To Rincon, przekształcanie faktów za pomocą sztuki

Dla Elli Rincon sztuka pomaga leczyć, leczyć i pamiętać… To sposób na to, by być słyszaną i podnosić głos w sprawach społecznych, które wspiera. / Kurtuazja

Zdjęcie: Vito Buitrago

Jak przeszedłeś przez ten proces pandemii i odosobnienia?

Myślę, że za każdym kryzysem jest miejsce na możliwości. Doświadczyłem epidemii w każdy możliwy sposób, od osobistej przemiany po stratę, dyskomfort i ból. Były to czasy, które ujawniły wiele rzeczy, których nie chcieliśmy widzieć: ujawniły niedociągnięcia, niesprawiedliwości i nierówności, w których żyjemy jako społeczeństwo. Że nie wszyscy możemy doświadczać kryzysu w ten sam sposób. Że nie wszyscy możemy schować się w domu i leczyć. Była to także okazja, by zajrzeć do środka, rozpoznać, a nie wyciszyć symptomy niepewności. Uważam, że uzdrowienie nie jest lekarstwem, uzdrowienie to zadawanie sobie pytania, dlaczego boli i przyznawanie się, że jesteśmy słabi.

(Polecamy: Gigliola Aycardi: Przedsiębiorca o wysokiej wydajności)

i profesjonalnie?

Zauważyłem, że staję się kreatywny, ale widziałem też, jak wiele firm podupada, na przykład biznes moich rodziców. Widziałem, jak rodziło się to pragnienie dbania o siebie wśród wolnych strzelców, wspierania lokalnych przedsiębiorstw, kupowania od sąsiada, pomocy przy dobrach moich znajomych malarzy, powstawały domy do kupowania bezpośrednio od chłopów. Dla mnie miło było zobaczyć, jak od czasu kryzysu zbudowano sieć wsparcia, zobaczyć, jak podnoszono świadomość we wszystkich kierunkach.

W jaki sposób otrzymałeś zaproszenie do udziału w kampanii Converse i dlaczego je przyjąłeś?

Pamiętam, że dokładnie rok temu otrzymałem maila z propozycją bycia częścią tego projektu i poczułem bardzo realny związek z przeznaczeniem tego muralu, z przesłaniem, które chcieli przekazać, możliwościami i wolność, którą dali mi do wyrażania siebie jako artysty.

Opowiedz nam trochę, o czym jest ta kampania The Converse All Star i z czego składa się Twój post

Converse All Star jest dla mnie okazją do wygłoszenia prelegenta, który ma tę zaletę, że tworzy dialogi o roli, jaką w tym przypadku może pełnić śródmiejski mural. Ta praca może eksplodować i zmieniać codzienną rzeczywistość i dynamikę ludzi, którzy ją widzą i spacerują po tych ulicach. Ten głos stara się być bardziej inkluzywny i stara się pozostawić spuściznę i zmienić się poprzez małe działania, które prowadzimy my artyści, a które są związane z życiem społeczności. To bardzo mocne, że ten projekt rozprzestrzenił się już na cały świat, z muralami w Polsce, Brazylii, Filipinach, Australii, RPA, Chile i Meksyku, gdzie głównym bohaterem jest przesłanie.

Skąd wzięła się twoja miłość do sztuki?

Dla mnie zaczęło się to w bardzo młodym wieku i stało się najłatwiejszym sposobem komunikowania się, filtrowania moich uczuć, reprezentowania moich doświadczeń i zrozumienia mojego otoczenia. To zawsze była gra i najbardziej autentyczny sposób, w jaki mogę sobie wyobrazić bycie sobą.

(Może być zainteresowany: René Gómez Ome: Szukam jednej pracy)

Oprócz tego, że jest artystką murali, jest również aktywna w walkach społecznych. Czy uważasz, że sztuka jest sposobem wyrażania idei i przeprowadzania społecznego protestu?

Jako artystka, feministka i biseksualna śmiem twierdzić, że mam spuściznę wielu historycznych zmagań. Drogę artystki otworzyły jej paznokcie i dziękuję moim poprzednikom, artystom, którzy przełamali wiele luk ułatwiających nam pracę. Bycie aktywnym głosem w tym, kim jestem i co robię, to odpowiedzialność, ale dla mnie bardzo ważne jest, aby wnieść coś do tych zmian, które chcę widzieć. Znalazłem w sztuce kanał, w którym mogę łączyć się z innymi doświadczeniami, innymi zmaganiami, gdzie możemy się spotkać, aby móc podnieść głos. Dla mnie wszystkie procesy zbiorowe są w końcu sumą jednostek, które decydują się tam zaangażować i dodać swoją wizję i pracę. Podoba mi się zdanie: „za wszystko, co nas jednoczy, przeciwko temu, co nas dzieli”.

Co chcesz wyrazić poprzez swoją sztukę?

Maluję, żeby naprawiać, krzyczeć, pamiętać, denuncjować, leczyć, a czasem w wolnym czasie po prostu maluję, żeby malować.

Opowiedz nam o muralu, który namalowałeś do kampanii, jaka jest za nim historia?

Uważano, że ten kawałek jest daleki od wszystkich ludzi, których chciałem przytulać i trzymać. Tematem są uściski jako akt rewolucyjny i ponowne połączenie, aby pozostać w kontakcie, po tak długim rozstaniu. Przedstawiony przez nią kwiat to kwiat magnolii, znany również jako kwiat serca i od wielu pokoleń jest stosowany w tradycyjnej medycynie do leczenia chorób serca. Kiedyś wierzono, że przez namoczenie tego kwiatu innymi ziołami powstaje klej, który może połączyć części złamanego serca. Zjazd po kryzysie.

Co sądzisz o inicjatywach takich jak The Converse All Star i jak Twoim zdaniem pomagają one ruchowi artystycznemu i krajowi?

Czuję, że są to możliwości i narzędzia, które pomagają nam jako artystom, aby nasz głos był szerszy i wszechobecny. W końcu nie jest to przekaz reklamowy, który mówi „Kup to”. Zadzwoniłem w momencie, gdy chcieli nadać priorytet przekazowi, który jako artysta chciałem pozostawić na ulicach.

Jakie projekty artystyczne masz na następny rok?

W przyszłym roku zamierzam wziąć udział w kilku festiwalach murali, podróżując z pędzlem w dłoni i zostawiając swoje prace w wielu miastach i miasteczkach.