Astronomowie odkryli dowody na to, że superwielki księżyc krąży wokół planety wielkości Jowisza poza naszym Układem Słonecznym

Sygnał egzoksiężyca w danych archiwalnych wskazuje na możliwość dalszych odkryć.

Astronomowie donoszą o drugim, superwielkim księżycu krążącym po orbicie a JowiszPlaneta wielkości poza naszym Układem Słonecznym. Jeśli wizja ta zostanie potwierdzona, może oznaczać, że egzoksiężyce są tak samo powszechne we wszechświecie jak egzoplanety i że te duże lub małe księżyce są cechą układów planetarnych. Ale może to potrwać długo. Pierwsza w historii obserwacja zewnętrznego księżyca cztery lata temu wciąż czeka na potwierdzenie, a weryfikacja tego nowego kandydata może być długa i kontrowersyjna.

Odkrycie zostało opublikowane w astronomia naturalnaProwadzona przez Davida Kippinga i Cool Worlds Lab at Uniwersytet Columbia, który zgłosił pierwszego kandydata na egzoksiężyca w 2018 roku.

Astronomowie odkryli ponad 10 000 planeta pozasłoneczna Jak dotąd, powiedział Kipping, który spędził ostatnią dekadę na badaniu satelitów zewnętrznych, stanowi znacznie większe wyzwanie. „To niezbadane terytorium”.

Zespół odkrył kandydata na olbrzyma egzoksiężyca okrążającego planetę Kepler 1708b, świat 5500 lat świetlnych od Ziemi w kierunku planet Łabędź i Lira. Ten nowy filtr jest o około jedną trzecią mniejszy niż Neptun-Księżycowy rozmiar tego Kippinga i kolegów wcześniej znaleziony na orbicie Planeta podobna rozmiarami do Jowisza, Kepler 1625b.

Kipping powiedział, że obaj kandydaci na gigantyczny księżyc są prawdopodobnie zbudowani z gazu gromadzącego się pod wpływem grawitacji z ich ogromnych rozmiarów. Jeśli astronom hipoteza To prawda, że ​​księżyce mogły zacząć swoje życie jako planety tylko po to, by zostać wciągniętymi na orbitę większej planety, takiej jak Kepler 1625b lub 1708b.

Oba księżyce znajdują się daleko od swojej gwiazdy macierzystej, ponieważ przyciąganie grawitacyjne do przyciągania planet i usuwania ich księżyców jest mniejsze. W rzeczywistości naukowcy szukali zimnych gazowych olbrzymów na szerokich orbitach w poszukiwaniu zewnętrznych księżyców właśnie dlatego, że ich odpowiednik w naszym Układzie Słonecznym, Jowisz i SaturnMiędzy nimi jest ponad sto księżyców.

Kipping powiedział, że gdyby istniały inne księżyce, prawdopodobnie byłyby mniej potworne, ale też trudne do zauważenia. „Pierwsze odkrycia w jakimkolwiek badaniu będą generalnie dość ekscentryczne” – powiedział. „Wielkie rzeczy można łatwo wykryć dzięki naszej ograniczonej czułości”.

Egzoplanety fascynują astronomów z tych samych powodów, co egzoplanety. Mają moc ujawniania, jak i gdzie powstało życie we wszechświecie. Są również ciekawostką samą w sobie, a astronomowie chcą wiedzieć, jak powstają te zewnętrzne księżyce, czy mogą podtrzymywać życie i jaką rolę, jeśli w ogóle, odgrywają w tworzeniu zamieszkałych planet.

W bieżącym badaniu naukowcy przyjrzeli się próbce najzimniejszych planet gazowych olbrzymów, jakie kiedykolwiek schwytano NASAPlanetarny statek kosmiczny myśliwski, Kepler. Po przeskanowaniu 70 planet dogłębnie znaleźli tylko jednego kandydata – Keplera 1708b – z sygnałem podobnym do księżyca. – To uparty sygnał – powiedział Kipping. „Zarzuciliśmy na to zlew kuchenny, ale nie zniknie”.

Do weryfikacji odkrycia potrzebne będą obserwacje z innych teleskopów kosmicznych, takich jak Hubble, co może zająć lata. Cztery lata później nadal gorąco dyskutuje się o pierwszym odkryciu egzoksiężyca dotyczącym kipingu. ostatnio papierOn i jego koledzy pokazali, jak grupa sceptyków mogła przeoczyć Keplera 1625b w swoich obliczeniach. Tymczasem Kipping i jego koledzy nadal badają inne dowody.

Eric Agul, profesor astronomii w uniwersytet Waszyngtońskipowiedział, że wątpi, by ten ostatni sygnał był prawdziwy. „Może to być po prostu fluktuacja danych, spowodowana gwiazdą lub hałasem maszyn” – powiedział.

Inni wydawali się bardziej optymistyczni. „To jest nauka w najlepszym wydaniu” – powiedział Michael Hebeck, niezależny astronom z Niemiec. „Znajdujemy coś intrygującego, dokonujemy prognozy i albo potwierdzamy kandydata na egzoksiężyca, albo wykluczamy to w przyszłych obserwacjach”.

„Jestem bardzo podekscytowany, widząc drugiego kandydata na egzomon, chociaż niefortunnie zaobserwowano tylko dwa crossovery” – dodał. „Więcej danych byłoby bardzo miłe.”

Wykrycie księżyca, a nawet planety oddalonej o setki lub tysiące lat świetlnych od Ziemi nie jest łatwym zadaniem. Księżyce i planety można obserwować tylko pośrednio, gdy przechodzą przed swoimi gwiazdami macierzystymi, powodując okresowe przyciemnienie światła gwiazdy. Przechwycenie jednego z tych przechodzących sygnałów za pomocą teleskopu jest trudne, podobnie jak interpretacja danych krzywej jasności. Księżyce są trudniejsze do wykrycia, ponieważ są mniejsze i blokują mniej światła.

Badania są warte zachodu, powiedział Kipping, przypominając, jak witano istnienie egzoplanet z takim samym sceptycyzmem, jak dzisiejsze egzoksiężyce. „Te planety są dziwne w porównaniu z naszym systemem macierzystym” – powiedział. „Ale zrewolucjonizowały nasze rozumienie formowania się układów planetarnych”.

Odniesienie: „Exomoon Survey of 70 Fascinating, Giant Exoplanets and the New Candidate Kepler-1708b-i” autorstwa Davida Kippinga, Steve’a Brysona, Chrisa Burke’a, Jessego Christiansena, Kevina Hardegre-Ullmana, Billy’ego Karlsa, Brada Hansena, Judit Szolagy, Alexa Teacheya , 13 stycznia 2022 r., astronomia naturalna.
DOI: 10.1038 / s41550-021-01539-1

Pozostali autorzy to: Steve Bryson, NASA Ames Research Center; Chris Burke z; Jesse Christiansen i Kevin Hardegre Ullman z Caltech; Billy Quarles, Uniwersytet Stanowy Valdosta; Brad Hansen, Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles; Judit Solagey, ETH Zurych; i Alex Tecchi, Kolumbia.