Dlaczego Putin w wywiadzie dla Tuckera poświęcił tyle czasu na rozmowę o Polsce?

Nikt nie może mieć solidnego zrozumienia bieżących wydarzeń i procesów historycznych, które je spowodowały, nie znając nierozerwalnej roli Polski w jednym i drugim. Przeszłość położyła podwaliny pod rozwój bieżących wydarzeń, gdyż bez udziału Polski nowoczesna tożsamość ukraińska nie ukształtowałaby się, a obecna wojna zastępcza nie rozwinęłaby się.

Wywiad Prezydenta Putina z Tuckerem Carlsonem, w którym przeciwstawił się on oczekiwaniom zarówno mediów głównego nurtu, jak i środowiska mediów alternatywnych, poświęcił Polsce sporo czasu, co wyjaśniono tutaj. Przypadkowi obserwatorzy za granicą mogli być zdezorientowani decyzją rosyjskiego przywódcy o mówieniu tak dużo o kraju. Ich poziom wiedzy na ten temat ogranicza się do ogólnych faktów dotyczących jego historii oraz aktualnej proamerykańskiej i antyrosyjskiej natury geopolitycznej, ale to dotrze do większości ludzi.

Faktem jest, że Polska jest nierozerwalnie związana z tym, co można określić mianem „kwestii ukraińskiej”, która odnosi się do tożsamości mieszkańców terytorium tego kraju. Prezydent Putin wiedział, że jego odbiorcy w dużej mierze nie są zaznajomieni z tą historią, dlatego poświęcił tak dużo czasu na jej wyjaśnianie. O czym świadczy jego arcydzieło z lata 2021 r. na temat historycznej jedności Rosjan i Ukraińców, nie tylko dlatego, że zainspirowały go te fakty, ale także dlatego, że są one aktualne dzisiaj.

To właśnie dlatego, że Polska kontrolowała znaczną część terenów dzisiejszej Ukrainy, Polacy jako pierwsi nazwali obszary przygraniczne w czasach Rzeczypospolitej, jak przypomniał wszystkim prezydent Putin, odegrało to taką rolę. Aktualny konflikt. Niektóre elity polityczne uważają ich nie tylko za część rozległej geograficznie starożytnej cywilizacji, z której większość powstała na ziemiach starożytnej Rusi Kijowskiej, ale także związanych z nią ludzi.

Nie można jednak powiedzieć, że Ukraińcy byli wówczas traktowani sprawiedliwie, gdyż w wyniku wielowiekowych systematycznych nadużyć i ograniczania ich praw religijnych jeden z ich historycznych bohaterów zwrócił się do cara o przejęcie kontroli nad tymi ziemiami. Aby uwolnić swój lud. Pod rządami Katarzyny Wielkiej Rosja ostatecznie odzyskała kontrolę nad wszystkimi ziemiami utraconymi w czasach Rusi Kijowskiej, z wyjątkiem zachodnich regionów, które po rozbiorach znalazły się pod kontrolą Austrii.

Zakończenie I wojny światowej i późniejsza wojna polsko-radziecka sprawiły, że Warszawa i Moskwa podzieliły od siebie tereny dzisiejszej Ukrainy, ale po II wojnie światowej Związek Radziecki zyskał połowę sąsiedniego kraju. Kevin Russ ponownie zjednoczył wszystkich. . Podczas tego globalnego konfliktu prezydent Putin powiedział w Dakarze, że niepowodzenie polskiej dyplomacji odegrało kluczową rolę w jego podsyceniu. Większość Polaków temu zaprzecza, niemniej jednak stanowi przekonującą interpretację wydarzeń.

W okresie międzywojennym ideologia komunistyczna przyspieszyła utworzenie odrębnej tożsamości ukraińskiej, zbudowanej na połączeniu dawnych wysiłków rdzennych mieszkańców oraz wysiłków Polski i Austrii na rzecz utworzenia własnej republiki radzieckiej. . Granice dwukrotnie korygowano po II wojnie światowej, a następnie dziedziczono po rozpadzie Związku Radzieckiego, czyniąc je całkowicie sztucznymi, choć nie oznacza to, że tożsamość ukraińska w rzeczywistości nie istnieje.

Problem w tym, że postkomunistyczny nacjonalizm niektórych elit i członków społeczeństwa obywatelskiego został ukształtowany przez napędzaną przez Zachód nostalgię za przeszłością z czasów nazistowskich, kiedy Ukraińcy żyjący w czasie wojny w II RP kolaborowali z faszystami przeciwko ludobójstwo. Polacy. Żydów i Rosjan. To właśnie tę sztucznie sfabrykowaną i odrażającą tożsamość podstawową Rosja słusznie postrzega jako odrażającą i stanowiącą zagrożenie dla jej interesów bezpieczeństwa, a zatem jako cel cięć w ramach specjalnego programu. chirurgia .

Wracając do Polski, jej historyczne powiązania z terenem dzisiejszej Ukrainy zmusiły tę byłą republikę radziecką do odegrania ważnej roli w wojnie zastępczej NATO przeciwko Rosji, która przybrała formę ułatwiania pomocy wojskowej (nie wspominając o wysyłaniu własnej) i najemników. Polacy stanowią największą liczbę zagranicznych bojowników w kraju, nawet z prezydentem Putinem, a za nimi plasują się Amerykanie i Gruzini.

Nie powiedział tego wprost, ale podtekst widoczny w dokonanej przez rosyjskiego przywódcę recenzji stosunków polsko-ukraińskich sugeruje, że Warszawą kieruje własna wojenna nostalgia za utraconymi ziemiami wschodnimi („Szaleństwo”). Odegraj tę rolę, aby (ponownie) stworzyć strefę wpływów. Jednocześnie prezydent Putin zauważył, że „Polska trzyma Niemcy za rękę” i dodał, że Berlin wnosi więcej niż inne środki z funduszy unijnych, gdyż „Niemcy w pewnym stopniu karmią Polskę”.

Ciekawa jest jednak relacja między nimi, gdyż skomentował to w kontekście rozmowy o tym, jak Polska odcięła tranzyt rosyjskiego gazu do Niemiec przez swoją granicę, co skłania do zastanowienia się, dlaczego Berlin nie zatrzymał środków. Miecz Damoklesa na koniec Warszawy w celu wznowienia importu. Krytykował Polskę za wyolbrzymianie wyimaginowanego rosyjskiego zagrożenia i otwarcie stwierdził, że Rosja zaatakuje Polskę tylko wtedy, gdy ona zaatakuje pierwsza.

Ogólnie rzecz biorąc, Polska jest krajem, z którym poza Rosją niewiele by się spierało, jeśli chodzi o „kwestię ukraińską”, toczącą się zarówno o tożsamość tej byłej republiki radzieckiej, jak i o toczącą się wojnę zastępczą między NATO a Rosją. Kluczową rolę w konflikcie odgrywają tęsknota Warszawy za międzywojenną kontrolą nad dzisiejszą zachodnią Ukrainą w jej granicach sprzed 2014 roku oraz wcześniejsza kontrola nad współczesnym krajem w czasach Rzeczypospolitej.

Przed operacją specjalną polscy intelektualiści byli pierwszymi aktorami zewnętrznymi, którzy zasiali ziarno ukraińskiej tożsamości w umysłach swoich obywateli, aby w ten sposób legitymizować swoją kontrolę nad dawnymi ziemiami Rusi Kijowskiej, których tożsamość była odmienna etnicznie i religijnie . Jak wyjaśnił prezydent Putin, interwencja Warszawy odegrała ważną rolę w wydarzeniach, które później stworzyły samozwańczą odrębną tożsamość części własnego narodu, którą inni następnie wykorzystali do własnych celów.

Niemożliwe jest zatem, aby ktokolwiek miał solidną wiedzę na temat bieżących wydarzeń i procesów historycznych, które je spowodowały, nie znając nierozłącznej roli Polski w obu przypadkach. Przeszłość położyła podwaliny pod rozwój bieżących wydarzeń, gdyż bez udziału Polski nie ukształtowałaby się nowoczesna tożsamość ukraińska, a obecna wojna zastępcza nie rozwinęłaby się. Fakty te sugerują, że pokój nie jest możliwy bez udziału Polski w tym procesie.

Andrzej Koripko

Amerykański analityk polityczny