Dehumanizująca migracja

Niedawno obejrzałem film Disneya „Elemental” i byłem mile zaskoczony, widząc, że fabuła wykracza poza zwykłą integrację różnych elementów tworzących społeczeństwo, ale raczej integruje imigrację jako nadrzędny temat.

„Żywiołak” w bardzo prosty i animowany sposób ukazuje wszystkie etapy migracji, począwszy od przyczyny, dla której podjęto decyzję o opuszczeniu kraju pochodzenia, poprzez opuszczenie bliskich, przybycie na nowe ziemie, aż po próbę adaptacji. do warunków otoczenia. Nowe zasady, doświadczenie dyskryminacji, wyzwania związane z tworzeniem własnej przestrzeni do rozwoju, poznawaniem nowej rodziny lub przyjaciół oraz zarządzaniem nadzieją i autoprojekcją, że Twoje dzieci i wnuki nigdy nie będą żyły tak samo jak Ty i że wyrosną z Ciebie osobiście i zawodowo.

Badając pochodzenie filmu, odkryłem, że reżyserem jest syn imigrantów z Azji, którzy przybyli do Stanów Zjednoczonych, i że poprzez rysunki potrafił pokazać swoją własną rzeczywistość, która jest rzeczywistością milionów ludzi. Imponuje mi prostota, z jaką zajmuje się wszystkimi etapami migracji pomimo ich złożoności, które są rozpoznawalne tylko przez migrantów lub osoby pracujące z migrantami, co widzimy w Candeli i/lub w Shekou. uwieść”.

Nie psując filmu, element ognia zostaje przeniesiony z miasta na przedmieścia, ponieważ jego nowy byt nie pasuje do społeczeństwa i dlatego musi znaleźć swoją własną przestrzeń, a to właśnie dzieje się obecnie w Stanach Zjednoczonych i innych krajach rozwiniętych, wraz z przybyciem imigrantów, a idealnym podobieństwem rzeczywistości i animacji jest Nowy Jork.

Wiadomości o sytuacji migracyjnej na całym świecie podają wiele szczegółów, a rządy krajów „rozwiniętych” nie wiedzą, jakie środki należy podjąć, aby zapanować nad dużymi przepływami ludzi, które zachodzą jednocześnie we wszystkich regionach świata.

Najbardziej martwi mnie to, że kraje rozwinięte o tym wiedziały i w większości przypadków spodziewano się, że tak się stanie, zwłaszcza te ruchy, które powstały w wyniku zmian w rządach lub kryzysów politycznych i społecznych w krajach słabo rozwiniętych lub rozwijających się.

Zastanawiam się: co by się stało, gdyby zamiast ignorować oczywiste oczywiste kwestie, kraje „rozwinięte” podjęły działania na czas, aby zapobiec przejęciu tych krajów przez autorytarne rządy lub zapobiec eskalacji kryzysów humanitarnych do poziomu śmiertelnego dla tych, którzy ich najbardziej potrzebują? Ile miliardów? Ile dolarów można było zaoszczędzić lub zainwestować w poprawę warunków życia w tych krajach? Ile istnień ludzkich można było uratować? Nigdy nie będziemy wiedzieć.

Dopóki sytuacja powodująca ten problem nie zostanie naprawiona, ruchy migracyjne nie ustaną, a Stany Zjednoczone i Europa nie będą miały ani centymetra ziemi, aby pomieścić większą liczbę imigrantów i uchodźców, będą musiały szukać nowych ziem. .

Rządy grają w improwizację, co widać w następujących przypadkach:

Wielka Brytania ze swoją „łódką więzienną” Mały Sztokholm W przypadku imigrantów korzystają z mobilnego więzienia, w którym przebywają osoby ubiegające się o azyl lub nielegalni imigranci przybywający do kraju;

· Rishi Sunak że rozważa wysłanie imigrantów na Wyspę Wniebowstąpienia na Atlantyku, około 4000 kilometrów od Londynu, które są praktycznie bezludnymi wyspami, podczas gdy zastanawiają się, co zrobić z ludźmi;

Meksyk tworzy obozy dla grupy „wędrowców” próbujących przedostać się do Stanów Zjednoczonych. Ponadto inna grupa jest przetrzymywana w więzieniach jako przestępcy, co doprowadziło do śmierci wielu z nich na skutek zaniedbań państwa;

Stany Zjednoczone bez wcześniejszej oceny przewożą je z jednego stanu do drugiego i pozwalają spać na ulicach Nowego Jorku lub w przyszłych namiotach w parkach publicznych. Rozważają także złożoną w zeszłym tygodniu nową propozycję wykorzystania obiektów więzienia federalnego.”Metropolitalny Ośrodek Więziennyz Nowego Jorku, aby pomieścić nowych imigrantów przybywających do miasta, więzienie, które zostało zamknięte po samobójstwie Jeffreya Epsteina i było także miejscem, w którym przetrzymywano handlarza narkotyków Joaquína El Chapo Guzmána;

Europy Południowej, która nie przestaje przyjmować łodzi imigrantów z Afryki i Bliskiego Wschodu, pozostawiając ich izolowanych w obozach organizacji międzynarodowych (Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji, Czerwonego Krzyża i innych), ponieważ nie uzgodnili jeszcze podziału ciężar uchodźców. Imigranci – propozycja, która leżała na stole od miesięcy, ale nie podjęto żadnych działań w celu jej zatwierdzenia i wdrożenia.Wprost przeciwnie, Polska wezwała do zorganizowania 15 października referendum w sprawie europejskiego zaangażowania w azyl dla nielegalnych imigrantów. Migranci z Bliskiego Wschodu i Afryki, aby jej obywatele mogli zdecydować, czy przyjąć migrantów z Morza Śródziemnego.

Hiszpania, która nie tylko przyjmie migrantów na statkach przez Morze Śródziemne, ale także przyjmie migrantów z ośrodków zlokalizowanych w Kolumbii i Gwatemali które mają imigrantów z zamiarem wjazdu do Stanów Zjednoczonych. Hiszpania wraz z Kanadą i Stanami Zjednoczonymi przyjmie imigrantów, których sprawy będą rozpatrywane legalnie za pośrednictwem ośrodków rozpatrywania wniosków w krajach Ameryki Łacińskiej, takich jak Kolumbia i Gwatemala, ale nie są one uwzględnione w jasnej i korzystnej polityce dla przyjęcie imigrantówTo sprawia, że ​​żyją na ulicach bez dostępu do usług i są narażeni na ataki organizacji przestępczych.

Wśród poprzednich przykładów i wielu innych przypadków słabości, które codziennie widzimy w terenie i w mediach, „dehumanizowanie imigrantówDla rządów ci ludzie przestają być ludźmi i stają się liczbą, potencjalnymi przestępcami, „utrapieniem społecznym”. Nic nie jest dalsze od tej koncepcji.

Dehumanizacja migracji to rzeczywistość, której nie możemy ignorować. Migranci podczas swojej podróży napotykają wiele przeszkód i naruszeń praw człowieka, począwszy od braku dostępu do podstawowych usług po wyzysk w pracy i handel ludźmi.

Aby rozwiązać problemy powodujące tę dehumanizację, należy zająć się podstawowymi przyczynami migracji w krajach pochodzenia, takimi jak ubóstwo, brak możliwości gospodarczych, kryzysy w zakresie rządów, kryzysy humanitarne, konflikty zbrojne i zmiany klimatyczne. Rozwiązania te wymagają jednak kompleksowego podejścia opartego na współpracy na poziomie międzynarodowym, co naszym zdaniem nie jest wykonalne.

Niezwykle istotne jest, aby rządy i organizacje międzynarodowe wdrożyły skuteczną politykę publiczną w celu rozwiązania problemów, a tym samym zaradzenia dehumanizacji migracji. Polityki te powinny obejmować takie aspekty, jak rozwój gospodarczy, bezpieczeństwo obywateli i dostęp do podstawowych usług.

Często jednak brakuje woli politycznej, aby zająć się tymi problemami, wręcz przeciwnie, w swoich dyskursach politycznych są oni kryminalizowani, czasem zaliczając się do przestępstw z nienawiści, i określani jako winni wszelkich przestępstw gospodarczych, społecznych i politycznych. Problemy społeczne i przestępcy kraju prowokujący konfrontację miejscowej ludności z obcokrajowcami. Politycy uciekają się do środków represyjnych i restrykcyjnych, które tylko pogarszają sytuację.

Należy zrozumieć, że migracja jest zjawiskiem złożonym i wieloczynnikowym. Nie można go rozwiązać po prostu poprzez relokację migrantów bez zajęcia się przyczynami leżącymi u jego podstaw. Niezbędne jest kompleksowe podejście angażujące wszystkie zainteresowane strony, w tym władze lokalne i krajowe, organizacje międzynarodowe i społeczeństwo obywatelskie.

Musimy pamiętać, że za każdą historią migracji stoją ludzie mający prawa i potrzeby. Dehumanizacja jedynie utrwala cierpienie i nie zapewnia trwałych rozwiązań.

Rządy i organizacje międzynarodowe powinny nadać priorytet rozwojowi skutecznej krajowej polityki publicznej w celu rozwiązania problemów, które odczłowieczają migrantów osiedlających się w tym kraju lub przez niego przejeżdżających. Ponadto niezbędne jest zapewnienie szkoleń dla funkcjonariuszy granicznych lub agencji odpowiedzialnych za imigrację, opiekę zdrowotną i edukację, ponieważ osoby, które mają pierwszy kontakt z migrantem, mogą znacząco zmienić sposób jego leczenia i uniknąć dwu- lub trzykrotnego wyrządzenia mu krzywdy . Migrant może stać się osobą, która ułatwia ten proces, informuje go i towarzyszy mu w uzyskaniu skutecznej i terminowej reakcji na każdą konkretną sytuację. Tylko wtedy będziemy w stanie stawić czoła temu zjawisku u jego podstaw i zapewnić humanitarną i sprawiedliwą reakcję tym, którzy szukają lepszego życia.

Jak omawialiśmy w poprzednich artykułach, w niektórych krajach istnieje niewiele polityk publicznych zapewniających pozytywne podejście do migracji lub nie ma ich wcale, które rozwiązują przyczyny migracji dużych grup. Jedynie rządy i organizacje międzynarodowe stosują „gumki z gorącą wodą” w celu rozwiązywania sytuacji awaryjnych, ale nie ma koordynacji, oceny i wdrożenia konkretnych środków, które zapobiegłyby tak dużym przepływom ludzi, ani też nie pojawiają się jedynie komunikaty wyrażające ubolewanie nad niepewną sytuacją . Lub zainwestuj w izolowane programy współpracy.

Z niepokojem widzę, że pozostajemy jedynie w programach współpracy o małej ciągłości, gdyż widzimy, że ich wpływ jest nieliczny i sporadyczny, czego najlepszym przykładem jest ilość pieniędzy zainwestowanych we współpracę na kontynencie afrykańskim, i nie zaprzeczam, że że ta wartość jest ważna dla lokalnej ludności, ale troszczy się jedynie o konkretną sytuację w konkretnym miejscu i czasie bez długoterminowej wizji rozwiązania przyczyn problemu. Kryzys społeczno-polityczny.

Z drugiej strony w krajach przyjmujących obserwujemy pojedyncze działania i małe miasteczka, które transportują imigrantów, ale bez planowania w perspektywie krótko-/średnioterminowej, bez podkreślania rodzaju kraju i społeczeństwa, który jest wymagany w około 10 lub 20 krajach . Lata. .

Jest oczywiste, że lokalna polityka publiczna odgrywa decydującą rolę w przesiedlaniu migrantów, musi jednak przemyśleć i wdrożyć środki gwarantujące ich włączenie społeczne, gospodarcze i kulturalne w społeczeństwach przyjmujących, które obejmują i projektują wszystkie obszary, w których pozwalają im na rozstrzygnąć. ich przyszłe życie w tym miejscu. Obejmuje to zapewnienie dostępu do podstawowych usług, takich jak mieszkalnictwo, edukacja i opieka medyczna, a także promowanie programów szkoleń zawodowych ułatwiających im integrację z lokalnym rynkiem pracy.

W praktyce jednak samorządy oferujące tego rodzaju „pomoc” imigrantom starają się rozwiązać problem niedoboru siły roboczej lub kryzysu populacyjnego, zapewniając im dostęp do bezpłatnych lub tanich domów, podczas gdy inne oferują pieniądze. osiedlić się w tym regionie. Ale co z dostępem do usług zdrowotnych, usług bankowych, szkół i pracy dla reszty grupy rodzinnej, skoro nie są one przewidziane w ofercie, więc w najbliższej perspektywie ci imigranci będą szukać innego, „wygodniejszego” miejsca? ” i dostosowane do ich potrzeb. Twoje potrzeby. Wracamy do początku. To kolejny sposób na odczłowieczanie imigrantów, w którym bierze się pod uwagę jedynie potrzeby kraju, a nie potrzeby imigrantów.

Aby na nowo uczłowieczyć osobowość migranta, konieczne jest zdefiniowanie go jako istoty ludzkiej, uznanie go jako istoty ludzkiej mającej potrzeby, emocje, cel, wizję życia, umiejętności, przygotowanie zawodowe i niezawodowe oraz różne doświadczenie. Dzięki temu staje się przedmiotem uznania i może mieć ogromną wartość dla nowego kraju. Dopiero gdy imigrant będzie postrzegany jako równy sobie, od którego można się uczyć, potrafi integrować i rozwijać swój potencjał, można powiedzieć, że pokonaliśmy barierę dehumanizacji.

W jaki sposób przekazy pieniężne są inwestowane w kraju pochodzenia imigranta?