Założyciel „Gazety Wyborczej” wzorem dla najlepszego dziennikarstwa i walki o demokrację i przeciwko populizmowi
Polski dziennikarz Adam Michnik (Warszawa, 75 lat), światowy standard dobrego dziennikarstwa i promienna latarnia morska w walce o wolność słowa i demokrację, jest laureatem Nagrody Księżnej Asturii w dziedzinie Komunikacji i Nauk Humanistycznych 2022. Czynny dezerter przed komunizmem, „za zaangażowanie w dobre dziennikarstwo” i „za wpływy w przywracaniu i obronie demokracji w Polsce”. Nagroda, która otrzymała pięćdziesiąt tysięcy euro i została przyznana przez Fundację Księżnej Asturii, wygrała w środę swoją czterdziestą drugą edycję.
Jury podkreśliło, że „jego koncepcja Europy przyczyniła się do utrwalenia wartości demokratycznych w jego kraju i jest dziś symbolem wolności słowa i człowieczeństwa, a także moralnym wzorem oporu wobec tyrańskich zagrożeń”. Zwrócił uwagę na orzeczenie, że jego „walka o prawa człowieka i dialog” zaprowadziła go do więzień polskiego reżimu komunistycznego, „ale to nie znaczy, że rezygnuje ze swojego zdecydowanego sprzeciwu wobec dyktatury lub szuka pojednania wśród swoich obywateli”.
Oprócz tego, że jest wyjątkowym dziennikarzem, Michnik jest jednym z najwybitniejszych obrońców praw człowieka w Polsce i jest uważany za ostoję w przywracaniu demokracji w swoim kraju. Towarzysz podróży Lecha Wałęsy był w związku „Solidarność” i był zagorzałym zwolennikiem przystąpienia jego kraju do Unii Europejskiej. Od 2000 roku znajduje się na liście 50 czempionów wolności prasy Międzynarodowego Instytutu Prasy (IPI) i jest honorowym członkiem Rady Honorowej Reporterów Bez Granic.
Michnik, który spędził sześć lat w więzieniach PRL-u, był sponsorem pojednania narodowego, biorąc za przykład hiszpański model porozumień z Moncloa. W 2018 roku był jednym z trzydziestu intelektualistów, którzy podpisali Manifest Europa w płomieniach w sprawie zagrożenia populizmem. Jako dobry znawca polityki rosyjskiej z uwagą śledził inwazję na Ukrainę, którą potępiał w różnych artykułach oraz ostro krytykował decyzje i działania Władimira Putina.
Jej kandydaturę, zaproponowaną przez Krzysztofa Wielickiego, Nagrodę Księżnej Asturii dla Sportu 2018, poparła m.in. dyskryminacja.
opór
Michnik urodził się w Warszawie 17 października 1946, studiował historię na uniwersytecie w stolicy, z którego został wyrzucony w 1968 roku za udział w protestach. W 1975 roku ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Poznańskim. Od lat 60. był kilkakrotnie więziony, był jednym z założycieli ruchu KOR (Komisja Obrony Robotników) i członkiem NSZZ „Solidarność” od jego powstania w 1980 r. Od 1977 r. redaktor kilku niezależnych magazynów, wchodził w skład zarządu „Niezależnej Oficyny Wydawniczej”, jednego z najwybitniejszych polskich wydawców dysydenckich.
W tak zwanym „rewolucyjnym roku” 1989, trzy lata po ostatnim pobycie w więzieniu, został posłem z wyboru w pierwszej niekomunistycznej Izbie Reprezentantów w Polsce. W tym samym roku założył niezależną gazetę „Gazeta Viborcza”, której pozostaje redaktorem naczelnym i która jest dziś jednym z najszerzej nakładanych dzienników w Europie Środkowej. Na swoich stronach zawsze opowiadała się za dialogiem między najróżniejszymi kulturami, rasami, ideologiami, społeczeństwami i grupami etnicznymi.
Znakomity dziennikarz i pisarz, jego podpis jest popularny w europejskich mediach, takich jak „Der Spiegel”, „Le Monde”, amerykański „Liberation”, „The Washington Post” i „The New York Review of Books”.
W 2011 został odznaczony Medalem Goethego przez Instytut Niemiecki. W 2015 roku z Nagrodą Wolności Sejmu Litwy. W Hiszpanii w 2016 roku otrzymał Nagrodę Dziennikarską Ortega y Gasset. W 2018 roku Włochy przyznały mu Międzynarodową Nagrodę Primo Levi, a w tym roku Gilela Storcha ze szwedzkiej organizacji promującej kulturę żydowską Judisk Kultur.
Księżna Asturii ds. Komunikacji i Nauk Humanistycznych jest nagradzana „za pracę polegającą na kultywowaniu i doskonaleniu nauk i dyscyplin, które są działalnością człowieka i mediów we wszystkich ich przejawach”.
Victor García de la Concha, były dyrektor RAE i Instituto Cervantes, przewodniczył jury, które nagrodziło Michnika, w skład którego weszli Alberto Anot, Luis Maria Anson, Gabriela Cañas, Adela Cortina, Estrella de Diego, Miguel Vallomir, Taciana Vesac, Santiago Gonzalez, Alex Grigilmo, Miguel Angel Liso, Helena Lopez de Hierro, Enrique Pascual, Jose Manuel Pérez Torneiro, Carmen Riera, Fernando Rodriguez Lafuente i Maria Sivedari Huesi.
„Pionier w mediach społecznościowych. Miłośnik muzyki. Zły student. Introwertyk. Typowy fan piwa. Ekstremalny webinnik. Fanatyk telewizji. Totalny ewangelista podróży. Guru zombie.”