Stabilność polityczna i gospodarcza na całym świecie pozwala na wzrost konsumpcji we wszystkich regionach gospodarczych. Gdy warunki są sprzyjające, a łańcuchy dostaw są zrównoważone, następuje integracja większej liczby krajów w łańcuchy wartości. Pozyskiwanie krajów o niskich kosztach (LCC lub LCCS) i Najlepszy kraj pod względem kosztów (BCC), dwie koncepcje, które pojawiły się jako międzynarodowe strategie handlowe dla dużych korporacji. Celem obu modeli jest dostęp do zasobów, zarówno ludzkich, jak i surowców, które pozwalają obniżyć koszty operacyjne w całym łańcuchu produkcyjnym i zwiększyć produktywność.
Jakie obszary skupiają się na profilu LCC lub BCC? W miejscach, w których zlokalizowane są gospodarki wschodzące, takich jak region Azji i Pacyfiku, Europa Wschodnia, Azja Wschodnia i Ameryka Łacińska. Wiele międzynarodowych firm, w pogoni za oszczędnościami, decyduje się na przeniesienie swoich łańcuchów produkcyjnych, aby móc obniżyć koszty pracy i opłaty celne. Najczęściej transfer ten ma miejsce w Meksyku, Argentynie, Brazylii, Peru i Kolumbii; W Azji Południowo-Wschodniej: Chiny, Wietnam, Kambodża, Indie, Malezja; W Europie Wschodniej: na przykład Polska, Albania, Słowacja, Słowenia.
Wyzwanie stojące przed tymi krajami – Meksyk jest tego wyraźnym przykładem – polega na zapewnieniu stabilności w łańcuchach dostaw, tak aby profil inwestycyjny był niskoryzykowny, a firmy mogą to zapewnić. W tym celu badania ekonomiczne powinny obejmować strategiczną ścieżkę wdrażania, która obejmuje zgromadzenie lokalnych specjalistów, analizę rynku, zrównoważony rozwój regionu, analizę dostawców, analizę ryzyka, znajomość kategorii i znajomość lokalnej kultury, przepisów, barier handlowych, lokalnych podatków i powiązania je do globalnych trendów rynkowych.
W ramach T-MEC Meksyk odgrywa zasadniczą rolę w przenoszeniu produkcji przemysłowej w celu uzyskania dostępu do rynku północnoamerykańskiego. W związku z tym istnieje proces znany jako bliski uziemienia w stanie. Jednym z celów tej strategii jest dywersyfikacja, przy jednoczesnym umożliwieniu oszczędności, wzdłuż łańcuchów dostaw i wartości. (Po japońskim tsunami w 2011 r. wiele firm i ich łańcuchów dostaw zostało zniszczonych z powodu braku dywersyfikacji geograficznej).
Podczas gdy za rządów Donalda Trumpa wiele firm otrzymywało ulgi podatkowe na przeniesienie swoich zakładów produkcyjnych do Stanów Zjednoczonych (proces znany jako Przesiedlenie), Meksyk jest zdecydowanie opcją, która pozwala firmom na większe oszczędności. Trzeba tylko zobaczyć płacę minimalną między jednym krajem a drugim: podczas gdy w Meksyku jest to 256 USD, w Stanach Zjednoczonych jest to 1257 USD miesięcznie. Dlatego ten proces transportu, w którym rośliny osiedlają się w Meksyku, po jednej stronie granicy północnoamerykańskiej, jest znany jako Zaokrąglanie.
Pomiędzy polityką a ekonomią jasne jest, że priorytetem dla firm nie jest zmuszanie łańcuchów wartości do poruszania się w granicach ich centrali, ale, jak zostało powiedziane, osiągnięcie maksymalnych możliwych oszczędności.
W przypadku wzrostu wskaźników prowadzenia działalności gospodarczej w części świata lub w przypadku ograniczeń (takich jak w Chinach ze względu na politykę nierozprzestrzeniania wirusów), normalne jest, że inne strony martwią się o zapewnienie udogodnień dla firm do integracji z nowymi regionami. W tym sensie rebranding, do którego dążyły Stany Zjednoczone, widzi teraz potrzebę przeniesienia produkcji do innych części świata. Dla mnie Dziennik Wall StreetOkoło 70% amerykańskich dyrektorów generalnych rozważa przeniesienie fabryk do Meksyku. Według badania przeprowadzonego przez Kearney Research, 17% już to zrobiło.
Jednak Meksyk nadal nie osiąga poziomu podaży Azji Południowo-Wschodniej, najbardziej konkurencyjnego regionu na świecie. Jeśli może zapewnić bardziej elastyczne łańcuchy dostaw niż te w Azji, wraz ze swoimi odpowiednikami w Ameryce Łacińskiej, Meksyk mógłby być preferowanym miejscem eksportu dla wielu innych firm z tego kraju do Azji, Ameryki Północnej, Europy i Ameryki Południowej.
Autor: Sebastian Oliveira
I
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
