Zaskakująca historia Catherine Dior, siostry projektantki mody, która brała udział w ruchu oporu

Swojej młodszej siostrze Katarzynie Christian Dior oddał wieczność. W 1947 nadał swoje imię temu, co stało się jednym z najsłynniejszych perfum wszechczasów, jego pierwszym dziełem dla domu, Miss Dior. Powszechna w modzie bajka kłamie i mówi, kiedy jest Projektant mody Jego inspiracja, Mitzah Brikard, wybiera tytuł dla Juice, z udziałem Katherine. „Och, tu jest panna Dior (panna Dior)!”, powiedział Brickard. Twórca odpowiedział: „Panno Dior, tutaj mamy nazwę moich perfum”. Delikatna i sugestywna opowieść podsyca legendę tego kwiecistego szypru, ale to sprawia, że Catherine staje się drugorzędną postacią, której doświadczyła. Właściwie, mała historia Diora byłaby dobrym filmem, ponieważ zawiera wszystkich hollywoodzkich faworytów: rozbitą rodzinę, szpiegów, nazistów, tortury, dużo miłości i nieoczekiwane odrodzenie. Teraz po raz pierwszy jest bohaterem książki, Miss Dior: historia odwagi i projektowania mody (W sprzedaży 7 września), brytyjski dziennikarz Justin Picardie.

Rodzina Diorów w Granville Park około 1920 roku: Catherine Dior jest dziewczyną na krześle, a Christian jest pierwszy od lewej. Zdjęcie: Kolekcja Christian Dior Parfums

Christiana i Katarzyny dzieliło 12 lat, ale ta różnica nie przeszkadzała w bliskim związku. „Catherine była jeszcze bardzo młoda, gdy jej ojciec rozbił się w kryzysie lat 30. i rodzina została zmuszona do przeniesienia się do Calian” – wyjaśnia Frederic Bordelier, dyrektor ds. kultury i dziedzictwa marki. „Śmierć matki, cztery lata temu, pogrąża ją w smutnym dzieciństwie i pozbawia wykształcenia, jakie miałaby w środowisku, w którym się wychowała”. W tym czasie mężczyzna, który później został projektantem, prowadził galerię sztuki w Paryżu i jak najszybciej zabrał swoją siostrę do stolicy, z którą dzielił mieszkanie do 1939 roku. Nie sposób powiedzieć, czy Katarzyna rzeczywiście była jego ulubiona, choć tak Jest jedyną z czterech braci, która pojawiła się na łamach jej autobiografii. Christian Dior i ja, Wspomina wczesne lata II wojny światowej: „W czerwcu 1940 r. nieszczęście (dzięki Bogu!) wyrzuciło mnie na południe, łatwo było mi dołączyć do rodziców i siostry w ich schronie w Kalyanie, gdzie jesteśmy w Kalyanie. Nagła potrzeba. Po tym, jak dowiedziałem się, że może być rolnikiem, postanowiłem wraz z siostrą uprawiać małą ziemię otaczającą farmę.

Punktem zwrotnym w życiu tej bohaterki było banalne zadanie: pojechała do Cannes kupić radio i poznała mężczyznę, który miał stać się jej wielką miłością, Hervé de Charbonnery, a potem żonaty. «Był, podobnie jak Christian Dior, synem piękna era, Urodzony 1905″I Zaznacza Bordelier. Członek francusko-polskiego ruchu oporu F2 wprowadził ją do organizacji „zanim się w niej zakocha, co odmieni losy ich życia”. Miała około dwudziestu lat i była nieco podejrzliwa i wzięła na siebie przekazywanie wiadomości podczas jazdy na rowerze. W obliczu zagrożenia siatką ze strony nazistów Katarzyna wróciła do Paryża, aby ukryć się w bezpieczniejszym miejscu, w domu brata, a stamtąd kontynuować działalność konspiracyjną. Ale na krótko przed wyzwoleniem miasta została schwytana i wysłana do obozu koncentracyjnego Ravensbrück, gdzie przeżyła rok. Oczywiście bez ujawnienia poprzedniego nazwiska, a tym samym ratowania życia kochanka: „Dzięki odwadze Katarzyny, która została schwytana i torturowana przez gestapo, nic nie zostało ujawnione na temat miejsca pobytu jej partnera” – mówi ekspert ds. dziedzictwa.

Catherine Dior i jej partner, Hervé de Charbonnery, w 1957 roku, między bukietami na stoisku, gdzie oboje biegali na Les Halles Market. Zdjęcie: Kolekcja Christian Dior Parfums

Katherine była obecna na wyścigu brata od zimnego lutowego poranka, kiedy to było Odkryj jego nowy wygląd na świecie. „Kiedy Christian Dior wypuścił swoją pierwszą kolekcję, która zostanie doceniona na całym świecie, jego młodsza siostra była milczącą postacią wśród publiczności modowej” – napisała Picardie w swoim pierwszym raporcie, nieznana poza jej najbliższym kręgiem. Prawda jest taka, że ten nieśmiały 29-latek wciąż dochodził do siebie po wojennej traumie. Później był to kluczowy element w zachowaniu spuścizny twórcy po jego śmierci w 1957 roku: „Całe życie czuwał nad pamięcią” – dodaje. Bardziej pograniczny.

Zmarła jako 90-letnia kobieta, otoczona kwiatami, które przekształciły ją w pasję i biznes. Po wojnie dostał pracę jako hurtownik na rynku Les Halles i Des Charbonneries, po wojnie został wdowcem i został jego kolegą w tej firmie (a także wspólnikiem na całe życie). Przekształcona w bizneswoman, przeniosła się na południe kraju, aby całkowicie poświęcić się uprawie jaśminu i róży. Jego klientami byli perfumiarze z Grasse, czyli ci, którzy ulegli zapachowi noszącemu jego imię.