Blanquita potępia wykorzystywanie dzieci – Vigia Newspaper

Agencja Więzienna / Meksyk

Blanca (Laura Lopez) mieszka w domu dla nieletnich prowadzonym przez księdza Manuela (Alejandro Guic), który ogłasza skandal z udziałem kilkorga dzieci, polityków i biznesmenów biorących udział w seksimprezach.

Zainspirowany sprawą Spiniac, procesem sądowym przeciwko sieci pedofilów i pedofilów w Chile w 2000 roku, Blanquita jest społecznym potępieniem, napisanym i wyreżyserowanym przez Fernando Guzoniego i wyprodukowanym przez Pablo Zempróna.

„Kiedy badałem sprawę, rola głównego świadka wydawała mi się imponująca. Jednym z powodów, dla których nakręciłem ten film, była wywrotowa osobowość tej kobiety… pod kierownictwem Arturo Magaña” – powiedział Guzzoni na konferencja prasowa Kina Narodowego.

Oczy opinii publicznej skierowane są na Blancę, która staje się kluczowym świadkiem w sprawie, jednak w miarę upływu dni i zadawania jej kolejnych pytań jej historia zamienia się w skandal.

Wyeksponuj i martw się
W Blanquita toczy się śledztwo w sprawie interpretacji prawdy, wszechobecnej moralności i życia dziewczyny, której życie zostało zniszczone przez przemoc ulic i instytucji.

W celu przeprowadzenia dochodzenia Guzzoni rozmawiał z psychologami, którzy leczyli pierwotną ofiarę sprawy Spiniac, a także z innymi osobami należącymi do sieci pedofilów.

„W przypadku Laury, aby zagrać Blancę, zaczęliśmy analizować, w jakim centrum prawdy znajdowała się ta postać. Jest w niej pewien wymiar, który wymaga uwagi, bycia wysłuchaną jako osoba, a tragedia w pewien sposób pomaga jej uzyskać do niego dostęp. Nie chciałem pokazywać punktu widzenia ofiary. Podjęto decyzję w kategoriach Przyjrzeliśmy się tej postaci” — pomyślał Guzzoni.

W obsadzie filmu znaleźli się Ariel Grandon (Carlos), Amparo Noguera (Pidad), Nicholas Duran (Marcos), Daniela Ramirez (Fiscal Lagos) i Marcelo Alonso (Fiscal Herrera).

To bardzo surowa sytuacja. Wartość, jaką Fernando przemawia do różnych krajów Ameryki Łacińskiej poprzez to, co nas łączy, jest przytłaczająca i niesamowita. Duch, który znalazłem w tym scenariuszu, wywarł wpływ, ponieważ rozwinął się jako akcja, która ujawnia warstwy postaci.

„Częścią, która sprawia, że ​​film jest niewygodny, jest to, co zawiera ten dialog. Ujawnia, co się dzieje i próbuje zmienić stan rzeczy. Film nie ma być przemyślany ani dawać morału, chodzi o stwierdzenie faktów. Sprawianie, że widzowie czują się niekomfortowo jest to, co ma wartość” – dodał Zembrun.

Nagrody REAP
Blanquita to koprodukcja między Chile, Francją, Meksykiem, Luksemburgiem, Polską i Netflix. Podczas swojej premiery na Festiwalu Filmowym w Wenecji zdobył nagrodę Orizzonte za najlepszy scenariusz. Film został wybrany do reprezentowania Chile w selekcji filmów zagranicznych na rozdaniu Oscarów w 2023 roku.

Fabuła kręci się wokół tragedii ofiar, uprzedzeń społecznych, bezkarności rządzących, niedoskonałości wymiaru sprawiedliwości i korupcji politycznej. Ukazuje również rolę, jaką Kościół i etyka dziennikarska odgrywają w mediach.

Film zostanie pokazany po raz pierwszy 13 lipca w Cineteca Nacional oraz w ponad 30 salach artystycznych kin w całym kraju.