Barcelona: egzystencjalny dramat piłki ręcznej | Sporty

Zwycięstwa i tytuły są dla Barcelony tak oczywiste w piłce ręcznej, że stała się drużyną, która jest oceniana indywidualnie i wyłącznie według kryterium: czy wygra Final Four. Najmniejsze potknięcie było wiadomością, ponieważ ostatni raz zremisowali w Hiszpanii, 27 marca 2019 r. przeciwko Logroño. W grudniu poległ w finale Ligi Mistrzów. To było przeciwko Kilonii, ale finałowy mecz należał do poprzedniego sezonu i został przełożony z powodu pandemii. To jedyna porażka Barcelony w rozgrywkach kontynentalnych od września 2019 roku. W najbliższą sobotę, ponownie w czwartym finale, na Lanxess w Kolonii, Barcelona po raz kolejny zmierzy się z egzystencjalnym dramatem. Tym razem nominacja – mierzona w półfinale z Nantes (18.00, DAZN i Esport3), po PSG-Aalborg (15.15) – jest szczególnie ważna dla trenera Barcelony i jego zespołu.

53-letni Xavi Pascual żegna się po 12 latach pracy i po osiągnięciu porozumienia z zarządem Joana Laporty, który nie chciał dokończyć pozostałego sezonu w biznesplanie, który doprowadził do zwolnienia dyrektora sportowego Davida Paruvé. Pożegna się również z kapitanem Raulem Entreosem, który w wieku 40 lat przedłużył swoją karierę, aby móc grać na igrzyskach olimpijskich, oraz z graczami, którzy opuścili klub, takimi jak Sorhindo, Muller, Dolinic, Alex Pascual i Palmarson, i być może Dioko i Mortensena. Wszyscy unikają myślenia o tym: „Mam wiele obaw, aby myśleć o moim końcu w klubie”, mówi Pascual. „Zostaje nam najważniejsza rzecz i musimy skupić się na tym, co musimy zrobić. To teraz nie zakłada żadnego innego sensu ani emocji.”

Barcelona ustanowiła rekord, wygrywając wszystkie 18 meczów rozegranych w Lidze Mistrzów i 59 meczów rozegranych w sezonie 2020-2021. Nieuniknione jest jednak podkreślenie, że finał przegrali w grudniu z Kilonią, chociaż odpowiada to poprzedniemu sezonowi: „Drużyna jest wystarczająco świadoma, że ​​przegraliśmy finał, ale też ma się dobrze. Myślę, że zagraliśmy dobrze wszyscy rok i musimy kontynuować w tym samym duchu, ustanawiając nasz model gry na boisku. Jesteśmy pewni tego, co robimy. Jeśli nie, nie będziemy w stanie wygrać każdego meczu w tym sezonie.

Nantes to drużyna, która przegrała mocniejszym wynikiem 30-29 z Barceloną w meczu fazy grupowej w lutym. Pascual chwali trenera francuskiej drużyny Alberto Intreosa, brata Raula: – To najsilniejszy zespół z całej czwórki, która przyjechała do Kolonii. Jeśli opuści Kielce (w ósemkach) i Veszprem (w kwartach), to nie ponieważ tak. Zauważył rękę Alberto, ma bramkarza. Nadzwyczajny i w bardzo dobrej formie (Nielsen)… Ma dobrych zawodników i ich grupa jest bardzo klarowna co do tego, co robią. W reprezentacji Francji, która dotarła do finału w 2018 r., znaleźli się Hiszpanie David Balaguer, Adria Figueras, Eduardo Gorbindo i Valero Rivera, strzelcy, a także były Azulgrana Lazarov.

Paris Saint-Germain, prowadzony przez trenera Valladolid, Raula Gonzaleza, pojawia się po raz piąty w spotkaniu najlepszej czwórki i aspiruje do zdobycia tytułu, któremu się opiera. Paryska drużyna ma kilku byłych piłkarzy Azulgrany: Moros, Nikola Karabatic, który wyleczył się z kontuzji, która trzymała go poza boiskiem przez siedem miesięcy, Polak Sibrzak i Duńczyk Hansen, jedna z postaci zespołu wraz z Brandy i Luką Karabatic, a także były gracz Granollers, Ferran Sule. Po raz pierwszy w tej imprezie weźmie udział duński Aalborg, który wyeliminował Porto w 1/8 finału i niemiecki Flensburg w ćwierćfinale.

Możesz śledzić EL PAÍS DEPORTES pod adresem Portal społecznościowy Facebook s Świergot, lub zarejestruj się tutaj, aby otrzymać Nasz cotygodniowy biuletyn.