5 najlepszych filmów Krzysztofa Kieślowskiego. : kineskop

Psycholog, teolog i twórca symboli, zarówno filmowy, jak i telewizyjny. Jego narracyjne teorie na temat ludzkiej dwoistości i duchowości oczarowały krytyków i widzów złożonymi sztukami poświęconymi tematyce religijnej. Od swoich dokumentalnych korzeni Keselowski badał ludzką kondycję poprzez kino, eksponując w ten sposób najbardziej intymne uczucia, pragnienia, frustracje i lęki, prezentując w swoim obrazie kontrastową paletę barw z cieniami i światłami, które oddają odbicie duszy jego bohaterów. , estetyczna rozkosz w komunikowaniu się z jego pytaniami zapewniła błyskotliwy dyskurs na temat ludzkich wartości i wrażliwości.

Zdecydowanie wielki filmowiec. Krzysztof Kie? Łowski ma na swoim koncie krótką, ale bardzo znaczącą pracę w filmie i telewizji.

5 – Podwójne życie Weroniki (1991).

Jose Roberto Ortega

Równolegle historie dwóch fizycznie identycznych kobiet, które dzieli narodowość (jedna Polka, druga Francuzka), ale łączy miłość do muzyki i uczucia. Film bada to, co nas dzieli jako ludzi, skupiając się na punktach stycznych i uczuciach, które nieuchronnie nas łączą. Wspierany przez pierwszorzędną interpretację Irene Jacob, która nadaje emocjonalną głębię dwóm Verónicas, Kie wie? Lowski posługuje się stylem narracyjnym z pogranicza poezji wizualnej i dźwiękowej, włączając muzykę jako element narracji i jako akompaniament. ze stylizowanym wizerunkiem.

4 – Trzy kolory: biały (1994)

dla prawdziwego kina

Może nie jest to najmocniejszy film Kieślowskiego, ale nawet w tych dziedzinach magnat demonstruje swój reżyserski rodowód tęskną, czarną komedią o rozwiedzionym mężczyźnie planującym zemstę na byłej żonie, będącym zaprzeczeniem równości. W obliczu różnych warunków tych dwóch osób. Jak to u Kieślowskiego charakterystyczne, zdjęcia są wysokiej jakości, zwłaszcza w tych kadrach, które oddają nierówne losy obu postaci. W trylogii Tres Colores jest to najgłupszy, ale najzabawniejszy element, który dodaje wyróżnienie, które sprawia, że ​​pasek jest wyjątkowy, ale niezbędny dla wspólnej narracji tej trylogii.

3 – Trzy kolory: czerwony (1994)

przez BEDUB

Wypadek sprawi, że ludzie, wręcz przeciwnie, spotkają się i będą dzielić chwile swojego życia. Po przejechaniu psa bohater zaprowadzi go do właściciela (Trintignant), który nie jest szczególnie naturalny, ponieważ jego hobby to szpiegowanie rozmów telefonicznych sąsiadów. Dla wielu najlepsze z Tricolor, dzieło, które bada relacje w sposób introspekcyjny, emocjonalny i psychologiczny, i tutaj jest szczególnie złożone, wykonując mroczny zwrot epizodycznej relacji, która koncentruje się na przełamaniu uprzedzeń i podziwie wśród jej bohaterów , bardziej niż emocjonalny.

2 – Trzy kolory: niebieski (1993)

pieszo

Będąc częścią jego własnej rewolucyjnej propozycji narracyjnej, a także manifestem – hołdem dla nurtu znanego wcześniej jako Nowa Tajemnica, Bleu jest jednym z trzech, być może ściśle zaprojektowanym, aby być częścią tego ruchu. Doskonale ją interpretując, Keselowski udaje się podejść do żałoby z perspektywy równie surowej, co świeżej, a mianowicie, że w tej silnie emocjonalnej introspekcji o stracie i miłości kolor gra bohatera, który zawsze towarzyszy wrażliwości w doświadczeniu. Trasa Juliette Binoche jest w stanie łaski. Bardzo piękny kawałek, niebieski, ciepły i smutny.

1 – Dziesięć Przykazań (1989).

Jose Roberto Ortega

Zrealizowany w formie miniserialu dla Telewizji Polskiej przedstawia serię dziesięciu średniometrażowych (każdy trwający godzinę) filmów, w których dylematy moralne i etyczne zgłębiane są w oparciu o Dziesięć Przykazań. Poprzez przypowieści i sytuacje, których doświadczają mieszkańcy kompleksu, Kieślowski udaje się odnieść do złożonych i globalnych problemów, które odzwierciedla w mikrokosmosie polskiego społeczeństwa, obejmujących między innymi takie kwestie jak wolność, władza, wiara, aborcja, samotność i rodzicielstwo. . Chociaż każdy z nich jest doskonały, punkt pełnego mistrzostwa osiąga się w rozdziałach piątym i szóstym, które odpowiadają dylematom życia i miłości. To kompendium jest jednogłośnie uznawane przez krytyków za najlepsze dzieło polskiego reżysera, zostało nazwane przez Stanleya Kubricka jedynym znanym mu arcydziełem i jest obowiązkową pozycją dla każdego fana kina ze względu na jego mistrzostwo wizualnego opowiadania historii.

Tagi: NiebieskiBiałyDekalog Krzysztof Kie? lowskiVeronica’s Double LifeCzerwony Trzy kolory: Niebieski Trzy kolory: Biały Trzy kolory: Czerwony