Hiszpania zakończyła Igrzyska Europejskie ze złotem Caroliny Marín i trzema innymi srebrnymi medalami

Kraków 2023 opuszcza kurtynę z 57 medalami dla hiszpańskiej delegacji, ze średnią 21 złotych, 17 srebrnych, 19 brązowych i 36 dyplomów.

Włochy zostają potwierdzone jako potęga na „Starym Kontynencie”, dzięki przywództwu z rządami 100 minerałów

Madryt 2 lipca (prasa europejska) –

Trzecie Igrzyska Europejskie, które odbyły się w Krakowie i Małopolsce, zakończyły się dzisiaj, w niedzielę, gdzie hiszpańska delegacja zajęła drugie miejsce w tabeli medalowej, ze średnią 21 złotych, 17 srebrnych i 19 brązowych oraz z Złotą koronę prowadziła Karolina Marin z Huelvy w losowaniu badmintona kobiet.

W 13. dniu akcji na polskich ziemiach, 11. w pełnej szarży, Marin pokonała Dunkę Mię Blechfeldt 21-15, 21-14, dzięki 52-minutowemu finałowi na podstadionie Tarnów. To złoto jest dodawane do rekordu, ponieważ Andaluzyjczyk zapewnił sobie już sześć tytułów w turniejach 2014, 2016, 2017, 2018, 2021 i 2022.

Ponadto zbiory z dnia hiszpańskiego zostały zaokrąglone trzema srebrnikami. W wyścigu slalomowym Mikel Travi pokonał jednego z nich w C1. Zaczął już redagować swój medal w półfinale, ze spadkiem o 98,65 sekundy, aby zająć piąte miejsce, z rzutem karnym przy czwartej bramce. Tymczasem rodak Daniel Pérez był dwudziesty szósty z notą 111,34.

W finale Travé poprawił swój czas o 3,49 sekundy, zatrzymując zegar na 95,16 sekundy. W ten sposób zabrakło mu tylko 1,15 sekundy do złota podpisanego przez Brytyjczyka Ryana Westleya. Trzeci stopień podium zajął Czech Vaclav Chalubka, który dzielił go od Hiszpana o 94 tysięczne sekundy.

Dwie aktorki C1 pozostały bez nagrody w finale. Jako pierwsza wystartowała Mirren Lazcano, której dwa uderzenia zapukały do ​​bramek szóstą i siódmą jako warunek jej zejścia. Zajęła 18. miejsce z czasem 118,10 sekundy, tracąc ponad osiem sekund do zwyciężczyni serii Eleny Lilik z Niemiec z czasem 110,04.

Złotego medalu w kategorii -57 kg nie udało się natomiast wywalczyć bokserowi z Eldy, Jose Quelzowi, który przegrał finałowy pojedynek z kubańsko-bułgarskim Javierem Ibanezem. Kluczowa okazała się pierwsza runda, w której Hiszpan zaczął od mocnej gardy, poruszając się, by wykorzystać dołki przeciwnika i próbując kontratakować. Z powodzeniem rozwinął tę strategię, ale tylko dwóch z trzech sędziów dało mu rundę do wygrania.

Następnym razem Hiszpan wyszedł bardziej ofensywnie i zapłacił cenę za błąd w pierwszych chwilach. Stamtąd Ibanez nabrał pewności siebie, wiedząc, że jego rywal musi przyspieszyć i opuścić luki. W ostatnim secie Hiszpan szukał silniejszej ręki, aby zakończyć pojedynek na szybkim torze, podczas gdy Bułgar dalej pracował i strzelał efektowne bramki.

W każdym razie porażka z Ibanezem nie wpłynęła na dobry występ Quillsa na tych Igrzyskach Europejskich, ponieważ zapewnił sobie miejsce na swoje drugie igrzyska olimpijskie w przyszłym roku. Zawodnik Eldy pokazał, że z kontuzjami już zapomnianymi, może aspirować do wielu rzeczy w Paryżu 2024.

Kickboxing zamyka hiszpańskie żniwa

Ostatnim hiszpańskim medalem w Krakowie było srebro z 2023 roku dla Mohameda Hamdy’ego w kategorii kickboxing -86 kg. W finale przegrał 0:3 z tyczkarzem Robertem Crasonem. Ten medal stał się 57. dla hiszpańskiej drużyny, która jest druga w tabeli medalowej według koloru, ale czwarta w klasyfikacji generalnej.

Tym samym trzecia edycja Igrzysk Europejskich potwierdziła pozycję Włoch jako potęgi na „starym kontynencie”. Jego przewaga w jakości medali, ze średnią 35 złotych, 26 srebrnych i 39 brązowych, Harvesting Blade 100 Metal jest bardzo trudna do naśladowania w ogólnym podsumowaniu. Depcząc im po piętach Niemcy zakończyli zawody z 20 złotymi, 16 srebrnymi i 27 brązowymi medalami.

Nie mając pewności co do miejsca na edycję 2027, Europejski Komitet Olimpijski (EOC) zdecydował o tych igrzyskach, jak powiedział ich przewodniczący, Spyros Capralos. W ciągu najbliższych czterech lat należy zaktualizować udział rosyjskich i białoruskich sportowców, zakazanych w wyniku inwazji na terytorium Ukrainy dokonanej przez Rosję w lutym 2022 roku.

Mimo wszystko hasło „Jesteśmy zjednoczeni” („Jesteśmy zjednoczeni”) królowało na krakowskich obiektach i obiektach filialnych, a także podczas ceremonii zamknięcia. Dwie i kwadrans później, z kapitanem Mikelem Travim jako niosącym hiszpańską flagę, kocioł na stadionie Henrika Reimanna był świadkiem zgaśnięcia płomienia pokoju.