Gracz z II wojny światowej, który wyemigrował do Los Angeles

To właśnie tajemnicze i nie do opisania plany życia doprowadziły Drugiego Wojownika Światowego do osiedlenia się na stałe w Los Angeles, gdzie znalazł miejsce po wielkiej burzliwej przeszłości.

Ponieważ to właśnie w tej stolicy prowincji osiedlił się, aby założyć rodzinę, wychować dzieci i założyć kompleks biznesowy. I miejsce, w którym pochowano jego szczątki.

Opuścił swój występ w małym miasteczku w południowo-wschodniej Polsce i został zmuszony do pozostania na odległych polach bitew, takich jak Syberia, Iran, Irak, Syria, Palestyna, Libia i Włochy z powodu wojny.

To jest Benedict Felsenstein Klein. Jego historia życia była, szczerze mówiąc, niesamowita. Chociaż niewiele mówił o swoich doświadczeniach wojennych, prawda jest taka, że ​​jego życiowe doświadczenia naznaczone były pożarem II wojny światowej, którego skutki były wyraźnie widoczne na jego człowieczeństwie.

Felsenstein, urodzony w 1910 r., Mieszkał w cichym mieście Jarosva w południowo-wschodniej Polsce, w pobliżu granicy z Ukrainą, która wówczas należała do Związku Radzieckiego). W wieku 29 lat był jedną z wielu gmin żydowskich w mieście.

Jego życie i życie wszystkich jego towarzyszy przybrało wyraźny i zdecydowany obrót, gdy potężna hitlerowska machina wojenna najechała Polskę we wczesnych godzinach porannych 1 września 1939 roku. Wojska niemieckie dowodzone przez Adolfa Hitlera rozpoczęły II wojnę światową.

Wielu Żydów mieszkających w Jarosvie przekroczyło San, przedostało się do sowieckich brzegów i schroniło się w Karpatach. Jednak ci, którzy nie mogli uciec, byli ofiarami Holokaustu, a 10 000 Żydów w mieście i okolicach zostało eksterminowanych do końca wojny.

Zamiast tego Felsenstein szybko zaciągnął się do polskiej armii wraz z tysiącami innych ludzi, ale nie mógł zrobić nic, aby powstrzymać nieustępliwą niemiecką machinę wojenną, która dokonała bezwarunkowej kapitulacji polskich sił w ciągu 40 dni. Kraj.

W końcu został schwytany przez Niemców i przekazany wygnanym Sowietom wraz z setkami innych towarzyszy do obozów koncentracyjnych na zimnych stopniach Syberii.

Sytuacja zmieniła się w 1941 roku, kiedy Hitler nagle zdecydował się na inwazję na Związek Radziecki, więc tych polskich jeńców wypuszczono i przekazano generałowi Władysławowi Andersowi. Armia ta szybko utworzyła Polską II Armię, której celem była walka z nazistami (Anders został uznany za polskiego wojownika dziesiątki lat później).

Felsenstein wstąpił do wojska, najpierw musiał przejść przez masową wyprawę, aby opuścić Związek Radziecki, aż dotarł do Palestyny ​​przez Iran, Irak i Syrię. Tam polscy żołnierze trafili do dowództwa brytyjskiego, a żołnierz ten został przydzielony do tzw. Pułku Strzelców Karpackich.

Pierwszym celem była Afryka Północna – Libia – naprzeciw wojsk niemieckich dowodzonych przez słynnego marszałka Erwina Rommla w bitwie pod Tobrukiem i Kasalą.

Przeniesiony do Włoch, polski pułk brał udział w kilku decydujących bitwach o wyzwolenie tego kraju. Jedną z nich była bitwa pod Montecasino, 100 kilometrów od Rzymu, najbardziej brutalna i krwawa podczas II wojny światowej, w której zginęło ponad 100 000 osób, zginęło i zostało rannych.

18 maja 1944 r., Po pięciu miesiącach zaciekłych walk lądowych i powietrznych przeciwko niemieckiej obronie, polska flaga powiewała nad Świątynią Benedyktynów, otwierając drzwi do alianckiej wojskowej okupacji stolicy Włoch. Jednak działania wojskowe w kraju europejskim trwały nieprzerwanie ze względu na sprzeciw żołnierzy lojalnych wobec Benito Mussoliniego, którzy zatrzymali się na północy.

[1945இல்போர்முடிவடைந்தபோதிலும்முதல்தரசிப்பாய்பதவியைஅடைந்தஃபெல்சென்ஸ்டைன்1948வரைசெயலில்இருந்தார்இருப்பினும்அந்தஆண்டுசிலிஎன்றநாட்டின்அமைதியைத்தேடுவதற்காகதனதுஇராணுவசீருடையைத்தொங்கவிடுவதற்கானதனதுமுடிவைத்தெரிவித்தார்உலகின்மறுபுறத்தில்நடைமுறையில்அமைந்துள்ளது

இரண்டாம் உலகப் போரின் பெரும்பாலான போலந்து வீரர்களைப் போலவே, அவர் தனது சொந்த நாட்டிற்குத் திரும்ப வேண்டாம் என்று முடிவு செய்தார். சிவப்பு இராணுவத்தால் இராணுவ ரீதியாக ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட போலந்து, சோவியத் சுற்றுப்பாதையில் தங்கியிருந்த நாடுகளின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது, அது பிரிட்டிஷ் கட்டளையின் கீழ் போராடியவர்களுக்கு விரோதமாக இருந்தது, அதைவிட யூதராக அவருக்கு இருந்தது.

அவரது குடும்பம் உலகம் முழுவதும் கலைந்து சென்றதால், அவர் முதலில் கியூரிகோ நகரத்திற்கு செல்லத் தேர்வு செய்தார். அந்த இடத்தில் அவர் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸைச் சேர்ந்த கவர்ச்சியான இளம் பெண்ணான மேரி நஹ்மியாஸ் டோரோவை சந்தித்தார். இந்த ஜோடி 1956 இல் திருமணம் செய்துகொண்டது, மார்கோஸ் (2014 இல் இறந்தார்), ஜோஸ் ஜெய்ம் மற்றும் அலெஜான்ட்ரோ ஆகிய மூன்று குழந்தைகளைப் பெற்றார்.

பல வருடங்கள் கழித்து, குடும்பம் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸில் நிரந்தரமாக வாழ, பாங்கோ டெல் எஸ்டாடோ நகரத்தில், ஜுவான் அன்டோனியோ கொலோமா தெருவில் டாக்டர் மார்க்வெஸ் பத்தியுடன் குடியேறியது, இப்போது கான்செப்சியன் பல்கலைக்கழகத்தின் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் வளாகத்திற்கு முன்னால்.

ஃபெல்சென்ஸ்டீனின் அண்டை நாடுகளில் ஒரு மெல்லிய மற்றும் பரந்த இளைஞன் இருந்தார், அவர் பின்னர் உலகெங்கிலும் சமீபத்திய தசாப்தங்களில் மிக முக்கியமான ஹிஸ்பானிக்-அமெரிக்க எழுத்தாளர்களில் ஒருவராக அறியப்பட்டார்: ராபர்டோ போலானோ ஓவலோஸ்.

இந்த நகரத்தில், பெனடிக்ட் ஃபெல்சென்ஸ்டைன் ஒரு தெளிவான வாழ்க்கையை கொண்டிருந்தார், அவர் போராட வேண்டிய யுத்தத்தின் பார்வையில் இருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தார். அவர் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸில் முதன்முதலில் அல்மக்ரோ தெருவில் “லா ரெபிடா” சலவை நிறுவினார், இருப்பினும் எல்லாவற்றையும் கையால் மற்றும் தூரிகையால் செய்யப்பட்டது, பழைய முறையிலேயே செய்யப்பட்டது.

பெனடிக்ட் ஃபெல்சென்ஸ்டீன் பெரும்பாலும் போரைப் பற்றி பேசவில்லை என்பதை அவரது அண்டை வீட்டாரும் அறிமுகமானவர்களும் நினைவில் கொள்கிறார்கள். மாறாக, அவர் ஒருபோதும் உரையாடலின் தலைப்பு அல்ல, இந்த அல்லது அந்த போரில் இருந்ததாக அவர் பெருமை கொள்ளவில்லை.

அவர் தனது குடும்பத்தினருடன் கூட விவாதித்த பிரச்சினை அல்ல. அவர் ஒரு போர் வீரர் என்று அவரது குழந்தைகள் அறிந்திருந்தனர், ஆனால் போர் நடவடிக்கைகளின் வெவ்வேறு திரையரங்குகளில் அவரது அனுபவத்தின் விவரங்களை அறிந்து கொள்ள அவர்கள் ஒருபோதும் வற்புறுத்தவில்லை.

மாண்டேகாசினோவில் ஒரு கைக்குண்டு வெடித்ததன் விளைவாக துண்டிக்கப்பட்ட அவரது இடது கையின் நடுவிரலை அவர் காணவில்லை என்பதுதான் வியக்க வைக்கும் ஒரே விஷயம். ஒருமுறை, பல வற்புறுத்தல்களுக்குப் பிறகு, அவர் தனது போர் வடுக்கள் சிலவற்றைக் காட்ட சட்டை முழுவதுமாக அவிழ்த்துவிட்டார். பெனடிக்ட் ஃபெல்சென்ஸ்டீன் க்ளீன் பிப்ரவரி 1974 இல் தனது 63 வயதில் காலமானார். அவரது கடைசி விருப்பத்தைப் போலவே, அவரது எச்சங்களும் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் பொது கல்லறையில் புதைக்கப்பட்டுள்ளன, அங்கு அவர் போரின் கொடூரத்தை விட்டு வெளியேற முடிவு செய்தார்.

You May Also Like

About the Author: Eugene Barker

"Przyjaciel zwierząt na całym świecie. Guru sieci. Organizator. Geek kulinarny. Amator telewizyjny. Pionier kawy. Alkoholowy narkoman."

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *