Ostatni odcinek drogi do Molino de Lecrín w Dúrcal jest kamienisty i żyzny, podobnie jak zawód scenarzysty. W tym miejscu można odetchnąć ciszą przed burzą. W tym przypadku kreatywna burza, czyli to, co uczestnicy kreatywnego laboratorium Scriptnest rozwijają do 22-go w tym zakątku Granady. Pomysł, zdaniem reżyserki Ines Nofuentes, twórczyni tego „wynalazku”, który doczekał się w tym roku drugiej edycji, polega na oddzieleniu grupy twórców prezentem od hałaśliwego tłumu – w tych czasach sieci i sytuacji jest dużo hałasu – wszyscy rozpoczynają projekty i mają za sobą ważną karierę – i przyszłość, aby nadać impet ich twórczości audiowizualnej, i pod kierunkiem doświadczonych autorów Benito Zambrano, Patricii Ortegi, Diego Canizala, Salvadora Perpiñá, Tacho Gonzáleza lub Arturo Cida m.in. Co więcej, z tą osobliwością, że uczestnicy laboratorium przybyli, w niektórych przypadkach, w towarzystwie swoich rodzin, tworząc rustykalną scenerię godną „Betos il”.
Nofuentes twierdzi, że tester rodzi się z rzeczywistości: ten, który żyje z rąk scenarzystek, które po zostaniu matkami muszą „przerwać” swoją twórczość. „W branży audiowizualnej wszystko dzieje się tak szybko, że kiedy odsuniesz się na bok, trudno nadążyć” — mówi. „Właśnie wtedy pomyśleliśmy o potrzebie, aby wielu z tych profesjonalistów odizolowało się na kilka dni, nie martwiąc się o nic, tylko myśląc i pisząc”. Docelowo celem jest stworzenie wspólnoty wzajemnej troski i współpracy, ucieczki od metropolii czy wielkich ośrodków, gdzie życie scenarzystów, jak każdego innego, biegnie chyba za szybko. „To zarówno twórcza, jak i żywotna potrzeba” – mówi.
Pierwsze doświadczenie, w zeszłym roku, przyciągnęło do Dúrcal profesjonalistów z różnych krajów, takich jak Polska, Grecja i Kolumbia, co powtórzyło się w tym roku. W tym roku specjaliści wykonują swoją pracę w Wielkiej Brytanii, Kolumbii i Hiszpanii. Gatunki, w których pracują ci profesjonaliści, są bardzo zróżnicowane, od filmów dokumentalnych po filmy fabularne lub seriale akcji, a oni przyjeżdżają do Granady z konkretnym projektem, który rozwijają podczas dziesięciu dni warsztatów.
Benito Zambrano i Jacobo Laguila.
wieczór
Benito Zambrano – reżyser m.in. „Solas”, „Chleb cytrynowy z makiem” czy „Outdoor” – przebywa w jednej z kabin kompleksu, rozmawiając z Galicjaninem Jacobo Lagüela, Hiszpanem mieszkającym w Wielkiej Brytanii, gdzie pracuje jako operator filmowy. Jego pierwszy film fabularny, Julia, trafi do kin 14 września. Zambrano zwraca uwagę, że „trzeba dać dużo miejsca na kreatywność, bo w dobrych filmach ważne jest to, co masz do powiedzenia”. „Trzeba otwierać takie przestrzenie, ponieważ w życiu zawodowym konieczne jest, aby słuchali cię z pewnym spojrzeniem. Już samo wypowiedzenie na głos swojego pomysłu pomaga ocenić jego znaczenie” — podkreśla. W „hałaśliwym” środowisku, w którym obecnie odbywa się produkcja audiowizualna, twierdzi, że zawód scenarzysty „polega w pewnym sensie na łączeniu tego hałasu. są częścią rozwijającej się firmy, ale czasem trzeba też wyciszyć się, żeby słuchać i słuchać, myśleć wewnętrznie, a nie zewnętrznie. Każda forma, każde medium ma swój czas. W przypadku filmu, wymaga odpoczynku, bo jego przebieg jest inny z epistemologicznego punktu widzenia.W przypadku projektów, które trafiły do tego laboratorium, jest wiele filmów fabularnych, więc ich twórcy muszą być świadomi tej rzeczywistości.
Gwałtowny rozwój seriali z pewnością przyspieszył czasy. „Jeżeli poziom produkcji wzrasta, wzrasta produkcja opowieści. Sam pracuję nad kilkoma serialowymi projektami i jeśli utrzymamy taką konsumpcję, że widz może zobaczyć siedmiosezonową produkcję w dwa dni, to nie wiem, jak uda nam się tyle wymyślić… Mówi ze śmiechem.
Wśród członków zespołu jest także wenezuelska reżyserka Patricia Ortega, która zaprezentowała w tym roku swoją pracę „Mamacruz” na festiwalu w Sundance, nakręconą w Sewilli i stanowiącą część programu Seminci, czy też Diego Canizal z miasta Jaén i z siedzibą w Kolumbii, dziś jeden z najbardziej biblijnych konsultantów. Najbardziej prestiżowe projekty audiowizualne w Ameryce Łacińskiej. Jego film „El Piedra” znalazł się na mocnej liście HBO w USA. «To bardzo interesujące, są propozycje, które są bardzo„ zabawne ”, a jednocześnie bardzo poważne. Jest wiele talentów, a talent jest paliwem tworzenia”.
My Hoa Lee, Arturo Cid, Tacho González, Salvador Perpiñá, Diego Cañizal i Almudena Monz.
wieczór
Profesjonalistką lubiącą laboratorium jest przyszła scenarzystka i reżyserka z Malagi i mieszkająca w Kantabrii, Marta M. Mata, która była scenarzystką serialu „Las noches de Tefía”, który wypuścił tego lata Atresmedia. Opisuje atmosferę jako „fantastyczną”. Jako reżyserka rozwija projekt o instytucji, która pomaga matkom, czyli tym, które straciły syna lub córkę. „Projekt otrzymał już kilka grantów, które mogą uczynić go opłacalnym, a ja jestem tutaj, aby ulepszyć scenariusz” — mówi.
„Introwertyk. Myśliciel. Rozwiązuje problemy. Specjalista od złego piwa. Skłonny do apatii. Ekspert od mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany fanatyk jedzenia.”
