Hiszpański dziennikarz Pablo González przebywa w polskim więzieniu

Najbliższy 28 lutego Pablo Gonzalez W Polsce musi odbyć rok więzienia.

Hiszpański dziennikarz aresztowany kilka dni po rosyjskiej inwazji na Ukrainę „Szpieg dla rosyjskich służb wywiadowczych”, Kiedy rozmawiałem z innymi kolegami o przybyciu ukraińskich uchodźców do Polski.

Jest obywatelem hiszpańskim, więc prawa proceduralne Unii Europejskiej są bezwstydnie łamane przez władze NATO i członka UE, Polski.

Od tego czasu przebywa w areszcie w niemal całkowitej izolacji. Nie wolno jej rozmawiać przez telefon z rodziną, w tym z trójką małych dzieci. Ich jedynym środkiem komunikacji była poczta z listami, których dotarcie do miejsca przeznaczenia mogło zająć ponad trzy miesiące.

Oprócz Konsul Hiszpanii w Polsce Jego żona była jedyną wizytą zezwoloną przez polskie władze po 9 miesiącach pozbawienia wolności Ohana I nic nie wskazuje na to, że przyjmą nowych przybyszów. Według Oihany, Pablo schudł ponad 20 kg i chociaż zachował umysł, jest fizycznie bardzo słaby: rzadko widzi światło słoneczne i jest zamknięty w pokoju bez okien przez 23 godziny, gdzie jest bardzo zimno. Godzinny spacer po dziedzińcu, zawsze sam, bez kontaktu z jakąkolwiek istotą ludzką poza strażnikami. Forma tortur.

Pablo Gonzalez Był wnukiem jednego z zaproszonych „Dzieci wojny”, synowie republikanów hiszpańskich wysłani do Związku Sowieckiego, aby uciec przed wojną i represjami frankistowskimi ogłoszonymi, gdy klęska republiki wydawała się nieunikniona. Pablo urodził się w Moskwie i po rozwodzie rodziców, w wieku 9 lat przyjechał z matką do Hiszpanii. Dlatego ma dwa paszporty, jeden ze swoim rosyjskim nazwiskiem Paweł Rubcow a drugi z jego hiszpańskim imieniem i nazwiskiem matki Pablo GonzalezJak dotąd jest to jedyny dowód, którym polska prokuratura miała uzasadnić jego zatrzymanie.

Pablo lub Pavel biegle mówi po rosyjsku, jako niezależny dziennikarz specjalizuje się w przestrzeni poradzieckiej i pracował dla różnych hiszpańskich mediów. Jest obywatelem hiszpańskim, więc prawa proceduralne Unii Europejskiej są bezwstydnie łamane przez władze NATO i członka UE, Polski.

Ta umowa Pablo Gonzalez To, co odbiera polska prokuratura, to poważne naruszenie zasad i wartości, które Unia Europejska rzekomo chroni, takich jak wolność prasy, gwarancje sądowe, a przede wszystkim poszanowanie praw człowieka.

Z tego powodu APDHE wzywa rząd Hiszpanii, Parlament Europejski i organy UE uznane za właściwe do podjęcia zdecydowanych działań w celu ochrony praw Pablo Gonzáleza.

Hiszpańskie Stowarzyszenie Praw Człowieka (apdhe), Jest świecką, niezależną i pluralistyczną organizacją z własną osobowością prawną i organizacją non-profit.

Hiszpańskie Stowarzyszenie Praw Człowieka (apdhe) jest pierwszą instytucją w historii Hiszpanii mającą na celu ochronę i promowanie praw człowieka i powstało 14 marca 1976 roku po spotkaniach, w których uczestniczyło ponad 300 osób. Z silnymi przekonaniami demokratycznymi.

Jeśli chodzi o jego sformalizowanie, było to w okresie niepewności prawnej po śmierci generał Frank, Pomimo panującej niepewności politycznej, założyciele apdhe zrobili krok do przodu i podjęli decyzję o formalnym połączeniu.

W chwili obecnej korzystanie z prawa do zrzeszania się w praktyce jest poważnie ograniczone istniejącym ustawodawstwem i rządowymi kryteriami ustanowionymi w celu jego wykonywania. Z tego powodu, wraz z pojawieniem się ustawy RD 12/1977 z dnia 8 lutego o prawie do zrzeszania się, założyciele i założyciele podnoszą prawa apdhe jako dokument publiczny, które są przedstawiane w rejestrze stowarzyszeń w marcu. 2 od 1977 roku.

Stowarzyszenie tworzą obywatele wszystkich klas i stanów, ale łączy ich wspólny cel: chęć szerzenia i promowania praw człowieka bez względu na różnice ideologiczne.
We wczesnych latach rewolucji hiszpańskiej apdhe koncentrowało swoją pracę na rozpowszechnianiu międzynarodowych tekstów publikowanych w obronie praw człowieka, które były nieznane dużej części ludności Hiszpanii. Przez cały ten okres apdhe promował wszystkie drogi do demokracji z perspektywy praw człowieka, opowiadając się w ten sposób za amnestią polityczną, uznaniem wolnych związków zawodowych i ogłoszeniem demokratycznej konstytucji, która rozwiązałaby problem braku definiującego ustawodawstwa. Uchylić opresyjne prawa dyktatury, które wciąż obowiązują.

Niemal spontanicznie i od samego początku apdhe uruchomiło równolegle swój program latynoamerykański. Po ustanowieniu dyktatur w Chile, Urugwaju i Argentynie w latach 70. apdhe propagował potępienie systematycznego łamania wolności i praw człowieka w tych krajach, będąc jednocześnie punktem odniesienia i wsparciem dla wygnańców politycznych. Przybyli do Hiszpanii w znacznych ilościach. Próbował otworzyć im drzwi do wolności i zachęcał ich ruchy zbiorowe w Hiszpanii do walki z tymi dyktatorskimi reżimami z zagranicy.

Z drugiej strony, nikt nie może uchylić się od żelaznego zaangażowania na rzecz praw narodu palestyńskiego, dlatego utworzono grupę zadaniową, która nieprzerwanie pracuje na rzecz tej sprawy.
W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych apdhe skonsolidowała się i zaczęła publikować roczne raporty oraz kwartalnik na temat sytuacji w zakresie praw człowieka w Hiszpanii.

Nasze stowarzyszenie nieprzerwanie do dziś przyznaje Nagrody Praw Człowieka w trzech kategoriach: krajowej, międzynarodowej i dziennikarskiej.

W drugim tysiącleciu konieczne stało się przystosowanie się do nowych wyzwań wynikających z czasowej trajektorii Stowarzyszenia i aktualnych orientacji, z których część została już wspomniana.

Tak więc nasza działalność obecnie krąży wokół Potępienie łamania praw człowieka i przestępczości międzynarodowej, zwoływanie kongresów i konferencji, przygotowywanie i rozpowszechnianie raportów i publikacji dotyczących problematyki praw człowieka z perspektywy krajowej i międzynarodowej, upowszechnianie edukacji Prawa człowieka, ochrona powszechnej sprawiedliwości, Współpraca z międzynarodowymi organizacjami praw człowieka i instytucjami akademickimi, reprezentacja w krajowych i międzynarodowych sprawach karnych, działalność rzecznictwa politycznego i społecznego, pamięć demokratyczna…

Wszystko to zrodziło się z Abde i bez utraty celu, który pojawia się w naszych prawach od samego początku:

„Ochrona praw człowieka we wszystkich ich aspektach i wszędzie, zapewniając zgodność z tymi już zadeklarowanymi oraz promując uznanie i gwarancję tych, które jeszcze nie zostały uznane”.
(Art. 3. Acts apdhe)