John Garcia, inżynier pokładowy w John’s Cheesecake

TyPo czasie spędzonym w ekskluzywnej kuchni, John CakeCukiernik, za którym ukrywa się inżynier pokładowy Johna Garciiwłaśnie opublikował swoją pierwszą książkę o serniku, w której przywołuje pochodzenie tego deseru, „który z pewnością jest najłatwiejszy do przygotowania, ale ma 4000-letnią historię”. W rozmowie z EFEJohn Garcia oczywiście przyznaje, że „najważniejsze w serniku jest to, że nie brzmi to jak prostota, ale smakuje jak ser”.

Projekt John Cake jest według jego twórcy „wymówką lub sposobem na umieszczenie sera jako głównego bohatera, w kontekście wypieków lub deserów, w świecie serników” i pamiętajcie: serniki były wspólnym wątkiem, który pozwolił mi pracować niestrudzenie z surowcem tak wszechstronnym i w różnych formach jak ser” W ciągu trzech lat życia John Cake rozpoczął pracę w małym warsztacie w El Born, w pobliżu Muzeum Picassa, a do przygotowania ciasta użyto prawie 200 serów ciasta” i jest to możliwe, ponieważ „omawiany surowiec jest prawdopodobnie jednym z tych, które zapewniają największą różnorodność. W końcu, dodaje, ser jest nadal produktem przetworzonym, a zatem istnieją setki sposobów jego wytwarzania i tysiące różnych wyników, które prowadzą do ponad 2000 rodzajów sera na całym świecie.

w tej książce „Joncake” (Gastro Planet), autor zamieścił prawie pięćdziesiąt przepisów, zarówno klasycznych, jak i nowoczesnych, w których główny składnik zmienia się, aby nadać smak, taki jak ciemna lub biała czekolada, kawa, wanilia, dynia, marchew, krem ​​kakaowy, dulce de lychee, nugat jijona , dżem z gorzkiej pomarańczy czy tiramisu. Aby podkreślić znaczenie pochodzenia sernika, sernika, cukiernik, który pochodzi z baskijskiej rodziny oddanej „trudnej” baskijskiej gościnności, poświęca ważną część książki wyjaśnieniu różnicy między mlekiem surowym a pasteryzowanym, przetwórstwo mleka i sera oraz ich klasyfikacja.

John Garcia zwraca uwagę, że sernik to przepis, który ma ponad 4000 lat i że jego pochodzenie może być na greckiej wyspie Samos, chociaż „pierwsze wzmianki w historii umieszczają go w VIII wieku pne, z greckim ’ plakons, które przywieźli Rzymianie Nazywali to placentą, która była czymś podobnym do ciastka i była zrobiona z mieszanki białego sera, miodu i mąki”. Później Rzymianie, po podbiciu Grecji, dodali jajka do przepisu na „libum”, który został zmodyfikowany w wielu odmianach, za pomocą których podbili terytoria w całym imperium.

W Hiszpanii pierwsze wzmianki o przodkach serników sięgają XIII wieku i nawet Arcykapłan Hita wspomina o tym deserze lub czymś bardzo podobnym w El Libro de Buen Amor (XIV wiek), są przykłady tej specjalności jak quesada flaony pasiega, ibizańskie i menorkańskie (o których wspomina Ramon Llull w 1238 r.) oraz Morella (Castellón). Inne starożytne odniesienia można znaleźć w Wielkiej Brytanii, z sambocade i Tart de Bry, tradycją, której przepisy Anglicy zabrali do swoich nowych kolonii w Ameryce Północnej. – Tam wielka rewolucja nastąpiła w 1930 roku, kiedy z serników zrezygnowano z twarogu i zastąpiono go serem śmietankowym, z którego powstał słynny sernik nowojorski – mówi cukiernik, który pamięta, że ​​wprowadzenie serka śmietankowego opóźniło się, bo ten produkt, będący wynikiem przypadkowego błędu producenta sera, był znany dopiero w 1872 roku i był rozprowadzany w handlu jako „serek śmietankowy z Filadelfii”.

W Europie można również znaleźć różne rodzaje słynnego sernika, takie jak polski sernik, szwedzka ostkaka, rosyjska vatrushka, niemieckie kasekuchen, włoska casciola, tourteau fromager, aw pozostałej części świata można znaleźć filipiński sernik ube, sernik japoński z nasionami bawełny, południowoafrykański z likierem amarula lub indyjskim channa buddha. W Hiszpanii Jon García skupia się na ciastach baskijskich i tak jak poprzednio podaje czytelnikowi przepisy z Zuberoa, gdzie są sery Roquefort i Idiazábal, oraz z La Viña, gdzie brakuje podstawowej bazy, wszystko jest serem. Mimo swojej prostoty autorka proponuje również przepisy przygotowane przez haute cuisine, takie jak Cava autorstwa Fernando Alcali; Uznanie autorstwa Ravy Zafry; dzieło Cristiny Pedroche (i Davida Muñoza) autorstwa Oriol Balaguer; Z Iczurina, Francis Paniego; Albo Lobito de Mar Daniego Garcii.

Jeśli chodzi o przyszłość sernika, John García uważa, że ​​opiera się on na „bliskości i trwałości”, to znaczy „wykorzystując ręcznie wyrabiany ser w ciastach i udostępniając miejsca, w których możemy spróbować tych serów z ciastami, przekazać cała wiadomość”. Najnowszym zwrotem w kierunku tej nowej koncepcji jest Jon Cake & Wines, który właśnie został otwarty w barcelońskiej dzielnicy Les Corts i między dwoma sklepami sprzedaje około 2000 serników tygodniowo, co jest dalekie od 60 zamówień tygodniowo, które początkowo otrzymywało dla tego przedsięwzięcia. w 2020 r.