Wojny hybrydowe: kiedy konflikty się modernizują, ale nic się nie zmienia

Guillermo Asapal

Madryt, 25 listopada (EFE) .- Zimno, strach lub pustka. Według władz białoruskich jest to twarz około 2000 migrantów z Bliskiego Wschodu i Afryki, którzy są uwięzieni po białoruskiej stronie polskiej granicy w wyraźnym manewrze nacisku na UE.

Z drugiej strony istnieją analizy, artykuły i teksty specjalne, które definiują ten humanitarny dramat jako „wojnę hybrydową”. Ale co mają na myśli media, gdy mówią o tym pomyśle?

Opracowany w 2007 roku przez amerykańskiego podpułkownika Franka Hoffmana, badacza z National Defense University (Departament Obrony), w celu odniesienia do konwencjonalnych metod wojskowych i taktyk wojennych, które zawierają taktykę terrorystyczną. Przemoc i nieporządek kryminalny.

W praktyce w ramach koncepcji „wojny hybrydowej” powstają sytuacje, w których państwa wykorzystują swoje zdolności militarne przeciwko innemu państwu lub podmiotom niepaństwowym, jednocześnie wykorzystując inne środki związane z sektorami gospodarczymi. Polityk lub dyplomata.

Podsekretarz Generalny NATO ds. Obrony i Bezpieczeństwa David Gadler wspomniał już o zagrożeniach hybrydowych w kwietniu tego roku i sklasyfikował je jako „strategie tworzenia chaosu i rozłamu w państwach” oraz „strategie podważania demokratycznych wartości ich państw”. Budzi podejrzenia wśród ludzi.”

Według Davida Kettlera „taktyki hybrydowe są często stosowane przez przeciwników NATO.

Rozwój technologiczny i „hybrydyzacja”

Od 2007 roku postęp technologiczny doprowadził do zwiększenia różnorodności narzędzi wykorzystywanych przez wielu profesjonalistów do unowocześniania „wojny partyzanckiej” innych niż stabilizowanie skutków procesów wykorzystujących Internet czy portale społecznościowe. Poprzez wybory lub cyberataki, które mogą wpłynąć na zarządzanie finansami państw, usługi zdrowotne lub infrastrukturę krytyczną, taką jak zaopatrzenie w wodę lub energię.

„Hybryda obejmuje więcej aktorów niż państw, w jaki sposób uczestniczą firmy, czy grupy przestępcze współpracują, czy nie, w zależności od ich interesów, ponieważ w różnych celach zdecydowali się wziąć udział w kampanii niestabilności lub trzeciej okupacji. Strony” „Państwa nie mają już monopol na konflikt i są zagrożone przez innych aktorów” – powiedział EFE.

Według Artegi wyzwanie Białorusi wobec UE na polskiej granicy stanowi rozdział w „wojnie hybrydowej”, ponieważ siły zbrojne i siły bezpieczeństwa są wykorzystywane do „dodawania się do politycznie tworzonych przepływów emigracyjnych państwa (Białoruś).” Zostali wysłani „do jednego kraju (Polski)”, a więc przeciwko Unii Europejskiej.

Różnica w stosunku do zwykłych wojen

Różnica między wojnami mieszanymi i konwencjonalnymi polega na tym, że te wrogości mają teraz miejsce przy braku wcześniej wypowiedzianych deklaracji wojennych, oscylując między pokojem a wojną, którą geopolityczni eksperci nazywają „szarą strefą”.

„W większości przypadków nie można odpowiedzieć środkami wojskowymi, ponieważ znajdują się one w szarej strefie, nie ma ustalonej kombinacji wielkości komponentów wojskowych i tego, ile powinno być komponentów pozamilitarnych” – zauważył Ortega.

Kapitan okrętu Federico Azner, który jest również badaczem w Hiszpańskim Instytucie Studiów Strategicznych, twierdzi, że „wojna nie zawsze musi mieć charakter militarny” i że siły nie należy mylić z władzą.

Rozumiał to jako interes aktorów zaangażowanych w „wojna jest działalnością polityczną”, „tworzenie programów zarządzania konfliktem”.

Przed wrogimi manewrami między państwami byłyby one nadal utrzymywane, gdyby obejmowały cofnięcie wiz dyplomatycznych lub blokadę gospodarczą, inną niż przestój wojskowy, ale z tym samym historycznie ogólnym celem prowadzenia kampanii reklamowych w celu ustalenia opinii publicznej poprzez „fałszywe wiadomości”, takie jak presja imigracyjna, cyberataki lub wykorzystanie Internetu jako dźwigni. Destabilizacja do czasu, gdy wrogie narody się załamią. EFE

gac / laboratorium

Źródła archiwalne www.lafototeca.com Kod: 13888185, 13908895, 13894291 i inne