Armenia: Książkowe ludobójstwo odrzucone z powodów politycznych | Międzynarodowy

Termin ludobójstwo nie został ukuty, gdy miało miejsce ludobójstwo Ormian. Ale to właśnie ta zbrodnia przeciwko ludzkości doprowadziła do poszukiwań nowego słowa, które określiłoby okrucieństwo polskiego sędziego Rafaela Lemkina w dobie masowej zagłady na początku XX wieku, aż nie było nazwy: cała masakra etnicznego lub grupa religijna ze względu na istniejącą rzeczywistość.

Nie był to jedyny konflikt wokół systematycznej i systematycznej deportacji i eksterminacji 1,5 miliona Ormian przez Imperium Osmańskie w latach 1915-1918. Wśród niezależnych historyków panuje nieprzerwana zgoda co do tego, że jest to ludobójstwo, jednak uznaje je tylko 30 krajów – w zeszłym tygodniu prezydent Joe Biden w Stanach Zjednoczonych; Hiszpania jeszcze tego nie uczyniła. Turcja uważa to za przestępstwo i przestępstwo na podstawie sekcji 301 kodeksu karnego, w tym użycia tego słowa i zabójstw w czasie I wojny światowej.

Klucz do ludobójstwa Ormian

Co to jest ludobójstwo? Trudność w udowodnieniu nienazwanej zbrodni

„Ludobójstwo Ormian jest uznanym faktem wśród naukowców” – wyjaśnia ze Stanów Zjednoczonych. Tanner Agam, Dyrektor Center for Holocaust and Genocide Studies na Clark University w Massachusetts. Zdefiniowane The New York Times Jako „Sherlock Holmes z ludobójstwa Ormian” całe swoje życie poświęcił na poszukiwanie i publikowanie dowodów na to, że zabijanie Ormian nie było nieregularną i arbitralną masakrą, ale polityka państwa tak zwanych młodych Turków rządziła do 1908 r. po I wojnie światowej 1918. W historii osmańskiej miał miejsce cykl przemocy wobec Ormian i ogólnie chrześcijan (między 1894 a 1896 zmasakrowano 200 000 Ormian), ale do tego czasu nikt nie został całkowicie unicestwiony.

„Nawet pomiędzy Ustanowienie Amerykanin – kontynuuje Tanner Agam – w Kongresie czy w administracji nie ma wątpliwości, że to, co stało się z Ormianami, można określić jako ludobójstwo. Prezydent niechętnie używał tego słowa z powodów politycznych. To bardzo zaplanowane. Mogę łatwo wykazać, że mamy więcej dokumentów dokumentalnych na temat ludobójstwa Ormian niż Holokaustu. Mamy kilka autoryzowanych telegramów jasno określających ludobójcze zamiary władz osmańskich. „

W książkach takich jak Haniebne prawo: kwestia ludobójstwa Ormian i tureckiej odpowiedzialności O Rozkazy zabójstwa: Telegramy Talata Paszy i ludobójstwa OrmianAgam ujawnia zaszyfrowane telegramy od Talata Paszy, młodego tureckiego ministra spraw wewnętrznych zamordowanego przez armeńskiego bojownika w 1921 roku, nie pozostawiając wątpliwości co do jego motywów. Rząd turecki przez wiele lat twierdził, że są fałszywe, ale po pracy detektywa Akiyam udowodnił, że są prawdziwe.

W jednym z nich na początku masakry we wrześniu 1915 r. Talat Pasza zarządził: „Rząd zdecydował o eksterminacji wszystkich Ormian mieszkających w Turcji. (2) Niezależnie od tego, czy są to kobiety, dzieci czy chore. Te metody niszczenia mogą wydawać się tragiczne i musimy zakończyć ich istnienie bez konsultacji z własnym sumieniem. Chociaż oryginał został zniszczony, Aguirre znalazł zdjęcia telegramów w 2015 roku w Nowym Jorku.

Istnieją dowody na to, że przed Holokaustem naziści zwrócili uwagę na to, co wydarzyło się w Turcji w ramach planu eksterminacji europejskich Żydów, zabijając sześć milionów ludzi. „22 sierpnia 1939 r. Hitler wygłosił przemówienie do swoich generałów na temat zbliżającej się wojny z Polską” – wyjaśnia amerykański historyk Benjamin Carterhead. Śmierć demokracji O dojściu Hitlera do władzy. „Istnieją trzy różne transkrypcje tego, co powiedział. Jeden z zapisów, który jest mniej wiarygodny, mówi:„ Kto dziś mówi o unicestwieniu Ormian? ”. Pozostałe dwa zapisy nie zawierają tego cytatu. ”Ten zapis został następnie wprowadzony do obiegu. The New York Times W 1945 roku pokazuje, że istnieje związek między masakrami Ormian i Żydów od lat czterdziestych XX wieku.

„Niewątpliwie miał duży wpływ na Lemkina jako model badawczy, jak mówi w swojej autobiografii” – wyjaśnia sędzia Jose Ricardo de Prada, jeden z najlepszych hiszpańskich ekspertów ds. Sprawiedliwości międzynarodowej i uczestnik Sądu Apelacyjnego Konwencji przeciwko Radio Caradjic przeciwko ludobójstwu. „To mogło być częścią tego, co chciał zawrzeć w jego opinii. Stało się tak, że pojęcie to nie zostało zmienione do definicji na konferencji ludobójstwa, a następnie stało się definicją karną ludobójstwa. W prawach międzynarodowych trybunałów i kodeksy karne większości państw.

Samantha Power, ambasador ONZ pod przewodnictwem prezydenta Baracka Obamy, otrzymała w 2002 r. Nagrodę Pulitzera Problem z piekła rodem. Ameryka w dobie ludobójstwa. Opisuje tam rozmowę Lemkina z profesorem, który był studentem w Levik (wówczas Polska, obecnie Ukraina), który usprawiedliwiał zabójstwa Ormian i przekonywał, że wszystkie rządy mają prawo robić, co chcą, po tym jak jego obywatele „zabijają ich jak rolnika” który zabija własne kurczaki. ” Ze złości, jaką wywołała ta dyskusja, zrodził się pomysł, że prawa karzące te zbrodnie powinny być ponad stanami. Brytyjski sędzia Philip Sands wspomina w swojej książce Ulica wschód-zachód, Na temat narodzin idei ludobójstwa i zbrodni przeciwko ludzkości Lemkin wskazał: „Morduje się naród, a sprawców uniewinnia”.

„W ludobójstwie Ormian nie ma nikogo takiego jak Hitler” – mówi Danner Agam, zapytany o różnice między tymi dwoma zbrodniami przeciwko ludzkości. „Ludobójstwo to decyzja partii politycznej, realizowana przez partię polityczną, Unię i Komitet Postępu. To jedna z głównych różnic między Holokaustem a ludobójstwem Ormian. Innym jest to, że młodzi Turcy nie mają rasistowskiej ideologii porównywalnej nazistom. Gdyby to zrobili, byliby ludobójczymi. Uważali istnienie Ormian za zagrożenie dla imperium i uważali, że zagrożenie to można wyeliminować zabijając wszystkich Ormian. ”Pretekst użyty przez młodych Turków do rozpoczęcia masakra polegała na tym, że Ormianie zamierzali sprzymierzyć się z Rosjanami podczas I wojny światowej.

Ludobójstwo było połączeniem masowych deportacji na pustynie Syrii, która była wówczas częścią Imperium Osmańskiego, i masowych mordów w najbardziej brutalnych formach. Ludobójstwo było totalne. Historia armeńsko-amerykańska opisuje „miasto po mieście, miasto po mieście, pozbawione ludu ormiańskiego”. Peter Balagion W swojej wspaniałej książce Szczęście czarnego psa, Będzie publikować Instituto Berg Prawa człowieka w lipcu. Balagyan miesza wspomnienia swojej rodziny – ocalałej z ludobójstwa – z historycznym opisem prześladowań i opisuje kolejną konsekwencję masakry: imigrantów z Armenii.

Ani Holokaust, ani ludobójstwo Ormian nie zdołały wymazać Żydów i Ormian z powierzchni ziemi i osiągnąć ostatecznego celu. Udało im się jednak zniszczyć starożytne kultury, kultury wschodnioeuropejskich Żydów i anatolijskich Ormian. Wygłodniały obóz dziesiątek tysięcy Ormian na pustyni syryjskiej, opuszczone hebrajskie grobowce i zrujnowane synagogi w Polsce czy ruiny średniowiecznej stolicy Armenii Ani zostały zburzone w 1921 roku przez Auschwitz i Deir ez-Zor. Władze Nowej Turcji pamiętają horror XX wieku, milczenie ofiar i zapomniane błędy, które po sobie pozostawiły.