły na granicy, jednocześnie domagając się gwarancji, że ani Ukraina, ani Gruzja nie wejdą do NATO, utrzymując w ten sposób swoje stare podwórko w ryzach. A Białoruś pozostanie kolejnym frontem napięć w Europie w 2022 roku. Kryzys migracyjny, który prezydent Łukaszenko sprowokował na granicy z Polską, jest przykładem tzw. Wojna hybrydowa z którymi Unia Europejska może się zmierzyć w najbliższej przyszłości.
Wybory prezydenckie we Francji i post-Merkel Niemcy będą reprezentować przyszły rozwój Unii Europejskiej
Dlatego w 2022 roku debata dotyczyła konieczności wyposażenia się Europy – bez rezygnacji z NATO – w mechanizmy bezpieczeństwa i obrony, aby móc szybko reagować na każdy konkretny kryzys. Coś, czym prezydent Macron jest zainteresowany promowaniem podczas francuskiej prezydencji w Unii Europejskiej, w pierwszych sześciu miesiącach roku.
Przypadkowo ten semestr zbiegnie się z wyborami prezydenckimi i parlamentarnymi we Francji, co jest bez wątpienia najważniejszą nominacją w sondażach w Europie w przyszłym roku. Macron będzie ubiegał się o reelekcję w bardziej otwartej niż oczekiwano rywalizacji z prawicą, która potrzebuje części głosów; Skrajnie nacjonalistyczna prawica nie przewodzi już Le Penowi, ale polemista Eric Zemmour, głęboko podzielona lewica, również odrzucił propozycję socjalistki Anne Hidalgo dotyczącą wystawienia jednego kandydata. Wszystko wskazuje na to, że Macron w pełni wykorzysta kampanię wyborczą zbiega się z obecną prezydencją Unii Europejskiej, dążąc do tego, by po odejściu Angeli Merkel zostać nowym liderem europejskiej referencji.
Kryzysy na Ukrainie i Białorusi ożywiają debatę o potrzebie europejskiej obrony”
Przejęcie przez Niemcy przewodnictwa w Grupie Siedmiu głównych krajów uprzemysłowionych w 2022 r. może również pomóc nowemu kanclerzowi, Olafowi Schulzowi, w przejęciu wiodącej roli w Unii Europejskiej. Francusko-niemiecki silnik będzie nadal pracował, choć długo piszczy. Niemcy, które rozpoczynają nową fazę charakteryzującą się bezprecedensowym trójstronnym rządem, który zgodził się na ambitne reformy klimatyczne i społeczne, ale wrócił do surowości budżetu.
Europa będzie nadal wciągana w konflikty w 2022 r., których była już świadkiem w tym roku. Stosunki z Wielką Brytanią nie układają się dobrze i w najbliższym czasie nic nie wskazuje na to, żeby się poprawiły. Napięcia między Paryżem a Londynem w związku z migrantami w Kanale La Manche i kwotami dla francuskich statków rybackich potęgują coraz wyraźniej widoczny zamiar niewdrażania Protokołu z Irlandii Północnej, który sam podpisał dwa lata temu, przez Borisa Johnsona. Mogłoby to doprowadzić do spirali odwetu ze strony Unii Europejskiej w dół, z nieprzewidzianymi konsekwencjami. Kolejnym problemem Brukseli będą relacje z państwami członkowskimi, takimi jak Węgry i Polska, których łamanie prawa wspólnoty doprowadziło do napiętego współistnienia w obliczu groźby sankcji.
A do tego wszystkiego Europa będzie musiała dodać kolejny rok w kłótniach o to, gdzie powinna być w globalnej rzeczywistości geopolitycznej, która jest coraz bardziej zdominowana przez Stany Zjednoczone i Chiny. Polityka zagraniczna nie jest prerogatywą Unii Europejskiej, ale działania zewnętrzne obejmują takie aspekty, jak polityka handlowa, polityka ochrony środowiska, współpraca na rzecz rozwoju lub rozszerzenia, w których ma do odegrania rolę, nie zapominając o obowiązku prowadzenia bardziej niezależnych polityk bezpieczeństwa. Europa musi zdecydować, jakiej przyszłości chce w świecie post-Covid, zanim zaryzykuje, że stanie się nieistotna w obliczu innych bohaterów i innych scenariuszy geopolitycznych.
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
