Iron Man, film, który dotknął Polskę, kończy 40 lat – Cinnembergo MX

Człowiek z żelaza Jest to jeden z 21 filmów wybranych w 2014 roku przez włosko-amerykańskiego reżysera Martina Scorsese do serii „Masterpiece of Poster Cinema”.

Ze scenariuszem Miguela Angela Cayo McCas

Kraków (Polska), 27 lipca (EFE) .- Człowiek z żelaza, W Andrzej Wajda, Nieunikniony film ilustrujący ważny moment w najnowszej historii Polska, na który wywarł wpływ, a który on przedstawiał Stowarzyszenie Solidarność, który został wydany czterdzieści lat temu.

Wobec braku wolności mediów, to właśnie kino, dzięki reżyserom takim jak Wajda (1926-2016), którzy przyjęli rolę składania zeznań na temat bieżących wydarzeń w Polsce lat osiemdziesiątych XX wieku.

Jeśli z filmami takimi jak Marmurowy Człowiek (1977) opowiada historię robotniczego bohatera niezadowolonego z komunizmu, na tej samej karcie historii kina i historii. Człowiek z żelaza Można powiedzieć, że kino wpłynęło na wydarzenia, które zmieniły kraj.

W sierpniu 1980 r. słynny już dyrektor Wajda Gdańsk odwiedził stocznie, skąd przywódcy NSZZ „Solidarność” Anna Valentinovich i Lek Welsa dali impuls rządom generała Wojciecha Zaruzelskiego.

Podczas tej wizyty, w atmosferze wielkiego napięcia i świadomości władz, Wajda spotkał się z Miroswą Waite, jednym z pracowników słynnego Warsztatu nr 2, ochrzczonym jako „Lenin”, i to on polecił scenariusz i tytuł filmu .

W późniejszych wywiadach, kiedy został wypchnięty z doku, odwrócił się i krzyknął pod ciężarami: „Obiecuję, że zrobię ten film”.

W ciągu kilku tygodni ukończono scenariusz napisany wspólnie z Aleksandrem Asiforem-Ryalskim.

Udowodniono jednak, że nie można było uzyskać pozwolenia na strzelanie w stoczni kadańskiej, gdzie podpisano popularne spójne porozumienia, oparte na odręcznych prośbach przedstawicieli solidarności na drewnianych panelach; Jak hipnotyzujący przebieg wydarzeń.

Wajda musiał przebudować kilka planów w Gdańsku na warszawską pracownię, do czego miał pomoc tamtejszych pracowników, którzy doradzali mu jak najbardziej realistycznie podawać blokady.

„Chciałem, żeby film wyszedł w świat i był zrozumiały za granicą, więc uznałem, że to dobrze dla bohatera… Muszę wam opowiedzieć, jak zaczął się strajk” – wyjaśnił Wajda.

W fabule filmu, na którą składają się realne obrazy zaczerpnięte z filmów dokumentalnych, spektakl, który obejmuje tę historię, łączy się z obszarami poświęconymi zilustrowaniu kontekstu społecznego i politycznego, w którym wówczas przeszła Polska, a niektórzy młodzi Valentinovich i Velsa grają nawet siebie. .

Chociaż z czasem specjalni krytycy zakwalifikowali ten argument Człowiek z żelaza Prostota i subtelność Manichejczyka i jego bohaterów, idee, które chętnie przyjmował Wajda, reżyser zawsze stwierdzał, że jego celem jest „użycie wspólnego, socjalistycznego planu realistycznego, bez popiołu, bez więcej niż jednego wymiaru”.

Jedynym wyjątkiem była postać dziennikarza Wingle’a, najbardziej znanego z Marion O’Brien, który dał życie dziennikarzowi, który donosił o strajkach robotniczych i doświadczył ewolucji swoich poglądów, ze strajkującymi przechodzącymi od nieograniczonego poparcia dla reżimu komunistycznego do samoobsługi. -spalenie.

Na kilka miesięcy przed komercyjną premierą film zdobył Złotą Palmę na Festiwalu Filmowym w Cannes oraz Nagrodę Jury.

Celem Andrzeja Wajdy było wysłanie na Zachód pocztówki z obrazkami, aby opowiedzieć mu, co się wtedy działo w Polsce.

Echo osiągnięte Człowiek z żelaza Odbijał się echem w Polsce przez wiele lat, a w 1983 roku, dwa lata po premierze, krytyk Alexander Jakievich napisał w „Mojej Bibliotece Filmowej”: „Jeśli ktoś chce się dowiedzieć, co naprawdę się wydarzyło, musi szukać tego filmu, ponieważ prawdziwy dowód w nim jest żywy.” , W którym słychać zawierucha wydarzeń i duszenie się opowieści, bliski, rozdarty głos ”.

Człowiek z żelaza Jest to jeden z 21 filmów wybranych w 2014 roku przez włosko-amerykańskiego reżysera Martina Scorsese do serii „Masterpiece of Poster Cinema”.