Automata: robotyka i praca w krajach wschodzących | Praca

W pierwszych dwóch dekadach XXI wieku skutkom automatyzacji na rynku pracy poświęcono wiele uwagi badaczy ekonomii i decydentów politycznych. Obawa o potencjalne negatywne skutki dla zatrudnienia jest szczególnie istotna w krajach wschodzących, gdzie w ostatnich latach nastąpiło gwałtowne przyspieszenie przyjęcia robotów i zwiększony udział w globalnych łańcuchach wartości, co w konsekwencji prowadzi do wzrostu liczby kontaktów z obcokrajowcami. Konkurencja. w niedawnej pracy Wspólnie z Luisem Diaz-Pavezem oszacowaliśmy wpływ zastosowania robotów w procesach produkcyjnych na zatrudnienie i udział dochodów z pracy w łącznych dochodach dla dziesięciu krajów wschodzących – w tym tzw. BRICS (Brazylia, Rosja, Indie i Indonezja) . i Chiny), Bułgaria, Polska, Meksyk, Rumunia i Turcja.

Pierwsza hipoteza jest taka, że ​​automatyzacja w krajach rozwiniętych może stanowić zagrożenie dla zatrudnienia w krajach wschodzących, jeśli towarzyszy jej spadek transferu produkcji (Przelew za granicę w języku angielskim (do tych krajów lub przesiedlenie lub repatriacja z tego samego)Przesiedlenie). Druga hipoteza głosi, że część pracowników można zastąpić robotami, co w konsekwencji zmniejsza udział dochodów z pracy w PKB.

Główne wyniki badania pokazują, że stosowanie robotów w krajach uprzemysłowionych, ale nie w krajach wschodzących, ograniczyło możliwości zatrudnienia w tych ostatnich, podczas gdy nie miało to wpływu na wkład wypracowanych dochodów do PKB. Analizując efekty sektorowe, zauważono, że negatywny wpływ adopcji robotów za granicę na zatrudnienie wystąpił głównie w rolnictwie i sektorze maszyn przemysłowych, gdzie pierwszym czynnikiem był spadek offshoringu i dotyczył ponad 50% miejsc pracy w kraje rozwijające się. Chociaż przyczyna nie jest jasna w przypadku maszyn przemysłowych, jednym z możliwych wyjaśnień jest to, że wprowadzenie robotów w krajach rozwiniętych może generować duże oszczędności kosztów pracy i potencjalnie wypierać dużą liczbę pracowników w krajach wschodzących, promując powrót do produkcji krajowej. Ponadto fakt, że rolnictwo jest sektorem o najwyższym udziale zatrudnienia w rozważanych krajach wschodzących, sprawia, że ​​jest ono głównym odpowiedzialnym za ogólny negatywny wpływ narażenia na obce roboty na zatrudnienie.

Z drugiej strony wyniki prac wskazują na pozytywny wpływ przyjęcia robotów za granicę na zatrudnienie w branżach gumy, tworzyw sztucznych, metali, elektroniki i produktów farmaceutycznych. Wyniki te pozwolą zweryfikować efekty integracji między robotami a wykwalifikowanymi pracownikami, które uzyskano w modelach teoretycznych na ten temat opracowanych przez Darona Acemoglu.

Z tego badania wyłaniają się trzy efekty polityki gospodarczej krajów wschodzących. Po pierwsze, trendy automatyzacji w rolnictwie i sektorze maszyn przemysłowych w krajach rozwiniętych można zidentyfikować jako czynniki destabilizujące rynek pracy w krajach wschodzących i służyć jako kluczowa informacja dla decydentów politycznych podczas projektowania polityki pracy, dystrybucji i sektorowej. Po drugie, kraje wschodzące powinny więcej inwestować w kapitał ludzki i politykę szkolenia dorosłych, aby przyszli pracownicy byli w pełni zintegrowani z robotyką, chroniąc w ten sposób przed utratą miejsc pracy i zwiększając ich wydajność. Podobnie, dostosowując się do kontekstu, rządy krajów wschodzących mogą wdrażać bardziej elastyczną politykę fiskalną, która faworyzuje inwestycje zagraniczne w wysoce zautomatyzowanych sektorach w krajach rozwiniętych, aby obniżyć koszty produkcji i zwiększyć zachęty do produkcji za granicą, a także zachęcać do inwestycji w technologie zgodne z pracy, która w ten sposób generuje dobre miejsca pracy.

Na koniec należy zauważyć, że istnieje potrzeba bardziej rygorystycznych badań wpływu automatyzacji na rynek pracy w oparciu o dane z firm z krajów wschodzących. Kolejną kwestią, która zasługuje na szczególną uwagę, jest przeanalizowanie skutków zależności robotów od siły roboczej i płac według poziomu kwalifikacji pracowników, aby zobaczyć, jak wpływają one na konkretnych pracowników.

Inmaculada Martínez-Zarzoso Jest profesorem na uniwersytetach w Getyndze i GI.